INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 05 czerwca 2009 r. (data wpływu 10.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na ciastka, czekoladki i inne słodycze, kanapki, kawę, herbatę, cukier, śmietanki, soki i wodę mineralną zakupionych na potrzeby spotkań z klientami oraz wydatków na posiłki w lokalach gastronomicznych lub catering w miejscu spotkania podczas rozmów z kontrahentami,
  
• wydatków na przejazd kontrahenta taksówkami w granicach miasta oraz wydatków związanych z noclegiem kontrahenta,
  
• naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka ma zamiar podczas rozmów z kontrahentami:

1. Częstować ich kawą, herbatą, sokami, ciastkami i czekoladkami.
2. Zapraszać na posiłki do lokali gastronomicznych lub organizować catering w miejscu spotkania, przy czym koszt z reguły nie przekracza 100 zł netto na osobę.
3. Opłacić kontrahentom przejazdy taksówkami w granicach miasta.
4. Opłacić kontrahentom nocleg.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki na środki odżywcze i napoje takie jak np. ciastka, czekoladki i inne słodycze, kanapki, kawa, herbata, cukier, śmietanki, soki i woda mineralna, zakupione na potrzeby spotkań z klientami, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
2. Czy wydatki na posiłki z kontrahentami i catering na spotkania o wartości do 100 zł netto na osobę, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
3. Czy wydatki na przejazd taksówką kontrahenta w granicach miasta, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
4. Czy wydatki na nocleg kontrahenta będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
5. Jeżeli koszty usług gastronomicznych lub hotelarskich będą kosztami reprezentacji, to czy nieodliczony VAT z faktur dokumentujących takie koszty będzie kosztem uzyskania przychodu...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie piąte. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami, i tak:

• w zakresie pytania pierwszego i drugiego - interpretacją indywidualną wydaną w dniu 02 września 2009 r. nr ILPB3/423-433/09-2/KS,
  
• w zakresie pytania trzeciego i czwartego - interpretacją indywidualną wydaną w dniu 02 września 2009 r. nr ILPB3/423-433/09-3/KS.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Podatek VAT będzie kosztem uzyskania przychodów co potwierdza Minister Finansów w interpretacji z dnia 20 marca 2009 r. (DD6/8213-141/MZG/08/PK-383).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w części dotyczącej pytania nr 5, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również – zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy – podatku od towarów i usług.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie powyższej ustawy, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Stosownie natomiast do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (…).

Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, będzie Ona mogła – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanych z wydatkami poniesionymi na zakup usług gastronomicznych oraz noclegowych.

W interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-433/09-2/KS stwierdzono, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na posiłki w lokalach gastronomicznych bądź catering w miejscu spotkania w sytuacji, gdy koszt na jedną osobę nie przekracza 100 zł netto, tj. stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, nie mających charakteru okazałości – stanowią koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt ten jednak nie zmienia zasad kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT w części dotyczącej wydatków na zakup usług gastronomicznych, skoro Spółce nie przysługuje przy nabyciu tego typu usług obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Natomiast w interpretacji nr ILPB3/423-433/09-3/KS tut. Organ stwierdził, iż wydatki dot. noclegów stanowią koszty reprezentacji i jako takie nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Do kosztów podatkowych zaliczeniu będzie jednak podlegał naliczony podatek VAT.

Wobec powyższego, Spółka może – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uznać za koszt uzyskania przychodów podatek naliczony od towarów i usług zawarty w fakturach dotyczących zarówno wydatków na zakup usług gastronomicznych (stanowiących koszty podatkowe), jak i wydatków na reprezentację z tytułu zakupu usług noclegowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.