INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 9 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie umowy o dzieło (przeniesienie majątkowych praw autorskich). W ramach zawartej umowy oraz aneksu do tej umowy zleceniodawca zapewnia Wnioskodawcy bezpłatny transport pomiędzy obecnym miejscem zamieszkania a siedzibą firmy tzn. „zleceniodawca do wykonania dzieła zapewnia twórcy transport”. Ponadto ze złożonego wniosku wynika, iż koszty transportu poniesione przez zleceniodawcę doliczane są do przychodów z honorariów Wnioskodawcy (rubryka „prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”). Wnioskodawca wskazuje, iż od przychodu uzyskanego z tytułu umowy o dzieło koszty uzyskania przychodów potrącane są wysokości 50% natomiast od przychodu uzyskanego z tytułu pozostałych składników wynagrodzenia (transport) w wysokości 20%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w korekcie do zeznania rocznego PIT-37 może do przychodu uzyskanego z tytułu udostępnienia środku transportu zastosować 50% koszty uzyskania przychodu...

Wnioskodawca uważa, że skoro źródłem uzyskiwanego przez Niego dochodu są prawa autorskie, a przychód uzyskiwany z tytułu udostępniania środka transportu wpisywany jest razem z przychodami z praw autorskich, to do przychodu z tego źródła powinny być zastosowane koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Natomiast w oparciu o art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in.:

• przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe, przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
• przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskiwanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednakże w odniesieniu do niektórych rodzajów przychodów ustawodawca przewiduje zryczałtowane koszty uzyskania.

Regulację taką zawierają przepisy zawarte w art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak, na podstawie powyższego przepisu, koszty uzyskania przychodów określa się między innymi:

• z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (pkt 3),
• z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (pkt 4).

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż o zastosowaniu normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, decyduje wyłącznie fakt uzyskania wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego. Koszty w takiej wysokości mogą być stosowane tylko wówczas, gdy przychody związane są z korzystaniem przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z prac pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje praw autorskich, należy się odwołać do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 ze zm.).

Stosownie do zapisów art. 1 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie umowy o dzieło. Do honorariów stosowane są koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Z aneksu zawartego do ww. umowy wynika, iż „zleceniodawca do wykonania dzieła zapewnia twórcy transport”. Z tego tytułu naliczane są koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%.

W umowie o dzieło strony mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki. Zlecający dzieło, może więc w umowie zobowiązać się do zapewnienia twórcy transportu w celu wykonania dzieła.

Wypłaty pieniężne czy inne świadczenia otrzymane w ramach umowy o dzieło, w tym także transport twórcy w celu wykonania dzieła stanowią u niego przychód z działalności wykonywanej osobiście, jednakże nie stanowią przychodu z tytułu korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami.

W związku powyższym zgodnie, z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% przysługują Wnioskodawcy wyłącznie z tytułu korzystania przez Niego z praw autorskich lub przeniesienia tych praw. Natomiast do pozostałej części wynagrodzenia – w tym należności z tytułu udostępnienia środka transportu zastosowanie będą miały 20% zryczałtowane koszty uzyskania przychodu.

Zatem stosowany przez pracodawcę sposób naliczania kosztów uzyskania przychodów nie daje podstaw do skorygowania w zeznaniu rocznym PIT-37 wysokości kosztów uzyskania przychodu ze źródła – działalność wykonywana osobiście.

Niniejsza interpretacja, zgodnie z wnioskiem, nie dotyczy rozstrzygnięcia autorskiego charakteru wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności oraz możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do tej części wynagrodzenia, które Wnioskodawca określił jako „honoraria”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.