INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia poziomu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia poziomu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 21 kwietnia 1998 r., rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów określonych w ramach następujących pozycji Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

• 30.02 – komputery i inne rodzaje sprzętu, przetwarzanie informacji,

• 72.3 – usługi przetwarzania danych,

• 72.4 – usługi baz danych,

• 72.5 – usługi konserwacji i napraw maszyn biurowych, księgujących i liczących,

• 72.6 – usługi związane z informatyką pozostałe.

Powyższe zezwolenie wydano na podstawie art. 16 ust. 1, 7 i 8 oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych i § 1 zarządzenia Ministra Gospodarki z dnia 6 maja 1997 roku w sprawie powierzenia Specjalnej strefie Ekonomicznej S.A. udzielenia zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej i wykonywanie bieżącej kontroli działalności podmiotów gospodarczych na terenie Specjalnej Strefy ekonomicznej oraz ustalenie zakresu tych kontroli. W zezwoleniu tym określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

1. poniesienie wydatków inwestycyjnych na terenie strefy (rozumianych zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 roku w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w województwie) w wysokości co najmniej równoważnej kwocie 350 tys. euro obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa NBP z dnia faktycznego poniesienia wydatków,
2. przestrzeganie regulaminu strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy,
3. termin rozpoczęcia na terenie strefy działalności określonej w zezwoleniu do dnia 31 grudnia 1998 r.

Spółka spełniła powyższe warunki zarówno co do dotrzymania określonego terminu rozpoczęcia działalności określonej zezwoleniem (pierwsza faktura sprzedaży została wystawiona w październiku 1998 r.), jak i poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie przekraczającej 350 tys. euro do dnia 31 grudnia 1998 r. Zgodnie z protokołem dotyczącym kontroli bieżącej działalności na terenie strefy, dokonanej przez komisje powołaną przez zarząd strefy, wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę na koniec grudnia 1998 r. wyniosły 1 908 205 zł 10 gr, co jest równoważne kwocie 560 842,44 ECU (obecnie euro) obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa NBP z dnia faktycznego poniesienia wydatków, tj. z dnia zapłaty za fakturę. W 1999 r. poniesione zostały dodatkowe wydatki inwestycyjne w kwocie 904 678 zł 38 gr. Urząd Kontroli Skarbowej w protokole z 2000 r. stwierdził, że do dnia 31 grudnia 1998 r. Spółka poniosła wydatki inwestycyjne w wysokości 2 295 042 zł 67 gr.

Na dzień 1 maja 2004 r. (dzień wejścia w życie ustawy z dnia 2 października 2003 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw) Spółka była dużym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 roku w sprawie zastosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw. Od 1998 r. Spółka nie występowała z wnioskiem o zmianę polegającą na zastosowaniu do niej przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 ustawy z dnia 2 października 2003 roku w miejsce przepisów art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych. W 2001 r. Spółka wykazała dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, jednakże już w kolejnych latach Spółka wykazała stratę z tejże działalności.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. W jakim okresie i w jakiej wysokości dochód uzyskany z działalności gospodarczej na terenie strefy jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych...
2. Czy przy ustalaniu limitu zwolnienia podatkowego można pomniejszyć dochód uzyskany z działalności gospodarczej na terenie strefy o stratę w zakresie tej działalności w latach następnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, artykuł 5 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw określa zasady zwolnień obowiązujących przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie przed 1 stycznia 2001 r. na prowadzenie działalności na terenie strefy.

W myśl tego przepisu dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż mały albo średni, tj. „dużego przedsiębiorcę”, są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem limitów pomocy określonych w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy dla przedsiębiorców spoza sektora motoryzacyjnego, którzy uzyskali zezwolenie przed 1 stycznia 2001 r. została określona na poziomie 75% poniesionych kosztów.

Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 21 kwietnia 1998 r. i na dzień 1 maja 2004 r. spełniał wymogi do uznania go za dużego przedsiębiorcę. W ocenie Spółki, może ona – jako duży przedsiębiorca – korzystać ze zwolnienia w zakresie ustalonym treścią art. 5 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Aby skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania uzyskanego dochodu, Spółka musi ustalić limit pomocy publicznej, jaka jej przysługuje. W tym celu należy ustalić wartość kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. i następnie pomnożyć je przez 75%. Następnie należy uwzględnić pomoc z jakiej korzystała Spółka od dnia 1 stycznia 2001 r. do chwili obecnej (nie uwzględnia się pomocy publicznej wynikającej z deklaracji złożonej za 2000 rok). W ten sposób Spółka uzyska wielkość przysługującego jej zwolnienia do wykorzystania.

Spółka może korzystać ze zwolnienia do momentu wyczerpania przysługującego jej limitu określonego kwotowo, nie dłużej jednak niż do dnia zakończenia działalności strefy. Na mocy art. 5 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Spółka może pomniejszyć dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie tej strefy o straty z lat ubiegłych poniesione na tej działalności przez przedsiębiorcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 ustawy o SSE stanowił, iż prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, zwanego dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie określa przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez przedsiębiorcę na terenie strefy, i termin, w ciągu którego przedsiębiorca jest zobowiązany do rozpoczęcia na terenie strefy działalności określonej w zezwoleniu. Stanowi ono także podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5 – art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o SSE.

Przepisy powyższe zostały następnie zmienione ustawą z dnia 16 listopada 2000 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 1228, ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. wprowadzając w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie przedmiotowe z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 5 tej ustawy, przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12-14 i 19 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Dostosowując przepisy krajowe do wymogów związanych z akcesją Polski do Unii Europejskiej oraz mając na celu rekompensatę związanych z tą zmianą utraconych przez przedsiębiorców korzyści, ustawodawca dokonał kolejnej zmiany ustawy o SSE. Na mocy art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, ze zm.), dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że:

1. maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:



1. 30% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,
2. 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,
3. 50% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.,


2. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000,
4. do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę.

Dodatkowo, na mocy art. 3 cytowanej ustawy, uchylono art. 5 ustawy zmieniającej z dnia 16 listopada 2000 roku, gwarantujący utrzymanie praw do zwolnień podatkowych na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2000 r.

Tym samym ustawodawca, implementując postanowienia Traktatu Akcesyjnego do polskiego prawodawstwa w zakresie pomocy publicznej, zmienił zasady korzystania z pomocy publicznej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i zastąpił zwolnienia podatkowe obowiązujące do 31 grudnia 2000 r. limitami określonymi ustawą zmieniającą z dnia 2 października 2003 roku.

Przepis art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 roku stanowi, iż przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o jego zmianę polegającą na zastosowaniu do tego przedsiębiorcy przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 w miejsce przepisów art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. Termin złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, upływa z dniem 31 grudnia 2007 r. (art. 6 ust. 5 ustawy zmieniającej).

W art. 7 ust. 1 tej ustawy zawarto natomiast regulację, zgodnie z którą wpływy z podatku dochodowego od osób prawnych lub z podatku dochodowego od osób fizycznych, w części określonej w ust. 2, od podatnika będącego przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 5 ust. 1 albo 2, działającego na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r. i zmienionego stosownie do art. 6, są gromadzone na rachunku Funduszu Strefowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1, zwanego dalej „Funduszem” (…).

Stosownie do ust. 2 art. 8 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 roku, środki Funduszu są przeznaczone na wsparcie nowych inwestycji, związanych z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, z wyłączeniem kosztów uwzględnionych przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w art. 5 ust. 2.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż:

1. Dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określonej zezwoleniem podlega zwolnieniu do wyczerpania limitu określonego maksymalną dopuszczalną wielkością pomocy publicznej, nie dłużej jednak niż do końca istnienia strefy. Limit ten wynosi 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r., z uwzględnieniem pkt 2 i 3 ust. 2 art. 5 ustawy zmieniającej z dnia 2 października 2003 roku.
2. Spółka przy ustalaniu wielkości pomocy publicznej z tytułu przedmiotowego zwolnienia podatkowego może pomniejszyć dochód uzyskany z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy w ramach zezwolenia o straty poniesione na tej działalności.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.