INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2009 r. (data wpływu 12 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.) o opis zdarzenia przyszłego, pytanie przyporządkowane do zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko do zadanego pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem na zasadach współwłasności małżeńskiej nieruchomości położonej w powiecie. W jej skład wchodzi nieruchomość o pow. 0,46 ha stanowiąca grunty rolne, nadto grunty pozostałe o pow. 400 m², oraz budynek mieszkalny i budynki gospodarcze. Wójt Gminy właściwej dla nieruchomości ustalił dla przedmiotowej nieruchomości wysokość podatku rolnego i od nieruchomości. Grunty rolne podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, a pozostałe składowe nieruchomości opodatkowane są podatkiem od nieruchomości.

Wnioskodawca, na zasadach współwłasności małżeńskiej, nabył własność jednej z przedmiotowych nieruchomości tytułem dziedziczenia testamentowego, co prawomocnym postanowieniem w 1998 r. stwierdził Sąd Rejonowy. Dla nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy Księga Wieczysta. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. Drugą nieruchomość, na zasadach współwłasności małżeńskiej, nabył Wnioskodawca tytułem dziedziczenia testamentowego, zgodnie z treścią postanowienia z 1992 r. Sądu Rejonowego. Zainteresowany na terenie gospodarstwa nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej lub rolniczej. Zgodnie z treścią art. 2, pkt 15, 16, 19, 20 i 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz.535 ze zm.) - dalej u.p.t.u., o ile w ustawie jest mowa o:

• działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych;

• gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym;

• rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

• produktach rolnych – rozumie się przez to towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

• usługach rolniczych – rozumie się przez to usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.
  
  

Wnioskodawca, jak również jego żona, na terenie własnego gospodarstwa nie prowadzili działalności rolniczej, w tym produkcji rolnej i usług rolniczych związanych z dostawą produktów rolnych wytworzonych w gospodarstwie rolnym dla zewnętrznego nabywcy. Nie była dokonywana dostawa dla nabywcy produktów rolnych, a ewentualnie wytworzone w gospodarstwie rolnym płody rolne roślinne i zwierzęce zużywane były wyłącznie na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego gospodarstwa domowego. Nieruchomość stanowiła składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i jego żony.

Wójt Gminy, na wniosek właścicieli przedmiotowych nieruchomości oraz nieruchomości sąsiednich, po wcześniejszym pozytywnym zaopiniowaniu postanowieniem z 2007 r., zatwierdził podział nieruchomości. W związku z dokonanym podziałem nieruchomości, z gospodarstwa Wnioskodawcy zostało wydzielonych 6 działek gruntu, z czego dwie są zabudowane dotychczas istniejącymi budynkami i budowlami. Poszczególne działki gruntu powstałe z podziału nieruchomości mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację treści przepisu art. 15, ust 1 i 2 w zw. z art. 2, pkt 15, 16, 19, 20 i 21, oraz w zw. z art. 29 ust. 1, a to w związku z treścią art. 113 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), poprzez wydanie interpretacji, iż sprzedaż działek powstałych z podziału nieruchomości stanowiącej jego majątek osobisty, która nie była wykorzystywana dla działalności gospodarczej lub działalności rolniczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od tego opodatkowania zwolniona.

W sprawie o tożsamym stanie faktycznym wniosek o wiążącą interpretację podatkową złożyła żona Wnioskodawcy. Interpretacja wydana w tamtej sprawie pod sygnaturą: ILPP2/443-73/09 -2/SJ w dniu 17 marca 2009 r. jest wiążąca i zgodna ze stanowiskiem Wnioskującej. Z uwagi na to, iż wydana interpretacja dotyczy indywidualnej sprawy podatnika i wydana została na wniosek żony Wnioskodawcy, celowe i uzasadnione jest złożenie wniosku przez Zainteresowanego w jego sprawie indywidualnej. Jednocześnie podnosi się, że wydane w konkretnych sprawach przez sądy powszechne orzeczenia wprawdzie wydane zostają w sprawach, których dotyczą jednakże wykładnia prawa w nich zawarta kształtuje świadomość prawną obywateli i organów władzy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku ewentualna sprzedaż działki gruntu powstałej w wyniku podziału nieruchomości nie będzie stanowiła dostawy nieruchomości podlegającej opodatkowaniu, gdyż nie była ona wykorzystywana dla działalności rolniczej lub gospodarczej, o której mowa w przepisie art. 2 pkt 15 u.p.t.u. W związku z czym teza wyrażona w wyroku NSA, sygn. akt III SA/Wa 720/08, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej wcześniej dla działalności rolniczej, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie swojego odniesienia. Nadto nieruchomość stanowi składnik jego majątku osobistego. Sprzedaż działek gruntu nie będzie też nosiła cech czynności wykonywanej częstotliwie, gdyż działki powstałe poprzez podział nieruchomości rolnej sprzedawane mogą być w odstępach czasu, a podział nieruchomości na mniejsze działki wprawdzie nastąpił m.in. na wniosek Wnioskodawcy, ale też pozostałych właścicieli sąsiednich nieruchomości. Celem tego działania nie było podzielenie nieruchomości w celu sprzedaży, lecz w celu dostosowania struktury nieruchomości Zainteresowanego do kształtu nieruchomości sąsiednich. Wskazuje na to położenie nieruchomości należącej do Wnioskodawcy pomiędzy innymi nieruchomościami dzielonymi, a także konieczność ustanowienia służebności drogowej na jego działkach w celu umożliwienia dojazdu sąsiednim nieruchomościom. Zainteresowany ponadto wskazuje, że w jego sprawie winna znaleźć odpowiednie zastosowanie interpretacja przepisów u.p.t.u. dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny i Wojewódzkie Sądy Administracyjne w wyrokach wydanych w sprawach o podanych poniżej sygnaturach:

1. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 743/08, (M.Podat. 2008/11/2)

1. Przygotowanie gruntu do sprzedaży poprzez wydzielenie mniejszych działek nie wypełnia znamion prowadzenia działalności gospodarczej.
2. Procedura scalania i wymiany gruntów w żadnym wypadku nie może być traktowana jak nowe nabycie gruntu.
3. W związku z powyższym sprzedaż poszczególnych działek nieruchomości uzyskanej w drodze scalania gruntów nie podlega VAT.
   
   

2. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 153/08 (LEX nr 449817)

1. Sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej.
2. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem podatku od towarów i usług będzie podmiot, który wykonując taką czynność, choćby jednorazowo, działa niezależnie jako handlowiec. Związek dokonywanej czynności z działalnością handlową ma decydujące znaczenie, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu - sprzedawanej następnie - rzeczy.
3. Handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.
4. Prowadzenie gospodarstwa rolnego nie może być utożsamiane z handlem nieruchomościami. Sprzedaż działek budowlanych wykracza poza zakres rolniczej działalności gospodarczej, co wynika wprost z postanowień art. 2 pkt 15 u.p.t.u.
   
   

3. Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 826/07, (Wspólnota 2008/21/44)
„Osoba fizyczna, która sprzeda kilka działek, nie staje się z tego powodu podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej”.

4. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1950/07 (LEX nr 428667)
„Sprzedaży działek powstałych po podziale nieruchomości stanowiącej majątek osobisty skarżącej nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej. W związku z tym sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT”.

5. Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt FSK 603/06 (LEX nr 261626)

1. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:
       - po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
       - po drugie – czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.
   
2. Pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W ten sposób opodatkowaniu podlega, chociażby jednorazowo, czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie.
3. Co do zasady, warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Tym samym zdaje się uzasadnione twierdzenie, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna zaangażowana sporadycznie w dostawę towaru.
4. Z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy, art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 (obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r.), jak i z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: ustawa o VAT, wynika, że okazjonalność (sporadyczność) czynności, względnie jednorazowe ich wykonywanie, tworzy z danej osoby podatnika wyłącznie w przypadku, gdy te okazjonalnie lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami wykonywanymi w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody; ww. akty prawne nie pozwalają na opodatkowanie czynności, choćby mogła być ona zdefiniowana jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT, jeżeli nie jest ona wykonywane w ramach działalności producentów, handlowców, usługodawców.
   
   

6. Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Ol 1/07 (LEX nr 328151)
„Do przyjęcia opodatkowania czynności podatkiem VAT nie wystarcza sam fakt wykonywania czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podmiot wykonujący te czynności powinien działać w charakterze podmiotu wykonującego działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W efekcie takiej analizy należy stwierdzić, iż przykładowo podatnikiem podatku VAT jest osoba dokonująca czynności prawnej przeniesienia własności nieruchomości gruntowej jedynie w sytuacji, gdy czyni to w zakresie swej działalności handlowej choćby czynność została wykonana jednorazowo jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Nie ma wątpliwości, że nawet pojedyncza czynność dokonana z zamiarem jej powtarzalności, tj. wykonywania w sposób częstotliwy, stanowi działalność gospodarczą. Niemniej jednak czynność ta, winna być dokonana przez podatnika, a zatem w tym wypadku handlowca prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą.

7. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3711/06 (LEX nr 322371)
„Nie można uznać za poprawny poglądu, aby sprzedaż kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług”.

8. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06 (LEX nr 322257)

1. Kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne i instytucje nieprowadzące działalności gospodarczej, nawet jeśli wykonują one czynności dostawy towarów.
2. Nie można danego podmiotu uznać za podmiot prowadzący działalność gospodarczą tylko dlatego, że wykonał on daną czynność w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) rozumieć należy w ten sposób, iż nie przestaje być działalnością gospodarczą określona działalność tylko dlatego, że czynność podlegająca opodatkowaniu wykonana została tylko jeden raz.
3. Nie można uznać za poprawny poglądu, że sprzedaż kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.
   
   

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wniosek przedstawiający tożsamy stan faktyczny został złożony przez jego żonę i w tej sprawie została wydana już interpretacja indywidualna w dniu 17 marca 2009 r. nr ILPP2/443-73/09-2/SJ. Wydana interpretacja uznaje za prawidłowe stanowisko zaprezentowane przez żonę Wnioskodawcy w jej wniosku. Nie wzywano organu wydającego interpretację do usunięcia naruszenia prawa, a od wydanej interpretacji nie składano skargi do sądu administracyjnego, zatem jest wiążąca dla strony i organu. Z uwagi na fakt, iż interpretacja wydana została dla żony, Wnioskodawca zwrócił się z osobnym wnioskiem w tożsamej sprawie o wydanie dla niego wiążącej interpretacji prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną, na zasadach współwłasności małżeński nabyli w roku 1992 i 1998, tytułem dziedziczenia testamentowego, nieruchomości: 0,46 ha gruntu rolnego, grunty pozostałe o powierzchni 400 m² oraz budynek mieszkalny i budynki gospodarcze. W roku 2007 przedmiotowa nieruchomość została podzielona na 6 działek gruntu, z czego dwie są zabudowane dotychczas istniejącymi budynkami i budowlami. Grunt, który zamierzają sprzedać Zainteresowany wraz z żoną, nie był wykorzystywany w działalności rolniczej (nie dokonywano sprzedaży produktów rolnych, przeznaczając je tylko na potrzeby własne), ani też w innej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawca wraz z żoną, dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (rolniczej), nie będą działali w charakterze podatników, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości – dziedziczenie testamentowe – należy uznać, iż intencją zarówno Zainteresowanego, jak i jego żony, w momencie nabycia gruntów, nie był zamiar ich odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowana dostawa przedmiotowych działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów, a Wnioskodawca wraz z żoną, dokonując ich sprzedaży, będą korzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Tutejszy Organ informuje, że powołane przez Zainteresowanego wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w myśl którego wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Jest to również zgodne z art. 87 Konstytucji RP, w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.

Tut. Organ informuje jednocześnie, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego w kontekście opisu sprawy i własnego stanowiska. Inne kwestie przedstawione w zapytaniu, dotyczące interpretacji przepisów niemających zastosowania w przedmiotowej sprawie – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.