INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2008 r. (data wpływu 23 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania zobowiązania podatkowego z tytułu wniesienia aportu do spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania zobowiązania podatkowego z tytułu wniesienia aportu do spółki.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży części zamiennych do maszyn rolniczych oraz pojazdów samochodowych, w oparciu o zakład dysponujący wysokonowoczesnymi wtryskarkami. Zatrudnia ponad siedemdziesiąt osób oraz posiada wdrożone i certyfikowane systemy jakości PN-EN ISO 9001:2001 oraz PN-EN ISO 14001:2005. Poza wskazanym wyżej przedsiębiorstwem, zlokalizowanym na nieruchomości gruntowej zabudowanej halą produkcyjną stanowiącą Jego własność (nieruchomość zakładową), nie prowadzi innej działalności Na nieruchomości tej prowadzi również działalność osoba fizyczna - podwykonawca Wnioskodawcy - odpłatnie wynajmująca wyodrębnioną część powierzchni zakładu, na której produkuje z powierzonych materiałów, część wyrobów na potrzeby przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Pomiędzy stronami zawarte są stosowne umowy, zarówno w zakresie najmu, jak i wspomnianej kooperacji produkcyjnej.

Na potrzeby prowadzonej działalności, Wnioskodawca zaciągnął dwa kredyty bankowe, tj. obrotowy oraz inwestycyjny. Kredyt obrotowy służy bieżącym potrzebom całego przedsiębiorstwa - finansowaniu operacji produkcyjnych i handlowych. Jest to kredyt w rachunku bieżącym (firmowym), odsetki od kredytu są naliczane i rozliczane (pobierane) z rachunku na bazie miesięcznej. Stanowią one wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytowego za dany miesiąc. Z kolei kredyt inwestycyjny jest zabezpieczony hipoteką na nieruchomości zakładowej i służy wyłącznie finansowaniu nakładów budowlanych na tejże nieruchomości. Na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy składają się:

1. Aktywa trwałe: nieruchomość zabudowana halą produkcyjną i budynkiem biurowym, maszyny, urządzenia i środki transportu, wyposażenie (w tym meble biurowe), komputery oraz inne podobne składniki.
2. Aktywa obrotowe: nabyte materiały, surowce i towary, wytworzone wyroby i półwyroby, środki pieniężne na rachunku bankowym (firmowym) wraz z kwotą kredytu obrotowego udostępnionego przez bank, wierzytelności handlowe (należności), ustalone co do osoby dłużników (kontrahentów) kwoty i terminu zapłaty.
3. Pasywa: zobowiązania handlowe (długi), ustalone co do osoby wierzycieli (kontrahentów) kwoty i terminu zapłaty, zobowiązanie kredytowe wynikające z zawartej umowy o kredyt obrotowy (w ramach aportu przeniesiony zostanie jedynie kapitał - kwota kapitału - tego kredytu, odsetki naliczone do dnia rejestracji w sądzie zostają w całości rozliczone przez Wnioskodawcę i nie wchodzą do aportu), zobowiązanie kredytowe wynikające z zawartej umowy o kredyt inwestycyjny (dotyczący nakładów na nieruchomości).
4. Wartości niematerialne i prawne nieujęte w księgach handlowych przedsiębiorstwa: prawo do nazwy przedsiębiorstwa, prawo z rejestracji znaku towarowego (znak ten jest zarejestrowany na kategorie towarów produkowanych przez przedsiębiorstwo i faktycznie używany w procesie sprzedaży tych towarów), prawo do know - how (tajemnicy przedsiębiorstwa - handlowej i produkcyjnej, licencja na program komputerowy do prowadzenia magazynu sprzedaży oraz planowania produkcji „G", licencje na popularne biurowe programy komputerowe, prawo do uzyskanych certyfikatów ISO, prawo do strony internetowej, prawa wynikające z uzyskanych pozwoleń na budowę dotyczące nieruchomości zakładowej oraz prawo do dokumentacji finansowej - w zakresie przewidzianym w przepisach prawa - przy czym ww. prawa nie zostały zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a wydatki ponoszone w związku z ich wytworzeniem (opłaty rejestracyjne, urzędowe i inne wydatki) były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez ujmowania jako wydatki na nabycie lub wytworzenie wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych.
5. gół praw i obowiązków z zawartych umów, nieujętych w księgach handlowych przedsiębiorstwa: prawa i obowiązki z umów zawartych z pracownikami, z kontrahentami handlowymi, z przedsiębiorstwami leasingowymi, z dostawcami mediów do nieruchomości, z umowy o koopercję produkcyjną, zawartej z podwykonawcą opisanym powyżej.

Wnioskodawca zamierza wnieść wyżej wskazane przedsiębiorstwo w formie aportu do istniejącej spółki z o.o., w następujących wariantach:

Wariant pierwszy.

Wnioskodawca wnosi całe przedsiębiorstwo (obejmujące wszystkie ww. składniki) do spółki z o.o. jako aport, z wyłączeniem niektórych trudno ściągalnych wierzytelności zaległych, na które utworzono rezerwy lub inne odpisy. Nadzieje na ściągnięcie tych należności są niewielkie, pod względem wartościowym nie stanowią one znaczącego udziału w całości obrotów przedsiębiorstwa, zaś ich ściągnięcie nie jest już obecnie istotne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako całości. Z uwagi na brak sukcesji podatkowej przewidzianej w art. 93 i dalsze Ordynacji podatkowej - na dzień rejestracji w sądzie strony zamierzają wyodrębnić oraz zamknąć rachunki podatkowe Wnioskodawcy oraz spółki za okres do dnia rejestracji, oraz okres późniejszy. W szczególności na spółkę przejdzie kredyt obrotowy w części wyłącznie kapitału tego kredytu, a odsetki od tego kredytu, za okres do dnia przeniesienia aportu na spółkę zostaną w całości uregulowane przez Wnioskodawcę. Spółka nie będzie ich spłacać i zaliczać ich do kosztów podatkowych. Na spółkę nie przejdzie również obowiązek zapłaty żadnych kosztów naliczonych względem Wnioskodawcy i odnoszących się Jego działalności, tj. do dnia wniesienia aportu, a które mogłyby stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, które będą spłacane również wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Reasumując Wnioskodawca wskazał, że wyłączone zostają również te bieżące zobowiązania, które stanowić mogą koszt podatkowy (jako związane z Jego przychodami oraz nie wyłączone z katalogu kosztów podatkowych), a nie będą stanowiły kosztów podatkowych spółki.

Wariant drugi.

Wnioskodawca wnosi całe przedsiębiorstwo (obejmujące wszystkie ww. składniki) do spółki z o.o. jako aport, jak w wariancie pierwszym, z dodatkowym wyłączeniem: stanowiącej Jego własność nieruchomości fabrycznej, ogółu praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z dostawcami mediów do ww. nieruchomości, praw wynikających z uzyskanych pozwoleń na budowę dotyczące nieruchomości zakładowej oraz zobowiązań z tytułu kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Wnioskodawcę na prowadzenie nakładów na nieruchomości zakładowej. W zamian za ww. wycofane składniki aportu (nieruchomość oraz prawa i obowiązki z nią związane) Wnioskodawca w ramach aportu ustanowi na rzecz spółki odpłatny tytuł prawny, upoważniający do korzystania przez przedsiębiorstwo z nieruchomości w niezmienionym zakresie. Konkretnie, w ramach aportu zostanie ustanowione na rzecz spółki prawo odpłatnego najmu nieruchomości, według stawek nie wyższych niż rynkowe. Z otrzymywanego przez Wnioskodawcę czynszu będą pokrywane koszty dostaw mediów do nieruchomości oraz obciążenia kredytowe z tytułu ww. kredytu inwestycyjnego, bowiem zobowiązania te pozostają przy Wnioskodawcy. Również Wnioskodawca będzie prowadził prace budowlane na nieruchomości w oparciu o uzyskane pozwolenia na budowę. Prawo odpłatnego najmu będzie ustanowione na rzecz spółki (jako składnik aportu) jako obowiązujące od momentu rejestracji w Sądzie i na czas nieoznaczony. Czynsz będzie naliczany w fakturach VAT i płatny przez spółkę na bazie miesięcznej. Po wniesieniu aportu, spółka może z tego najmu zrezygnować według własnego uznania. Po wniesieniu aportu strony mogą ponadto - w drodze pisemnego uzgodnienia - zmienić warunki najmu, w tym podstawę ustalenia wynagrodzenia oraz jego stawki. Spółka rozpocznie używanie nieruchomości niezwłocznie po dniu rejestracji w sądzie. W podsumowaniu Wnioskodawca wskazał, że wycofując z aportu nieruchomość, ustanowi ekwiwalentne tytuły prawne do jej używania, dające przedsiębiorstwu prawo do ich używania w niepogorszonym zakresie, w zamian za bieżące wynagrodzenie.

Wariant trzeci.

Jest identyczny jak wariant drugi z tą zmianą, iż z przedmiotu aportu (przedsiębiorstwa) zostanie dodatkowo wyłączone prawo do znaku towarowego. W zamian za ww. wycofany składnik aportu Wnioskodawca ustanowi na rzecz spółki (w ramach aportu) odpłatną licencję na używanie tego znaku przez przedsiębiorstwo w zakresie dotychczas wykonywanym, które umożliwi spółce jego używanie za miesięczną odpłatnością skalkulowaną jako określony procent jej przychodów ze sprzedaży towarów z tym znakiem, produkowanych przez przedsiębiorstwo. Stawka wynagrodzenia z licencji nie przekroczy stawek zwyczajowo przyjętych w obrocie. Odpłatność za licencję będzie ustalana na bazie miesięcznej, tj. będzie naliczana, fakturowana i płatna za każdy miesiąc kalendarzowy. Licencja jest ustanowiona na czas nieoznaczony, a spółka może z niej zrezygnować według własnego uznania.

Po wniesieniu aportu strony mogą ponadto - w drodze pisemnego uzgodnienia - zmienić warunki licencji, w tym podstawę ustalenia wynagrodzenia oraz jego stawki. Zgodnym zamiarem stron jest to, iż okres używania znaku przez spółkę, która zacznie go używać niezwłocznie po wniesieniu aportu przekroczy rok. W efekcie, Wnioskodawca wycofując z aportu nieruchomość oraz prawo do znaku towarowego ustanowi ekwiwalentnie tytuł prawny do używania tych aktywów, dające przedsiębiorstwu prawo do ich używania w niepogorszonym zakresie, w zamian za bieżące wynagrodzenie.

We wszystkich wskazanych wyżej wariantach Wnioskodawca uzyska zgodę kontrahentów na przeniesienie wszystkich umów (tj. ogółu praw i obowiązków z tych umów) stanowiących element aportu, na spółkę z o.o., do której aport będzie wniesiony. Dodatkowo, z uwagi na prawną niemożność cesji ogółu praw i obowiązków z rachunku bankowego Wnioskodawcy - spółka wykorzysta swój obecny rachunek bankowy lub założy nowy, na który - w ramach aportu - zostaną przelane wszystkie środki pieniężne przedsiębiorstwa, obejmujące również środki pochodzące z kredytu obrotowego. Wnioskodawca zapewni przeniesienie - w ramach aportu - praw i obowiązków z umowy o kredyt obrotowy w taki sposób, aby kredyt ten dotyczył nowego rachunku spółki, na który trafią środki pieniężne należące do przedsiębiorstwa.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca wariant pierwszy - w zakresie wyłączenia niektórych wierzytelności zaległych - jest rozważany z tego powodu, iż wygodniejsza będzie ich windykacja przez obecnego powoda (wierzyciela), tj. Wnioskodawcę. Z uwagi na przypadki toczących się już postępowań sądowych i egzekucyjnych - włączenie ich do aportu wymagałoby albo zgody przeciwników procesowych w świetle art. 192 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego, gdyż zmienia się osoba powoda (spółka) - dotyczy spraw sądowych w toku) lub konieczności uzyskania nowej klauzuli wykonalności na tytułach egzekucyjnych w świetle art. 788 K.p.c, z uwagi na zmianę osoby wierzyciela (Spółka). Stąd też objęcie ich aportem – według Wnioskodawcy - spowodowałoby wydłużenie czasu ich ściągania, bez znaczącej korzyści dla przedsiębiorstwa.

W opinii Wnioskodawcy, rozsądne gospodarczo jest więc prowadzenie ich windykacji przez obecnego powoda (wierzyciela), tj. Wnioskodawcę. Z uwagi na brak sukcesji podatkowej konieczne jest również wyodrębnienie - na dzień rejestracji w sądzie - rachunków podatkowych Wnioskodawcy i spółki oraz ich uregulowanie w taki sposób, by w świetle przepisów podatkowych żaden z podmiotów nie spłacał kosztów drugiego podmiotu. Takie spłaty nie będą bowiem stanowiły kosztów podatkowych dla podmiotu spłacającego. Za dzień rozgraniczający oba rachunki podatkowe należy przyjąć dzień rejestracji w sądzie, gdyż z tym dniem na spółkę przechodzi własność i posiadanie przedsiębiorstwa, więc z tym dniem koszty generowane przez przedsiębiorstwo mogą być uznane za związane z przychodami spółki.

Wariant drugi jest dodatkowo rozpatrywany z tego powodu, iż z nieruchomością zakładową związany jest kredyt inwestycyjny oraz prowadzone są dodatkowe prace budowlane, na które zostało wydane pozwolenie na budowę. Służą one rozbudowie zakładu i zwiększeniu jego mocy produkcyjnej, nie są jednak niezbędne dla bieżącej działalności przedsiębiorstwa. Przeniesienie własności nieruchomości zakładowej do spółki wiązałoby się ze żmudnymi negocjacjami dotyczącym przeniesienia stosownych zabezpieczeń kredytowych na spółkę (spółka nie ma historii finansowej), a także koniecznością przeniesienia na nią stosownych pozwoleń na budowę. Oznacza to, że przeniesienie własności nieruchomości zakładowej w ramach aportu) będzie się wiązało z trudnościami natury prawnej, których pokonanie może wymagać czasu oraz spełnienia dodatkowych żmudnych wymogów formalnych.

Brany jest również pod uwagę wariant trzeci, ponieważ pozwoliłoby to dodatkowo uzależnić wynagrodzenie Wnioskodawcy od rozwoju spółki jako głównego źródła jej przychodów; ponieważ odpłatność za licencje byłaby uzależniona od wysokości jej przychodów. W związku z tym im lepsze byłoby zarządzanie Spółką, tym wyższe wynagrodzenie Wnioskodawcy z licencji na używanie przez nią znaku. Motywowałoby to Wnioskodawcę - który będzie prezesem spółki - do maksymalizacji wysiłków skierowanych na jej rozwój. Takie rozwiązanie może okazać się lepsze, aniżeli stałe wynagrodzenie członków zarządu.

Ponadto, we wszystkich trzech wariantach - z uwagi na ochronę wnoszonego, w ramach aportu, „know - how" Wnioskodawca w akcie wniesienia aportu zobowiąże się względem nabywcy przedsiębiorstwa (spółki) do nieujawnienia, nieprzekazywania oraz niezbywania jakichkolwiek informacji stanowiących wyżej wymieniony składnik „know - how". Zobowiąże się ponadto do niepodejmowania oraz nieprowadzenia - przez okres 3 lat od dnia wniesienia aportu - jakiejkolwiek działalności konkurencyjnej względem spółki, w tym jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, wspólnik spółki prowadzącej taką działalność konkurencyjną, członek organu jakiejkolwiek osoby prawnej prowadzącej działalność konkurencyjną, a także jako jej pełnomocnik, doradca lub w innym podobnym charakterze. Po wniesieniu aportu Wnioskodawca zmieni treść swojego wpisu do działalności gospodarczej poprzez zmianę zakresu prowadzonej działalności na „najem nieruchomości” oraz - ewentualnie - inną działalność nie naruszającą zakazu konkurencji i nie wchodzącą w zakres branży wnoszonego aportem przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zostanie ponadto prezesem zarządu spółki, do której zostanie wniesiony aport. Dodatkowo zobowiąże się, iż co do nowo wybudowanych nakładów na nieruchomości na podstawie obecnych pozwoleń na budowę, nakłady te mogą być przedmiotem wynajmu przez nabywcę aportu, z prawem pierwszeństwa.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w zakresie każdego z trzech przedstawionych zdarzeń przyszłych przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu wniesienia aportu do spółki (w trzech wariantach) powstaje po stronie Wnioskodawcy zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wniesienia aportu nie powstanie po stronie wnoszącego zobowiązanie w podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcje zbycia przedsiębiorstwa nie podlegają opodatkowaniu według tej ustawy. Tym samym wniesienie przez Wnioskodawcę aportu do spółki kapitałowej nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W stanie faktycznym przeniesienie własności aportu przez Wnioskodawcę na spółkę w zamian za wyemitowane na jego rzecz udziały stanowi transakcję odpłatnego zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w powołanym art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z tym dokonanie tej czynności jest dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo z punktu widzenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² ww. ustawy Kodeks cywilny czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Należy jednak zwrócić uwagę, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem przedsiębiorstwa, na które składają się aktywa trwałe, aktywa obrotowe, pasywa, wartości niematerialne i prawne, ogół praw i obowiązków (szczegółowo wymienione na str. 3 wniosku). Przedmiotem aportu – jak wskazano we wniosku – będzie w trzech przedstawionych wariantach każdorazowo przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W przypadku pierwszego wariantu wyłączeniu z przedmiotu aportu podlegać będą trudno ściągalne wierzytelności zaległe. W sytuacji drugiego wariantu - dodatkowo, w porównaniu do wariantu pierwszego - wyłączeniu podlegać będzie własność nieruchomości fabrycznej, ogół praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Wnioskodawcę z dostawcami mediów do ww. nieruchomości, praw wynikających z uzyskanych pozwoleń na budowę oraz zobowiązań z tytułu kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na prowadzenie nakładów na tej nieruchomości, z jednoczesnym ustanowieniem w ramach aportu na rzecz Spółki odpłatnego najmu nieruchomości. Natomiast wariant trzeci przewiduje, że wyłączeniu z przedmiotu aportu - dodatkowo, w porównaniu do wariantu drugiego – podlegać będą prawa do znaku towarowego, z jednoczesnym ustanowieniem w ramach tej czynności na rzecz Spółki odpłatnej licencji na używanie tego znaku. Wnioskodawca zamierza wnieść przedsiębiorstwo w formie aportu do spółki z o.o.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż - o ile jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotem aportu we wszystkich wskazanych wariantach będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to czynność ta podlegać będzie wyłączeniu spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Końcowo wskazać należy, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy wyłączone z tej czynności składniki przedsiębiorstwa nie spowodują utraty przez to przedsiębiorstwo przymiotów, o których mowa w przytoczonych wcześniej przepisach Kodeksu cywilnego.

Ponadto wskazać należy, że kwestie dotyczące: obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez wnoszącego aport, sposobu obliczenia proporcji przez Spółkę otrzymującą aport oraz wpływu wniesionego aportu na rozliczenie w okresie do dnia rejestracji w sądzie zostały rozstrzygnięte odpowiednio w interpretacjach o nr ITPP2/443-1088b/08/AD, ITPP2/443-1088c/08/AD oraz ITPP2/443-1088d/08/AD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.