INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26.01.2009 r. (data wpływu 06.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.04.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie zastosowania art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. odliczenie VAT od zakupu samochodów osobowych oraz zakupu paliwa do tych samochodów.

Od 1 maja 2004 r. do 22 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca stosował tzw. wzór Lisaka. W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie :

DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność,

n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Wnioskodawca odliczał kwotę naliczonego w wysokości 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Od 22 sierpnia 2005 r. zaczęły obowiązywać nowe przepisy. Wzór Liska został zastąpiony nowymi rozwiązaniami. Prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości przysługuje obecnie, jeżeli spełnione są następujące warunki:

• nabycie dotyczy samochodów, których masa całkowita przekracza 3,5 tony,

• samochód będzie wykorzystywany do celów prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

• samochód został nabyty po 21 sierpnia 2005 r., a podatnik posiada fakturę zakupu VAT dokumentującą nabycie samochodu z wykazanym w odpowiedniej kwocie podatkiem naliczonym do odliczenia.
  
  

Art. 86 ust. 4 ustawy o VAT określa przypadki, w których, pomimo że powyższe warunki nie zostały spełnione, przysługuje pełne prawo do odliczenia.

Dotyczy to następujących przypadków:

• pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu bagażu ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,

• pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia tej proporcji długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej kra wędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,

• pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,

• pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

• pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym np.: agregaty elektryczne i spawalnicze, bankowozy, pojazdy specjalne do prac wiertniczych, koparki, koparko-spycharki, ładowarki, pojazdy do oczyszczania dróg,

• podnośniki do prac konserwacyjno-montażowych, pojazdy pomocy drogowej, pojazdy do zimowego utrzymania dróg, żurawie samochodowe,

• pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozów co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie,

• przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.
  
  

W związku z nabyciem tego rodzaju samochodów spełniających wyżej wymienione warunki Wnioskodawca odliczył podatek naliczony z faktury nabycia bez ograniczeń, w pełnej wysokości.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT wymagania określone w art. 86 ust. 4 Wnioskodawca stwierdził na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgowe stacje diagnostyczne, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację starostwa powiatowego o spełnionym wymaganiu dla celów VAT. Kopię zaświadczeń w ciągu 14 dni od wydania Wnioskodawca przedłożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

W sytuacji, kiedy nabyty przez Wnioskodawcę samochód miał masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 ton oraz w przypadku innych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 Wnioskodawca odliczał tylko 60% kwoty podatku określonej na fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Od zakupu paliwa dla samochodów „osobowych” od 1 maja 2004 r. Wnioskodawca nigdy nie odliczał VAT.

22 grudnia 2008 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok w sprawie Magoora (C-414/07), uznając że wzór Lisaka i wszelkie inne ograniczenia odliczania VAT od paliwa w stosunku do stanu prawnego obowiązujące go przed przystąpieniem Polski do UE naruszyły wyrażony w VI Dyrektywie VAT zakaz ustanawiania nowych ograniczeń odliczania tego podatku.

Z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieodliczony VAT został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Z. może w pełnej wysokości odliczyć VAT naliczony od VAT należnego od zakupionych samochodów „osobowych” oraz od zakupionych części i paliwa do tychże samochodów...,

Czy w wyniku wyroku i braku ograniczenia w odliczaniu VAT może skorygować dotychczas stosowane odliczenia a VAT zaliczony w koszty i nieodliczony zaliczyć do przychodów w momencie otrzymania zwrotu, nie korygując podatku dochodowego od osób fizycznych...

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy skorygowany podatek od towarów i usług naliczony i zwrócony firmie powinien być zaliczony do przychodów nie korygując podatku dochodowego od osób fizycznych. Wynika to wprost z art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto przychodem z działalności gospodarczej są również przychody enumeratywnie wymienione w art. 14 ust. 2 powołanej ustawy. W myśl pkt 7d) cytowanej normy prawnej w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - przychodem z działalności gospodarczej jest naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Strona zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów naliczony podatek od towarów i usług w części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługiwało obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Tezy Wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (TSWE) z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora dotyczą odpowiednio możliwości odliczania, zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatku naliczonego z tytułu nabycia lub importu pojazdów samochodowych oraz nabycia usług, zgodnie z umową najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, których przedmiotem są pojazdy samochodowe.

Oznacza to, że prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku przysługuje w odniesieniu do pojazdów samochodowych, w stosunku do których przepisy obowiązujące do dnia 1 maja 2004 r. umożliwiały prawo do takiego odliczenia lub w przypadku jeżeli nie umożliwiały, ale prawo takie przysługiwałoby według zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004 r.

W odniesieniu do pojazdów samochodowych, o których mowa powyżej możliwość odliczenia (w drodze korekty – w stosunku do zakupów w poprzednich okresach lub w odniesieniu do bieżących wydatków w bieżących rozliczeniach) dotyczy całej kwoty podatku wynikającej z faktury lub dokumentu celnego, kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, pod warunkiem posiadania stosownych dokumentów oraz wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do działalności opodatkowanej. Przy ewentualnym dokonywaniu korekt podatnicy są obowiązani uwzględnić wcześniejsze częściowe odliczenie kwoty podatku przysługujące przy nabyciu pojazdów, o których mowa w art. 86 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, iż art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e, 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty, którym w przypadku zwrotu podatku akcyzowego na rachunek bankowy podatnika, będzie dzień uznania rachunku podatnika.

Należy wyjaśnić, że powołane przepisy ust. 1c, 1e i 1h art. 14 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają dzień uzyskania przychodu w przypadkach gdy uzyskanie przychodu następuje w wyniku wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Przychód w postaci zwrotu wcześniej poniesionego wydatku, zaliczanego do kosztów uzyskania przychodów, nie następuje w wyniku czynności o jakich mowa wyżej, zatem prawidłowe jest zastosowanie art. 14 ust. 1i ww. ustawy.

Zgodnie z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż zwrot podatku od towarów i usług powinien być zaliczony do przychodów nie korygując podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 03.04.2009 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej na wskazany przez Stronę nr rachunku bankowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.