INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.03.2009r. (data wpływu 13.03.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zwrotu nakładów inwestycji w obcym środku trwałym:

• uznania przychodu z wynagrodzenia stanowiącego zwrot nakładów – jest prawidłowe,
• uznania niezamortyzowanej części inwestycji za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodów/kosztów ze zwrotu nakładów z inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca podpisał z B. Sp. z o.o. (dalej „B”) umowę nabycia przedsiębiorstwa i cesji zobowiązań. Na podstawie przedmiotowej umowy i w świetle polskich przepisów Spółka m.in. przejęła wszelkie zobowiązania B w tym stała się stroną umowy najmu lokalu przeznaczonego na biuro zajmowane przez B znajdującego się w budynku, którego właścicielem jest M Sp. z o.o. (dalej M lub „Wynajmujący”). Wynajęte lokale zostały uprzednio przystosowane przez B dla potrzeb jej działalności, co wiązało się z poniesieniem określonych nakładów. Nakłady te, zgodnie z przepisami ustawy o pdop zostały potraktowane przez B jako dotyczące inwestycji w obcym środku trwałym. W konsekwencji, jako takie, podlegały amortyzacji według stawki 10%.

W efekcie zakupu przedsiębiorstwa B, Wnioskodawca efektywnie nabył m.in. wspomniane inwestycje w obcym środku trwałym. Co więcej — w związku z tym iż po przejęciu przedsiębiorstwa B, przedmiotowe biuro było przez kilka miesięcy wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej Spółki, dokonywano od nich odpisów amortyzacyjnych dla celów pdop.

Jednakże, ze względów ekonomicznych, w celu optymalizacji wydatków Spółki, podjęto decyzję o przeniesieniu działalności z biura B do biura Wnioskodawcy i w konsekwencji rezygnacji z dalszego wynajmowania wspomnianych pomieszczeń. Jednocześnie, zainteresowanie biurem B zgłosił nowy najemca — G S.A. (dalej: G”). W konsekwencji 22 stycznia 2009 r. Podatnik, G oraz M zawarły umowę stanowiącą Aneks nr 3 do pierwotnej Umowy najmu Lokalu (dalej „Aneks”), na podstawie którego G przystąpił do umowy jako najemca zamiast O i wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki O wynikające z Umowy najmu.

Obok zasadniczych ustaleń, strony Aneksu postanowiły, że nowy najemca (G) zapłaci Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu przekazania wynajmowanego dotychczas biura w stanie pozwalającym na prowadzenie w nim działalności gospodarczej przez nowego najemcę. W szczególności zapis ten dotyczył przekazania G powierzchni biurowej wraz ze wszelkimi poczynionymi w biurze adaptacjami niezbędnymi dla bieżącego funkcjonowania firmy, tj. wraz z dokonanymi inwestycjami w obcym środku trwałym. W konsekwencji, na podstawie wystawionej 11 lutego 2009 r. przez Spółkę faktury, G jest zobowiązany do zapłaty stosownego wynagrodzenia na rzecz Spółki (termin zapłaty przypada na dzień 13 marca 2009 r.).

Spółka zaznacza, że właściciel nieruchomości (tj. M) nie dokonywał uprzednio ani na rzecz B, ani na rzecz Podatnika zwrotu nakładów poniesionych na przystosowanie ww. biura. Ze względu na przyjęty okres amortyzacji, w momencie podpisania powyższego aneksu przedmiotowe inwestycje w obcych środkach trwałych nie zostały przez Spółkę w pełni zamortyzowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychody uzyskane na podstawie Aneksu (stanowiące de facto przychody ze sprzedaży nakładów inwestycyjnych i inwestycji w obcym środku trwałym) powinny stanowić przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Spółki...
2. Czy inwestycje w obcym środku trwałym w części niezamortyzowanej powinny stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki...
   
   

Zdaniem Spółki, przychody uzyskane na podstawie Aneksu ze zbycia inwestycji w obcym środku trwałym powinny stanowić przychody podatkowe zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o pdop Jednocześnie wydatki na inwestycje w obcym środku trwałym w części niezamortyzowanej - jako związane z uzyskaniem przychodów powinny stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust.1 pkt 1 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Zdaniem Spółki dla prawidłowego określenia konsekwencji podatkowych konieczne jest właściwe zaklasyfikowanie postanowień Aneksu.

Podatnik stoi na stanowisku, że w omawianym przypadku mamy do czynienia ze swoistą sprzedażą (odpłatnym zbyciem) inwestycji w obcym środku trwałym.

Ponadto, jak wynika z art. 16a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pdop przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych uważa się za środki trwałe. Zaklasyfikowanie inwestycji w obcym środku trwałym jako swoistej kategorii środków trwałych decyduje o sposobie traktowania takich inwestycji dla celów pdop. Oznacza to, iż transakcje, które za przedmiot mają inwestycje w obcym środku trwałym powinny być oceniane na gruncie ustawy o pdop tak jak transakcje dotyczące środków trwałych.

W efekcie, konsekwencje podatkowe Aneksu powinny być określone na gruncie ustawy o pdop analogicznie jak dla transakcji zbycia środka trwałego.

Ad. 1

Ustawa o pdop wprowadza generalną definicję przychodu. I tak zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przychodami podlegającymi opodatkowaniu są w szczególności otrzymane pieniądze oraz wartości pieniężne. Ponadto ustawa stanowi, że przychodami podlegającymi opodatkowaniu są także przychody należne, chociaż nie zostały faktycznie otrzymane (art. 12 ust. 3 ustawy o pdop).

Powyższe zasady stosuje się między innymi w odniesieniu do zbycia składników majątku podatnika. Tak więc również w omawianym przypadku, z tytułu efektywnie dokonanej sprzedaży inwestycji w obcym środku trwałym, po stronie Spółki powstanie konieczność opodatkowania tej transakcji.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i przytoczonych przepisów prawa podatkowego, kwota wynagrodzenia otrzymanego przez O powinna stanowić przychód z tytułu sprzedaży inwestycji w obcym środku trwałym podlegający opodatkowaniu.

Ad. 2

Art. 15 ust. 1 ustawy o pdop zawiera ogólną definicję kosztów uzyskania przychodów. Kosztem podatkowym — co do zasady — będzie wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane w sposób określony w ustawie, z uwzględnieniem art. 16. Natomiast art. 16a ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Zaliczenie przez ustawę o pdop inwestycji w obcym środku trwałym do środków trwałych oznaczą że dla celów podatkowych w odniesieniu do inwestycji w obcym środku trwałym zastosowanie mają przepisy ustawy o pdop regulujące zarówno kwestie związane z amortyzacją środków trwałych (art. 15 ust. 6 ustawy o pdop) oraz ich zbyciem (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop).

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop nie uznaje się wprawdzie za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na nabycie (lub wytworzenie we własnym zakresie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednakże powyższe wydatki zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z cytowanych przepisów, zdaniem Spółki, wynika, iż w przypadku odpłatnego zbycia osobie trzeciej (nowemu najemcy) inwestycji w obcym Środku trwałym kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione na ich nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami — pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych (tj. niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym).

W przypadku Podatnika, nabycie nakładów poniesionych przez B na biuro (tj. przejęcie inwestycji w obcym środku trwałym) nastąpiło na podstawie umowy nabycia przedsiębiorstwa B (tj. wartość tej inwestycji została uwzględniona już w cenie nabycia przedsiębiorstwa). W konsekwencji dla Spółki, kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży ww. inwestycji w obcym środku trwałym powinna być wartość netto tej inwestycji ustalona zgodnie z przepisami o pdop.

Spółka stoi na stanowisku, że:

1. kwota otrzymana tytułem sprzedaży inwestycji w obcym środku trwałym powinna stanowić jej przychód podatkowy;
2. jednocześnie wartość inwestycji w obcym środku trwałym (w części niezamortyzowanej) powinna stanowić dla niej koszt uzyskania przychodu.
   
   

Spółka chciałaby zaznaczyć, że podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z 19 grudnia 2008 r. (nr IPPB1/415-1133/08-2/AŻ). W piśmie tym czytamy m.in. że „przychód ze sprzedaży nakładów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym (..). kosztem uzyskania przychodów będą poniesione wydatki pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych„.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wystąpienia zdarzenia opisanego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.