INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009r. (data wpływu 22 maja 2009r), uzupełnionym pismem (data wpływu 27 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy odpłatne zbycie udziałów stanowi sprzedaż towarów lub usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy odpłatne zbycie udziałów stanowi sprzedaż towarów lub usług.

Wniosek ten został uzupełniony w dniu 27 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, przedsiębiorcą wpisanym do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Działając jako Przedsiębiorca, Wnioskodawca założył spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w której był jedynym udziałowcem (100% udziałów). Następnie część posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w spółce została przez niego sprzedana osobom fizycznym.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż w dniu złożenia wniosku był jedynym wspólnikiem oraz jedynym członkiem zarządu spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie udziałów w opisanym stanie faktycznym stanowi sprzedaż towarów lub usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnością nie podlegającą przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednak udziały nie stanowią towarów w rozumieniu definicji ustawowej, zawartej w art. 7. Definicja ta dotyczy bowiem operacji, których przedmiotem są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6, czyli rzeczy ruchome, wszelkie postaci energii, budynki, budowle lub ich części a także grunty. Do rozstrzygnięcia pozostaje więc wyłącznie kwestia, czy przy sprzedaży udziałów mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również min. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych oraz inne zdarzenia, które w kontekście opisywanych zdarzeń pozostają poza sferą niniejszych rozważań. Jest to więc definicja bardzo szeroka. Jednak, jak uważa się w doktrynie, dostawa towarów lub świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy jest dokonywane przez podmiot nie tylko posiadający status podatnika, lecz przede wszystkim działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Jak słusznie stwierdziła Izba Skarbowa w Krakowie w decyzji nr PP-3/4407/108/06 z dnia 23 listopada 2006r., sprzedaż udziałów i innych papierów wartościowych nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, która pozwalałaby na uznanie udziałowca czy też posiadacza papierów wartościowych za podatnika. Podobną wykładnię zastosował ETS w orzeczeniu, w którym stwierdził, iż działania, które polegają na zwykłej odsprzedaży akcji i innych papierów wartościowych, takich jak jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych nie stanowią działalności gospodarczej. Organ ten stwierdził m.in., że w przypadku gdy podmiot dokonuje zakupu czy też sprzedaży papierów wartościowych, a czynności te nie są ściśle związane z jego działalnością tj. nie zajmuje się zarządzaniem portfelem akcji, to ewentualny przychód wynikający ze sprzedaży tych papierów nie może być traktowany jako wynagrodzenie z tytułu wykonywania usługi finansowej. Czynność dokonaną przez podatnika można w takim przypadku określić jako formę inwestycji czy też zamianę jednej formy pieniądza w inną dającą większą stopę zwrotu. Sprzedaż udziałów nie stanowi zatem usługi, która podlega opodatkowaniu VAT. (...) Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 8 ust 1 ww. ustawy o VAT usługą jest każde świadczenie wykonywane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie jest dostawą. Przez świadczenie to należy rozumieć zachowanie (poza przeniesieniem praw do rozporządzania towarem), które wynika z zobowiązania, będącego rezultatem zgodnego oświadczenia woli obu stron, z których jedna zleca wykonanie określonej czynności, a druga zobowiązuje się do wykonania tego zlecenia. W przypadku zbycia udziałów brak jest podmiotu, który zleciłby dokonanie na swoją rzecz jakiegokolwiek świadczenia o charakterze usługowym. Warto dodać, że także Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług (w punkcie 4.2 zasad metodycznych) rozumie wyłącznie czynności świadczone na rzecz innych podmiotów. Tym samym nabycie i późniejsze zbycie papierów wartościowych na własny rachunek, bez zlecenia jakiegokolwiek podmiotu trzeciego, ani w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, ani PKWiU, do której ta ustawa się odwołuje, nie jest usługą. Zatem w przekonaniu Wnioskodawcy nie podlega ona przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Identyczne stanowisko znajdujemy w innych interpretacjach urzędowych (m.in. postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego nr PUS.ll/443/94/2004 z dnia 30 czerwca 2004r. oraz w doktrynie (np. M. Unisk w "Biuletynie Instytutu Studiów Podatkowych" nr 9/2004 oraz P. Tomczykowski i T. Matyka w "Przeglądzie Podatkowym" 11/2004), gdzie podkreśla się, że zbycie akcji (udziałów) może być zgodnie z orzecznictwem ETS uznane za usługę podlegającą tylko wyjątkowo, w ściśle określonych przypadkach, a w przekonaniu Wnioskodawcy, żaden tych przypadków nie występuje w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei przez towary, zgodnie z art. 2, pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ust. 2 powołanego powyżej przepisu ma charakter podmiotowy, odnosi się bowiem do podmiotów prowadzących tę działalność. Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu.

Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów spółki nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych przedsiębiorstwa traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.

Od tej zasady orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Dotyczy to sytuacji gdy:

• posiadacz akcji (udziałów) uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,
• sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
• posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną, przedsiębiorcą wpisanym do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Działając jako Przedsiębiorca, Wnioskodawca założył spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w której był jedynym udziałowcem (100% udziałów). Następnie część posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w spółce została przez niego sprzedana osobom fizycznym. Ponadto wnioskodawca wskazał, iż w dniu złożenia wniosku był jedynym wspólnikiem oraz jedynym członkiem zarządu spółki.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż, w sytuacji, gdy Wnioskodawca jako członek zarządu i jedyny udziałowiec zarządza podmiotem, to czynność sprzedaży udziałów jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. Tym samym odpłatne zbycie własnych udziałów, w przedstawionym stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.