INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest radcą prawnym i wspólnikiem - komplementariuszem spółki komandytowej. Przedmiotem działalności spółki komandytowej jest świadczenie usług prawniczych - pomocy prawnej. Jako wspólnik - komplementariusz, Wnioskodawca na mocy postanowień art. 103 w zw. z art. 39 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) wraz z pozostałymi wspólnikami – komplementariuszami, zobowiązany jest do prowadzenia spraw spółki. Umowa spółki nie przewiduje w tym zakresie żadnych ograniczeń ani wyłączeń.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zamierza na podstawie prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej świadczyć odpłatnie na rzecz Spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem, oraz na rzecz innych przyszłych klientów usługi prawnicze. Usługi prawnicze, o których mowa, nie będą miały żadnego związku z obowiązkiem Wnioskodawcy w zakresie prowadzenia spraw spółki komandytowej, ponieważ stanowić będą odrębną kategorię spraw, związaną wyłącznie z zakresem i przedmiotem działalności spółki wobec jej klientów.

Współpraca stron - Wnioskodawcy oraz Spółki komandytowej, polegać będzie zatem na świadczeniu przez przedsiębiorców wzajemnych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W zakresie wskazanego stanu faktycznego należy jeszcze dodać, iż postanowienia umowy Spółki komandytowej nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku świadczenia usług prawniczych na rzecz spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki komandytowej usługi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów wspólników Spółki komandytowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej usługi prawnicze na rzecz Spółki komandytowej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów wszystkich wspólników Spółki komandytowej, w tym także Wnioskodawcy, w wysokości wynikającej z przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obliczonej proporcjonalnie do prawa każdego wspólnika w udziale z zysku spółki.

Uzasadniając przedstawione stanowisko Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z przepisem art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…)” tejże ustawy. W przepisach art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zawarł zamknięty katalog kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów i tym samym nie podlegających odliczeniu. Wśród kosztów, wymienionych w przepisach art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ocenie Wnioskodawcy wątpliwości w przedstawionym zdarzeniu przyszłym może powodować jedynie przepis art. 23 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników”.

W opinii Wnioskodawcy w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego przepis art. 23 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania, bowiem Wnioskodawca będzie świadczył pracę na rzecz Spółki komandytowej tylko nieodpłatnie. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy względem spółki pozostaje bowiem nieodpłatne prowadzenie jej spraw, w tym także reprezentowanie spółki na zewnątrz, rozumiane również jako zarządzanie spółką (np. wykonywanie obowiązków pracodawcy względem zatrudnionych pracowników, wykonywanie obowiązków podatkowych w zakresie podatku VAT oraz podatku od nieruchomości itd.).

Świadczenie usług prawniczych na rzecz Spółki komandytowej przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez prezydenta miasta zakwalifikować bowiem będzie można jako rodzaj współpracy dwóch podmiotów gospodarczych, które względem siebie świadczyć będą określone usługi.

Wnioskodawca nie wyklucza również, iż w prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej będzie zatrudniał pracowników, co zdaniem Wnioskodawcy świadczyć może, iż wykonywanie usług na rzecz Spółki komandytowej przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie może być kwalifikowane jako wykonywanie pracy na rzecz spółki w rozumieniu przepisu art. 23. ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca za wykonane na rzecz spółki usługi prawnicze będzie wystawiał Spółce komandytowej faktury VAT. Zakwalifikowanie świadczenia usług prawnych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki komandytowej, której przedmiotem działalności jest również świadczenie pomocy prawnej, jako pracę na rzecz spółki w rozumieniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawcy, stanowić będzie przejaw zastosowania przez organ podatkowy niedopuszczalnej w zakresie interpretacji przepisów podatkowych wykładni rozszerzającej.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca w tym zakresie wskazuje, iż Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 października 1992 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt III ARN 50/92 (OSNC 1993/10/181) wskazał, że „fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzającą”. Pogląd ten jest nadal aktualny, a dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych, zarówno Naczelnego Sadu Administracyjnego jak i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, potwierdza w pełni tę zasadę.

W zakresie proporcjonalnego do udziału w zysku określenia wielkości przychodów Wnioskodawcy w Spółce komandytowej wskazać należy, iż zastosowanie w tym przypadku będzie miał przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów art. 22 oraz art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, iż kosztem uzyskania przychodów są wszelkie (nie wymienione w przepisie art. 23) racjonalne i gospodarczo - uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby móc zakwalifikować wydatek jako koszt uzyskania przychodu musi on spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
2. nie znajdować się na liście wymienionych w art. 23 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków,
3. być właściwie udokumentowany.

Wnioskodawca wskazuje, iż wydatek z tytułu świadczenia usług prawnych przez wspólnika Spółki komandytowej na jej rzecz opisany powyżej spełnia wyżej wymienione wymagania, a co za tym idzie należy go zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu wspólników Spółki komandytowej. Jako związek przyczynowy z przychodem należy wskazać, iż przedmiotem działalności Spółki komandytowej jest świadczenie pomocy prawnej na rzecz osób trzecich. Usługa, która będzie wykonywana przez Wnioskodawcę polegała będzie na świadczeniu pomocy prawnej na rzecz Spółki komandytowej w celu wykonywania przez tę spółkę przedmiotu swojej działalności. Usługa Wnioskodawcy stanowiąca również wydatek Spółki komandytowej nie znajduje się, jak wykazał Wnioskodawca, na liście wynikającej z art. 23 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonanie tej usługi zostanie również właściwie udokumentowane za pomocą faktury VAT oraz odpowiednich zależnych od rodzaju usługi dokumentów o charakterze prawnym.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż potwierdzeniem przedstawionego własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego są ugruntowane i liczne interpretacje indywidualne oraz postanowienia w sprawie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydane w analogicznym stanie faktycznym do przedstawionego przez Wnioskodawcę, jak również w tym samym - obecnie obowiązującym stanie prawnym. Wymienić w tym zakresie należy chociażby:

1. Postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście wydane w dniu 19 lipca 2007 r. w sprawie o sygnaturze 1435/FB2/415/26a/07/ES.
2. Interpretację indywidualną z dnia 30 października 2007 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego na podstawie upoważnienia Ministra Finansów, w sprawie o sygnaturze ILPB1/415-47/07-5/IM.
3. Interpretację indywidualną z dnia 27 czerwca 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów, w sprawie o sygnaturze akt IBPB1/415-281/08/AP.
4. Interpretację indywidualną z dnia 18 grudnia 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów, w sprawie o sygnaturze akt ILPB1/415-768/08-2/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.