INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 03 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku dokonywania korekty deklaracji podatkowych CIT za lata 2005-2008 w związku z otrzymaniem zwrotu podatku naliczonego VAT uprzednio zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 lutego 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku dokonywania korekty deklaracji podatkowych CIT za lata 2005-2008 w związku z otrzymaniem zwrotu podatku naliczonego VAT uprzednio zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 lutego 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 04 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (dalej: ETS) z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C - 414/07, uznającym za niezgodne z przepisami unijnymi, polskie przepisy ograniczające prawo odliczenia podatku VAT od paliw nabywanych do napędu samochodów z tzw. „kratką”, wprowadzone 1 maja 2004 r. i następnie zmienione 22 sierpnia 2005 r., Spółka zamierza dokonać odliczenia podatku od towarów i usług poprzez korektę podatku VAT naliczonego dotyczącego paliw do samochodów z tzw. „kratką" za lata 2005-2008 oraz wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, a następnie po uzyskaniu zwrotu dokonać stosownych rozliczeń w podatku CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka dokonując korekty rozliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliw do samochodów z tzw. „kratką" za lata 2005-2008 może na bieżąco (w momencie uzyskania zwrotu) rozpoznać przychód w wysokości kwoty zwróconego naliczonego podatku od towarów i usług od tych zakupów, która uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na brak prawa do odliczenia zgodnie z art. 12 ust. 1 punkt 4f ustawy o CIT, czy też powinna dokonać korekt deklaracji CIT dla potrzeb podatku dochodowego za okresy, w których kwoty podatku naliczonego zaliczono do kosztów uzyskania przychodów i skorygować wartość tych kosztów wykazaną w deklaracjach pierwotnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu dokonania prawidłowego rozliczenia odzyskanego podatku VAT, wystarczy wykazać przychód w podatku CIT w roku bieżącym, zgodnie z art. 12 ust. 1 punkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej dalej skrótem „ustawa o CIT”), bez konieczności korygowania kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku CIT za lata 2005-2008.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT (art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. określana dalej skrótem „ustawa o PIT”) kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje prawo do odliczenia.

Spółka w okresie od dnia 1 maja 2004 r. tj. od dnia wprowadzenia nowej ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług, zwiększającej ograniczenia dotyczące prawa do odliczania podatku naliczonego od paliw do samochodów, traktowała nieodliczony VAT od tych paliw jako koszt uzyskania przychodów w podatku CIT.

W przedmiotowym stanie faktycznym przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), z powodu którego VAT naliczony stał się kosztem uzyskania przychodów w podatku CIT, został uznany za niezgodny z prawem unijnym, w związku z czym Spółce przysługuje prawo do dokonania stosownej korekty w podatku VAT. Powyższa korekta spowoduje, że w wypadku uzyskania zwrotu podatku VAT, powstanie obowiązek uznania tej kwoty za przychód dla celów podatku dochodowego.

Powyższe wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest w przypadku obniżenia lub zwrotu VAT podatek naliczony w tej części, w której uprzednio został zaliczony do kosztów. Dodatkowo, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT (art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o PIT), nie zalicza się do przychodów zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Treść powołanego przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT przesądza, że dokonując korekty rozliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliwa i samochodów osobowych zakupionych w poprzednich okresach rozliczeniowych (latach i miesiącach) Spółka na bieżąco (w momencie uzyskania zwrotu) rozpoznaje przychód w wysokości kwoty naliczonego podatku od towarów i usług od tych zakupów, która to kwota uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak prawa do odliczenia. Zdaniem Spółki prawodawca w art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT stosuje mechanizm odwrócenia efektu kosztowego poprzez przychody, w tym przypadku najprawdopodobniej ze względów praktycznych - korekta kosztów roku, w którym miało miejsce zdarzenie (poniesienie kosztu) mogłaby wymagać nadmiernych nakładów, np. zmian w sprawozdaniach finansowych.

Taka argumentacja jest akceptowana zarówno przez organy skarbowe w podobnych przypadkach (np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 26 czerwca 2006 r., 1401/PD-4230-Z-58/06/KK; interpretacja Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 29 lipca 2005 r., 1472/ROP1/423-200-185/05/AJ, oraz interpretacja Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z 22 sierpnia 2007 r., 1473/966/KDO/ 423/ 72/07/BC) jak i Ministerstwo Finansów.

Ministerstwo Finansów w wydanym w dniu 12 stycznia 2009 r. stanowisku w sprawie skutków wyroku ETS wydane w związku z wyrokiem ETS (C-414/07) stwierdziło, że: „podatnicy, którzy w związku z tym wyrokiem dokonają odliczenia podatku od towarów i usług poprzez dokonanie korekty rozliczenia w tym podatku, nie są obowiązani do korygowania kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym w momencie otrzymania zwrotu. Wynika to wprost z art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z odrębnymi przepisami, naliczony podatek od towarów i usług stanowi przychód w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.