Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-30/13-2/KK
z 22 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych za wynagrodzeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych za wynagrodzeniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest spółką, w której właścicielem 100% udziałów jest Gmina. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest głównie odprowadzanie i oczyszczanie ścieków oraz pobór, uzdatnianie i rozprowadzanie wody. Swoją działalność statutową Spółka realizuje przy wykorzystaniu m.in. sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych (dalej urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne). Urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne Spółka buduje, bierze w użytkowanie lub przejmuje odpłatnie do eksploatacji i na własność za wynagrodzeniem. Osoby fizyczne, niebędące czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, zainteresowane przyłączeniem do sieci Spółki, wykonują ze środków własnych urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne, zgodnie z warunkami technicznymi wydanymi przez Spółkę. Następnie, na mocy umowy o przekazanie urządzeń, osoby fizyczne za wynagrodzeniem przekazują te wybudowane przez siebie urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne do eksploatacji i na własność Spółce za wynagrodzeniem, po protokolarnym odbiorze. Spółka wchodzi we własność urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych na tych zasadach począwszy od m-ca listopada 2011 r. Podstawą prawną tych zdarzeń jest przepis art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem chyba, że w umowie strony postanowiły inaczej.

Traktując powyższy rodzaj transakcji tak jak umowę sprzedaży, z racji skutków jakie wywołuje, Spółka od wartości przekazywanych w ten sposób urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych odprowadza podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych Wnioskodawcy za wynagrodzeniem, w trybie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, a także art. 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 72, poz. 747 ze zm.), mieści się w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wymienionym w art. 1 ust 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a co za tym idzie, czy Spółka słusznie odprowadza podatek od czynności cywilnoprawnych od wartości przekazanych w ten sposób urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja roszczenia przewidzianego w art. 49 § 2 K.c. stanowi odrębny typ umowy (czynności prawnej), która nie została expressis verbis wyartykułowana w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.). Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne, podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej lub ekonomicznej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone. Najbardziej zbliżoną, w aspekcie gospodarczym i ekonomicznym do umowy zawieranej w trybie art. 49 § 2 K.c., jest umowa sprzedaży uregulowana w art. 535 i następnych K.c. Jednakże umowa sprzedaży jest odrębnym i nazwanym typem umowy, odmiennym, niż umowa przeniesienia własności za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 49 § 2 K.c.

Dlatego też umowy zawarte w trybie art. 49 § 2 K.c., na podstawie, których Spółka przejmuje do eksploatacji i na własność urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne za wynagrodzeniem, nie stanowią czynności cywilnoprawnych objętych podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca zaznacza, że podobna regulacja dyspozycji przewidzianej w art. 49 § 2 zawarta jest w art. 231 § 1 K.c., który stanowi: „Samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem”. Na gruncie tej regulacji Sąd Najwyższy w jednym z orzeczeń wskazał, iż „umowa o przeniesienie własności zabudowanej działki gruntu (art. 231 k.c.) choć nie jest umową sprzedaży w rozumieniu art. 535 K.c. jest prawnie dopuszczalna....” (wyrok SN z dnia 9 marca 2004 r., sygn. akt ….). Należy zatem przyjąć, iż zawarcie umowy w trybie art. 49 § 2 K.c., której przedmiotem jest przeniesienie własności urządzeń za wynagrodzeniem, jest odrębnym od umowy sprzedaży typem umowy, a ta nie jest wymieniona w zamkniętym katalogu przepisu art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, należy wnioskować, iż użyte w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych sformułowanie „umowa sprzedaży” należy rozumieć umowę uregulowaną w art. 535 i nast. K.c., bowiem ustawa podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera odrębnej definicji tego terminu na użytek tej ustawy.

Wnioskodawca informuje, że analogiczne stanowisko w sprawie niepodlegania ww. umów podatkowi od czynności cywilnoprawnych znaleźć można w interpretacjach Nr ILPB2/436-278/10-3/MK z dnia 23 marca 2011 r., Nr IBPBII/1/436-174/12/AZ z dnia 14 sierpnia 2012 r. oraz Nr IPPB2/436-376/12-4/MZ z dnia 30 października 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.