INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 05 czerwca 2009 r. (data wpływu 12.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie pełnomocnictwa uprawniającego do stałego reprezentowania Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie pełnomocnictwa uprawniającego do stałego reprezentowania Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zarząd Spółki udzielił pełnomocnictwa w trybie art. 136 Ordynacji podatkowej – pracownicy do działania przed Urzędem Skarbowym w zakresie: składania wszelkich pism, wniosków i deklaracji w imieniu Spółki, odbierania wszelkich pism i zaświadczeń w imieniu Spółki.

Pełnomocnictwo to zostało opłacone i złożone w Urzędzie Skarbowym.

Mimo powyższego, Urząd Skarbowy dla każdego wydania zaświadczenia o niezaleganiu w płatnościach podatników żąda odrębnego opłaconego pełnomocnictwa dla tej samej wcześniej upełnomocnionej pracownicy.

Zaistniały problem sprowadza się do odpowiedzi na pytanie: czy na podstawie art. 136 Ordynacji podatkowej dopuszczalne jest udzielenie pełnomocnictwa stałego dla wymienionych działań przed Urzędem Skarbowym, czy też należy wysnuć odmienny wniosek, tj. żądanie Urzędu Skarbowego każdorazowo odrębnego pełnomocnictwa jest zasadne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie art. 136 Ordynacji podatkowej, dopuszczalne jest udzielenie pełnomocnictwa stałego dla wymienionych w nim działań przed Urzędem Skarbowym uprawniającego do stałego reprezentowania mocodawcy przed urzędem skarbowym – w tym do odbierania zaświadczeń o niezaleganiu w płatnościach podatków, czy też pełnomocnik dokonując czynności przed urzędem skarbowym każdorazowo musi się legitymować odrębnym pełnomocnictwem...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 136 Ordynacji podatkowej, strona może działać przez pełnomocnika.

Spółka uważa, iż dopuszczalne jest udzielenie pełnomocnictwa, które uprawnia pełnomocnika do wielokrotnego dokonywania czynności przed urzędem skarbowym: w tym również do odbierania zaświadczeń o niezaleganiu w płatnościach podatków – z odwołaniem się jedynie na uprzednio udzielone i złożone w Urzędzie Skarbowym pełnomocnictwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące działania strony przez pełnomocnika w zakresie: zobowiązania podatkowego, postępowania podatkowego, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, interpretacji przepisów prawa podatkowego, zostały uregulowane w odrębnych działach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Postępowanie podatkowe zostało unormowane w dziale IV ww. ustawy.

Zgodnie z art. 136 cyt. ustawy, strona może działać przez pełnomocnika chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Przepisy art. 137 § 2 i § 3 ww. wyżej ustawy określają formę, w jakiej powinno być udzielone pełnomocnictwo, stanowiąc, iż pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone ustnie do protokołu, zaś pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.

Z powyższego wynika, iż każda strona, w tym osoba fizyczna, może działać w sprawie przez pełnomocnika. Jednakże dla wykazania, że pełnomocnik został dla strony ustanowiony, niezbędne jest złożenie do akt sprawy dokumentu stwierdzającego ustanowienie takiego pełnomocnika.

Istotne jest również wyjaśnienie pojęcia „akta”, które występuje w treści art. 137 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Wg „Popularnego słownika języka polskiego PWN” (Warszawa 2003), akta to zbiór dokumentów urzędowych, prawnych, księgi urzędowe, prawne.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1997) za akta uważa się zbiór dokumentów odnoszących się do jakiejś sprawy, a także zbiór zawierających je ksiąg.

W związku z powyższym za akta sprawy, uważa się dokumenty zebrane w toku konkretnego postępowania, opisane sygnaturą, kwalifikacją prawną itp., ponadto zakłada się je odrębnie dla każdej sprawy. Nie ulega zatem wątpliwości, że zgodnie z art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej, pełnomocnik dołącza oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa do akt konkretnej sprawy.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych wynika z przepisów materialnego prawa podatkowego. Kwestia podpisywania deklaracji przez pełnomocnika została uregulowana w art. 80a § 1 - § 5 Ordynacji podatkowej, znowelizowanym ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 57, poz. 466).

Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, deklaracja, w tym deklaracja składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej, może być podpisana także przez pełnomocnika podatnika, płatnika lub inkasenta.

Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa składa się organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku, którego dana deklaracja dotyczy.

Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa podatnik, płatnik lub inkasent składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach ewidencji podatników i płatników. Jeżeli przepisy prawa podatkowego wymagają podpisania deklaracji przez więcej niż jedną osobę, pełnomocnictwo do podpisania tej deklaracji jest skuteczne, jeżeli udzieliły go wszystkie osoby.

W kwestiach dotyczących pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące pełnomocnictwa w postępowaniu podatkowym.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz wzór zawiadomienia o odwołaniu tego pełnomocnictwa, uwzględniając zakres pełnomocnictwa i dane identyfikujące podatnika, płatnika lub inkasenta oraz pełnomocnika.

Z powyższego wynika, iż w przypadku podpisywania deklaracji przez pełnomocnika, zastosowanie mają przepisy art. 136 oraz art. 137 Ordynacji podatkowej, a zatem ustanowienie pełnomocnika w sprawach dotyczących podpisywania deklaracji odbywa się w sposób analogiczny jak w postępowaniu podatkowym.

Jednakże pojęcie akt sprawy należy odnosić do postępowania podatkowego, gdzie takie akta są tworzone w trakcie prowadzonego postępowania. W przypadku składania deklaracji podatkowych zasadnym jest uznanie, iż czynność składania deklaracji podatkowych i korekt tych deklaracji jest czynnością uregulowaną w sposób odrębny od postępowania podatkowego. Tym samym zastosowanie art. 137 Ordynacji podatkowej ma miejsce w takim zakresie, w jakim odsyłają regulacje art. 80a § 1- § 4 Ordynacji podatkowej.

Przepisy art. 80a § 2 ww. ustawy stanowią, iż pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa składa się organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku, którego dana deklaracja dotyczy. Oznacza to, że wystarczy aby Wnioskodawca złożył raz, przed właściwym organem podatkowym, udzielone mu pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji, by do czasu powiadomienia organu podatkowego o odwołaniu przedmiotowego pełnomocnictwa, skutecznie reprezentować swojego mocodawcę w zakresie podpisywania deklaracji.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Zarząd Spółki udzielił pełnomocnictwa w trybie art. 136 Ordynacji podatkowej – pracownicy do działania przed Urzędem Skarbowym w zakresie: składania wszelkich pism, wniosków i deklaracji w imieniu Spółki, odbierania wszelkich pism i zaświadczeń w imieniu Spółki. Pełnomocnictwo to zostało opłacone i złożone w Urzędzie Skarbowym. Mimo powyższego Urząd Skarbowy dla każdego wydania zaświadczenia o niezaleganiu w płatnościach podatników żąda odrębnego opłaconego pełnomocnictwa dla tej samej wcześniej upełnomocnionej pracownicy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że składanie wszelkich pism, wniosków i deklaracji w imieniu Spółki, odbieranie wszelkich pism i zaświadczeń w imieniu Spółki, o ile zakres tych czynności nie przekracza umocowania zawartego w pełnomocnictwie złożonym do akt danego urzędu skarbowego przy pierwszej czynności dokonanej przez pełnomocnika, nie rodzi obowiązku składania kolejnych pełnomocnictw. Zatem w takiej sytuacji jednorazowe złożenie pełnomocnictwa jest wystarczające do reprezentowania podatnika przed urzędem skarbowym.

Natomiast należy wskazać, iż w sytuacji złożenia wniosku, podania przez pełnomocnika strony inicjującego postępowanie podatkowe, czy kontrolne, konieczne jest każdorazowe złożenie do akt sprawy stosownego pełnomocnictwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.