INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura 26 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sporządzenie dokumentacji niezbędnej do planowanej emisji obligacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sporządzenie dokumentacji niezbędnej do planowanej emisji obligacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków. Jednocześnie nabywa od Spółki „S” usługi oczyszczania ścieków, ponosząc znaczne koszty. W celu racjonalizacji kosztów Spółka podjęła decyzję nabycia udziałów od Spółki „S”. Takie działanie miało pośrednio przyczynić się do zmniejszenia kosztów usług oczyszczania ścieków.

W grudniu 2008r. Spółka poniosła wydatki związane z przygotowaniem przez podmiot zewnętrzny (kancelaria prawnicza) dokumentacji niezbędnej do emisji obligacji. Środki uzyskane z emisji obligacji miały stanowić źródła sfinansowania zakupu udziałów w Spółce „S”. Z przyczyn niezależnych od Spółki nie doszło do zbycia udziałów ani do planowanej emisji obligacji. Spółka nadmienia, iż obowiązek sporządzenia dokumentacji w związku z zaplanowaną emisją obligacji wynika z przepisów ustawy z 29 czerwca 1995r. o obligacjach (tj. Dz. U. z 2001r., Nr 120, poz. 1300). W grudniu 2008r. Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki na sporządzenie dokumentacji związanej z planowaną emisją obligacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadnie Spółka dokonała kwalifikacji wydatków na sporządzenie dokumentacji niezbędnej do planowanej emisji obligacji jako kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem wnioskodawcy wydatki poniesione na sporządzenie dokumentacji niezbędnej do przeprowadzania emisji obligacji należy uznać za koszty poniesione „w celu osiągnięcia przychodów”. Emisja obligacji miała pomóc Spółce w uzyskaniu środków finansowych na nabycie udziałów w Spółce „S”. Do emisji nie doszło. Nabycie udziałów w Spółce „S” pośrednio przyczyniłoby się do racjonalizacji kosztów Spółki ponoszonych z tytułu nabywania od Spółki „S” usługi oczyszczania ścieków. W rezultacie doszłoby do zwiększenia przychodów. Zatem przedmiotowe wydatki mają związek z wykonywaną przez Spółkę działalnością, były one racjonalnie i ekonomicznie uzasadnione, mimo że w ostatecznym rezultacie nie doszło do nabycia przez Spółkę udziałów w Spółce „S”. Poniesione przez Spółkę wydatki należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do zwiększenia przychodu. Uzyskanie przychodu nie jest warunkiem sine qua non możliwości zaliczenia wydatków Spółki do kosztów uzyskania przychodów. Spółka stoi na stanowisku, iż okoliczności sprawy wskazują, że poniesione wydatki mogły doprowadzić do zwiększenia przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub jego zachowanie oraz zabezpieczenie. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest tak wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowanie oraz zabezpieczenie. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może zdarzyć się, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o pdop wynika ponadto, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych. Z przestawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła wydatki związane z przygotowaniem przez podmiot zewnętrzny (kancelarię prawniczą) dokumentacji niezbędnej do emisji obligacji. Jednak z przyczyn niezależnych od Spółki do planowanej emisji obligacji nie doszło.

Ustawa z dnia 29 czerwca 1995r. o obligacjach (Dz. U. Nr 120 poz. 1300 ze zm.) określa zasady emisji, zbywania, nabywania i wykupu obligacji. Zgodnie z art. 4 tej ustawy obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Przez papiery wartościowe emitowane w serii rozumie się papiery wartościowe reprezentujące prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o obligacjach propozycja nabycia, o której mowa w art. 9 pkt 2 i 3, zawiera dane, które stosownie do rodzaju emitenta i obligacji pozwalają na ocenę sytuacji finansowej emitenta.

Emitent zobowiązany jest do udostępnienia informacji dotyczących w szczególności celów emisji, jeżeli są określone: