INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wypłatę premii oraz wydatków na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki finansowanej przez płatnika, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od premii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wypłatę premii oraz wydatków na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki finansowanej przez płatnika, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od premii sposobu ustalania kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna, której wnioskodawca jest wspólnikiem prowadzi działalność handlową. Spółka zatrudnia około 100 pracowników. Zgodnie z zawartymi umowami o pracę pracownicy otrzymują wynagrodzenia zasadnicze płatne zgodnie z regulaminem pracy na koniec każdego miesiąca oraz premie kwotowe płatne w terminie do 10 dnia następnego miesiąca, Premie przyznawane są pracownikom na początku następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, na podstawie oceny pracy pracowników przez bezpośrednich przełożonych, z tym że prawo do wypłaty premii powstaje dopiero po zatwierdzeniu jej przez właściciela spółki. Przykładowo premia za czerwiec br. wypłacona została 10 lipca br. pod warunkiem, że została przyznana pracownikowi przez bezpośredniego przełożonego i zatwierdzona przez właściciela spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyznaną zatwierdzoną i wypłaconą pracownikom do 10 lipca premię, za miesiąc czerwiec należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu lipcu ... Czy do kosztów uzyskania przychodów za miesiąc lipiec należy zaliczyć wydatki na zapłatę do zakładu Ubezpieczeń Społecznych, składki finansowanej przez płatnika, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, gdy składki te dotyczą ww premii przyznanej i wypłaconej pracownikom w miesiącu lipcu, a ww składki ZUS zostaną opłacone w ustawowym terminie tj. do 17.08.09, gdyż 15.08 - święto a 16.08 niedziela/...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 22 ust. 6ba należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust.1 i 6 oraz zasiłki z ubezpieczenia społecznego stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone łub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy Iub innego, stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust.1 p.55. Natomiast zgodnie z art. 6bb składki z tytułu należności o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art,23 ust.1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłaconych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który należności są należne w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłaconych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony nie później niż do 15 dnia tego miesiąca. W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust.1 pkt 55a i ust.3.
   
   

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie przytoczonych przepisów do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu lipcu należy zaliczyć premie za miesiąc czerwiec, przyznane, zatwierdzone i wypłacone w lipcu jako przedmiotowe świadczenia należne w miesiącu lipcu. Natomiast składki ZUS finansowane przez płatnika od ww. premii wypłaconych w miesiącu lipcu zdaniem wnioskodawcy będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu lipcu, pod warunkiem ich zapłaty w terminie tj. w przypadku 2009 r. do 17sierpnia. Zgodnie bowiem z wyrokiem Sądu Najwyższego z 30.03.1997 roku, sygn. akt I PRN 26/77,OSNC 1977/11/225 premia, którą pracownik może otrzymać jedynie w zależności od oceny jego pracy przez dyrektora przedsiębiorstwa, nie zaś od skonkretyzowanego i zobiektywizowanego wskaźnika premiowego, staje się należna w dacie decyzji kierownika zakładu pracy przyznającego premię. Potwierdzenie powyższego stanowiska znajdziemy również w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. akt: lPPB5/423-153/09-2/AS z 01.06.2009 r., IPPB5/423-113/09-2/AS z 25.05.2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m. in. tzw. koszty pracownicze.

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Należy jednakże wskazać ustawowe ograniczenia w możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynikające z tzw. negatywnego katalogu kosztów, ujętego w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy. Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 55a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, ze zm.), w części finansowanej przez płatnika składek.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. ustawodawca wprowadził zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych między innymi w kwestii momentu uznawania za koszty uzyskania przychodów należności wypłacanych na rzecz pracowników oraz składek od nich odprowadzanych. Zgodnie z art. 1 pkt 12 lit. d ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano ust. 6ba oraz ust. 6bb.

W myśl art. 22 ust. 6ba ww. ustawy w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. stanie prawnym, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55.

Z treści art. 22 ust. 6bb ustawy wynika natomiast, iż składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, ze zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
   
   

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d.

Wskazać należy również, że zmianie – z dniem 1 stycznia 2009 r. - uległy przepisy art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a ustawy. Ustawodawca znowelizował je w taki sposób, że ich postanowienia stosuje się z zastrzeżeniem przepisów, odpowiednio, art. 22 ust. 6ba i ust. 6bb.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w oparciu o regulacje art. 22 ust. 6ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na premie za miesiąc czerwiec 2009 r., przyznane i zatwierdzone na początku lipca 2009 r. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu lipcu 2009 r. tj. w momencie, gdy przedmiotowe świadczenia staną się należne, pod warunkiem, że zostaną wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z zawartych umów o pracę z pracownikami tj. do dnia 10 lipca 2009 r.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6bb cyt. ustawy wydatki na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów miesiąca lipca 2009 r., pod warunkiem ich zapłaty w terminie tj. do dnia 17 sierpnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa ( art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania ( art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.