INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.03.2009r. (data wpływu 18.03.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związane z podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „A”) jest jedynym wspólnikiem B Spółka z o.o. (dalej: „B” „Wnioskująca”, „Spółka”). W chwili obecnej B planuje ponieść znaczne wydatki inwestycyjne. Zostaną one sfinansowane poprzez podwyższenie kapitału zakładowego w drodze emisji nowych udziałów, które zostaną objęte przez dotychczasowego udziałowca tj. A, w zamian za wkład pieniężny. Podwyższenie kapitału zakładowego wiązać się będzie z koniecznością poniesienia ciężaru podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC). Spółka będzie podatnikiem tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy PCC od podwyższenia kapitału zakładowego w B stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust 1 w związku z art. 16 ust. 1 updop...

Zdaniem Spółki PCC od podwyższenia kapitału zakładowego w B. stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust 1 updop w momencie poniesienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 1 ust. 13 pkt 2 oraz art. 7 ust. 1 pkt 9 upcc, podwyższenie kapitału zakładowego w spółce kapitałowej podlega opodatkowaniu PCC. który wynosi 0,5% od kwoty tego podwyższenia, Zgodnie z art. 4 pkt 9 PCC obowiązek podatkowy w zakresie PCC z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego ciąży na spółce, której kapitał podatkowy został podwyższony. Żaden inny podmiot nie może uregulować tej należności. W związku z powyższym PCC z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego B. zostanie poniesiony przez Spółkę.

W art. 15 ust 1 updop znajduje się klauzula definiująca pojęcie kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z nią, aby jakiś koszt mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. koszt musi zostać poniesiony (musi być definitywny):
2. celem jego poniesienia powinno być uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów:
3. koszt taki nie może znaleźć się w katalogu zawartym w art,16 ust 1 updop, zawierającym katalog kosztów, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Zdaniem Spółki powyższe warunki zostały spełnione. ponieważ: Na gruncie prawa podatkowego pojęcie „podatek” zostało zdefiniowane w art. 6 Ordynacji Podatkowej (ustawa z dn. 29 sierpnia 1997 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej „OP”), jako publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Definitywność podatku polega więc na przymiocie bezzwrotności, który w doktrynie został przedstawiony jako definitywne przekazanie środków pieniężnych przez podmiot zobowiązany na rzecz budżetu państwa lub budżetu jednostek samorządu terytorialnego bądź na rzecz funduszu celowego. Nie jest to więc forma czasowej i zwrotnej pożyczki środków, lecz obciążenie definitywne. Bezzwrotność podatków jest cechą pozwalającą odróżnić świadczenia podatkowe od innych rodzajów dochodów budżetowych (np. pożyczek wewnętrznych)”. (tak: Dowgier Rafał. Etel Leonard, Kosikowski Cezary, Pietrasz Piotr, Presnarowicz Sławomir komentarz L.EX 2007, Komentarz do art. 6 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997r., Ordynacja podatkowa (Dz.U.05.8.60), C. Kosikowski, L. Etel, R. Dowgier, P. Pietrasz, S. Presnarowicz, Ordynacja podatkowa. Komentarz, LEX, 2007, wyd. II.)

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 pkt 4 upcc, zwrot tego podatku zapłaconego w związku z podwyższeniem kapitała zakładowego może nastąpić tylko wyłącznie w sytuacji gdy podwyższenie kapitału zakładowego nie zostanie zarejestrowane lub zostanie zarejestrowane w wysokości niższej niż określona w uchwale. W rezultacie PCC opłacony z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego spółki jest, co do zasady bezzwrotny, a zatem jego przeniesienie ma charakter definitywny. Aby dany koszt mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów musi on być poniesiony, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, „w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródle przychodów”. Zgodnie z orzeczeniem NSA z dn. 14.05.1996r., sygn. SA/Wr 879/95 art. 15 ust.1 updop ustanawia bardzo pojemną regułę, w której zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu. Orzecznictwo sądowe wypracowało w tym zakresie pojęcie związku przyczynowo-skutkowego. Zgodnie z tym orzecznictwem - m.in. wyrok NSA z 16.07.2003r., sygn. I SA/Wr 1377/01 oraz wyrok NSA z 8.12.2004r., sygn. FSK 768/04 - podkreśla się konieczność istnienia związku przyczynowo- skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem tak, aby poniesiony wydatek miał wpływ na powstanie bądź zwiększenie przychodów. Jednakże, istnienie tego związku nie oznacza zdaniem sądów, iż o koszcie uzyskania przychodów można mówić tylko wtedy, gdy wydatek jest bezpośrednio powiązany z przychodem, a przychód ten faktycznie powstał. Pojęcia „celu” nie należy, bowiem, zdaniem sądów, utożsamiać z pojęciem „skutku”. „Wyrażenie »w celu uzyskania przychodu« oznacza, że wydatek musi być poniesiony w taki sposób, by racjonalnie działający przedsiębiorca mógł w związku z nim spodziewać się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia przychodu” - wyrok NSA z 14.08.2003r., SA/Bd 1627/03. „Ustawodawca posługując się zwrotem wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”, nie posługuje się sformułowaniem »skutek«. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest »cel« działania, a czym innym »skutek« będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie »w ceIu« należy, zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot »celowości«, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Z tych też powodów brak »skutku«, tj. przychodu nie dyskwalifikuje wydatku, jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu”.- wyrok NSA z 1.06.2000r., sygn. SA/Rz 1596/97.

Wielokrotnie został podkreślony w orzecznictwie sądów administracyjnych fakt, iż dany koszt jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodów wówczas gdy spowodował lub mógł spowodować osiągnięcie (powstanie lub zwiększenie) przychodów. Podkreśla się przy tym, iż dyspozycja art. 15 ust 1 updop wskazuje na koszt osiągnięcia (…) przychodów (...), a nie oznaczonego, konkretnego przychodu. (tak np. wyrok WSA z 16 września 2008 r., sygn. I SN/Gd 390/08). Wnioskować, zatem można, iż ustawodawca nie wprowadził do definicji kosztów uzyskania przychodów konieczności występowania bezpośredniego związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem konkretnego przychodu. Podążając tym tokiem myślenia, wydatki, które są ponoszone w uzasadnionym interesie podatnika prowadzącego działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu, stanowią koszt uzyskania przychodów. Należy również podkreślić, że koszty uzyskania przychodów są immanentną cechą podatku dochodowego. Również Naczelny Sąd Administracyjny, orzekając w sprawach, związanych z poruszaną tematyką orzekł iż, „wszelkie wydatki poniesione w interesie podatnika, które mają swoją przyczynę w działalności podatnika, w przyjętej przez podatnika formie prawnej prowadzonej działalności gospodarczej, winny zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów” (wyrok NSA z 24 kwietnia 1998r. Sygn. SA/Gd 819/96; wyrok NSA z 17 stycznia 2001r. Sygn. III SA 1743/99). Wartym odnotowania jest również stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone wyroku z 13 maja 1998r. (sygn. SA/Sz 1354/97) iż decyzję o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje podmiot ją prowadzący, a nie organ podatkowy. Podobne stanowisko zajął też sąd w następujących orzeczeniach - wyrok NSA z 16 czerwca 2005r. (sygn. II FSK 279/05) oraz wyrok NSA z 21 marca 1997r. (sygn. SA/Gd 3280/95). Podobne podejście do omawianego zagadnienia zaprezentował WSA w Białymstoku z 11 sierpnia 2004r. (sygn I SA/Bk 159/04) w którym stwierdzono, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty w szerokim tego wyrażenia prawnego znaczeniu, a więc obok nakładów bezpośrednich, również pośrednie nakłady, straty, wydatki niezbędne, które trzeba ponieść w relacji do któregoś z elementów nakładów bezpośrednich”.

Wartości pieniężne, które zostaną uzyskane przez B. w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego będą służyć prowadzonej działalności gospodarczej tj. sfinansowaniu wydatków inwestycyjnych, a zatem będą wpływać na zwiększenie możliwości Spółki w zakresie prowadzonej przez nią działalności, a także na możliwość jej prowadzenia. Fakt podwyższenia kapitału zakładowego wpływa na pozytywną ocenę zdolności kredytowej Spółki, poprawia płynność finansową cash-flow oraz pozwala na uzyskanie nowych kontraktów, a co za tym idzie na możliwość zwiększenia przychodów. Spółka podkreślą że wydatki poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego nie mogą być łączone tylko i wyłącznie z podwyższeniem kapitału zakładowego, ale pozostają w związku z funkcjonowaniem podatnika, jako całości i zapewnieniem mu przyszłego źródła przychodów. Art. 16 ust.1updop zawiera zamknięty katalog kosztów definitywnie wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. PCC od podwyższenia kapitału zakładowego nie jest wymieniony w tym katalogu, a zatem jeżeli zostaną spełnione ogólne zasady zaliczenia kosztów do kosztów uzyskania przychodów, (co zdaniem Spółki ma miejsce w tym przypadku), będzie on stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spójki. Taki sam pogląd prezentowany jest w doktrynie prawa podatkowego - „Pozostałe podatki, które nie są wymienione negatywnym katalogu art. 16 ustawy o CIT, mogą być zaliczone przez podatnika do kosztów podatkowych. Przykładowo dotyczy to podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, podatku ód czynności cywilnoprawnych oraz opłaty skarbowej”, (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, Rok 2008. Komentarz” Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2008, s. 573.) Warto zauważyć również że art. 16 u traktować, jako wyjątki od zasady zawartej w art. 15 ust. 1 updop. Jak każdy wyjątek, pozycje zawarte w art. 16 ust 1 updop nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Zgodnie z dominującą na gruncie prawa podatkowego metodą wykładni gramatycznej, każdy przepis zawierający wyjątek powinien być interpretowany zarówno przez podatnika jak też i ograny skarbowe zgodnie z jego literalnym brzmieniem.

Reasumując wyżej wskazaną argumentację, wszelkie wydatki poniesione w interesie podatnika, które mają swoją przyczynę w działalności podatnika, w przyjętej przez podatnika formie prawnej prowadzonej działalności gospodarczej powinny zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów. Konieczność zapłaty PCC od podwyższenia kapitału zakładowego wynika z przepisów prawa. Środki uzyskane z podwyższenia będą Służyć do rozszerzenia działalności Spółki. Tym samym zaliczenie zapłaconego PCC do kosztów uzyskania przychodów nie powinno budzić wątpliwości. Podobny pogląd został wyrażony przykładowo przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dn. 1 kwietnia 2008r. (sygn. III SA/Wa 44/08), w którym stwierdzono, że: ‚„wydatki w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej, taksy notarialnej, kosztów wpisów, kosztów poświadczonych podpisów (…) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów”. Należy podkreślić, że sądy administracyjne wielokrotnie wypowiadały się w kwestii zaliczenia PCC od podwyższenia kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów. Jedynie dla przykładu wymienić należy kilka najnowszych orzeczeń dotyczących rozważanej materii np. wyrok Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 28 lutego, 2008 r. (sygn. lII SA/Wa 1982/07), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dn. 1 kwietnia 2008r. (sygn. lII SN/Wa 44/08), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dn. 16 września 2008r. (sygn. I SA/Gd 396/08), wyrok Sądu Administracyjnego z dn. 25 września 2008r.(sygn. III SA/Wa 656/08), w których Sądy potwierdziły prawo podatnika do zaliczenia PCC od podwyższenia kapitelu zakładowego do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 2008 r. (sygn. III SA/Wa 1353/08) Sąd stwierdził: „(…) podwyższenie kapitału jest działaniem gospodarczym podejmowanym w celu uzyskania przez Spółkę nowych środków finansowych. Podwyższenie kapitału zakładowego zwiększy wiarygodność Spółki wobec jej kontrahentów oraz ułatwi zdobywanie środków na swoją działalność. (…) Wydatki te mają zatem pośredni związek z uzyskiwaniem przez nią przychodów i są ściśle związane z zapewnieniem funkcjonowania Spółki na rynku. Spółka uzyskując nowe środki finansowe z emisji akcji zwiększa generalnie swoje możliwości w zakresie prowadzenia działalności przynoszącej przychody podlegające opodatkowaniu. Z tego powodu koszty podwyższenia kapitału zgodnie z treścią art. 15 ust.1 updop należy uznać za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do zaliczania PCC od podwyższenia kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów, nie ma w szczególności zastosowania art. 7 ust 3 pkt 1 i 3 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 4 updop. Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 updop przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zdaniem Spółki art. 7 ust. 3 pkt 1 updop obejmuje swym zakresem wyłącznie inne dochody i przychody niż przychody, które na podstawie przepisów updop nie zaliczają się do przychodów w rozumieniu tej ustawy, a zatem tego artykułu nie można zastosować do przychodów wymienionych w art. 12 ust. 4 updop, w tym przychodów otrzymanych na powiększenie kapitału zakładowego.

Należy podkreślić, że dochody, które nie podlegają opodatkowaniu, do których odwołuje się art. 7 ust. 3 pkt 1 updop, są wymienione w art. 2 ust. 1 updop, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do:

• przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej,

• przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,

• przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,

• przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Drugą kategorią przychodów, do której mają zastosowanie przepisy art. 7 ust. 3 pkt 1 updop są dochody wolne od podatku wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 1- 50 updop. Natomiast wymienione w art. 12 ust. 4 pkt 1 -20 updop wartości należy traktować jako różnego rodzaju przysporzenia majątkowe, które mogą wystąpić w działalności podatników, u których powstają przychody nieobjęte wyłączeniem z opodatkowania pdop na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1-4 updop, a które ustawodawca postanowił uznać za wartości niestanowiące przychodów przez wyłączenie ich z zakresu przedmiotowego przychodów w rozumieniu updop.

W świetle powyższego, w związku z faktem, że przepis art. 7 ust. 3 pkt 1 nie obejmuje przyrostów majątku podatnika wymienionych w art. 12 ust. 4 pkt 1-20 updop, to koszty z nimi związane nie są objęte zakresem przepisu art. 7 ust. 3 pkt 3 updop. Powyższe stanowisko zaprezentował między innymi Wojewódzki Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 6 listopada 2008 r., (sygn. III SA/Wa 1353/08), W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wykazane zostało spełnienie wszystkich trzech przesłanek pozwalających na uznanie danego kosztu za koszt uzyskania przychodów, a jednocześnie żaden przepis nie wyłącza możliwości takiego uznania, a zatem PCC od podwyższenia kapitału zakładowego Spółki będzie stanowić dla niej koszt uzyskania przychodów momencie poniesienia.

Na tle przedstawionych zdarzeń przyszłych, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

W tym przypadku koszty poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego dotyczyły podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem wymienione we wniosku wydatki związane są bezpośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego – podatek od czynności cywilnoprawnych, w wyniku których zostanie podwyższony kapitał zakładowy; nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy). Należy zauważyć także, iż podwyższenie kapitału zakładowego i związane z tym rozszerzenie działalności w określonej perspektywie czasowej będzie generowało zwiększone przychody, jednak będą to już przychody z bieżącej działalności gospodarczej podmiotu. Z osiągnięciem tego przychodu będą wiązały się odrębne wydatki stanowiące koszt jego uzyskania. Okoliczność, że dokonując przedmiotowych wydatków Spółka zakłada, iż w efekcie będą one generowały przychody z działalności gospodarczej nie podważa ich bezpośredniego związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Rozpatrując określone wydatki jako wiążące się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane musi być w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Ponadto z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu. A zatem związane z tymi przychodami koszty uzyskania przychodów są neutralne podatkowo, tj. nie mogą pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł. Przepisy te odnoszą się do generalnej zasady, która wynika z art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód stanowiący nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami uzyskania tych przychodów.

Odnosząc się do powołanych wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, że co do zasady nie stanowią one źródła prawa i co do zasady wiążą strony postępowania w konkretnej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.