INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2008 r. wykonał prace budowlane polegające na zamontowaniu bramy garażowej, drzwi i okien w garażu stanowiącym integralną część domku jednorodzinnego. Zainteresowany nie jest producentem tych przedmiotów, a usługa – o symbolu PKWiU 45.42.1 – wykonana została w obiekcie budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy roboty budowlano-montażowe, polegające na zamontowaniu bramy, drzwi i okien w garażu stanowiącym integralną część domku jednorodzinnego, są opodatkowane stawką 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 41 ust. 12a pkt 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wyłącza się z opodatkowania stawką 7% lokale użytkowe w budynkach mieszkalnych.

W przepisach podatkowych nie wprowadzono definicji „lokalu użytkowego”, w związku z tym rodzi się pytanie czy w przypadku domów jednorodzinnych, w których garaż stanowi integralną część budynku, wszelkiego rodzaju roboty prowadzone w garażu w tym montaż bramy, okien i drzwi są opodatkowane 7% stawką VAT.

W orzecznictwie ukształtował się pogląd, według którego przy definiowaniu pojęcia „lokalu mieszkalnego” dla potrzeb VAT należy posiłkować się definicją wynikającą z ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r., o własności lokali (wyrok NSA z dnia 19 listopada 2001 r. SA FSA/3/01, wyrok SN z dnia 7 marca 2003 r., sygn. akt III RN 29/02).

W opinii Zainteresowanego ustawa o własności lokali powinna stać się podstawą do ustalenia znaczenia pojęcia „lokal użytkowy”. Z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy tej wynika, że zarówno o lokalu mieszkalnym jak i o lokalu użytkowym można mówić wtedy, gdy w budynku istnieją pomieszczenia posiadające odrębny byt techniczno-prawny. Garaż stanowiący integralna część budynku jednorodzinnego takich cech nie posiada.

Zarówno w przepisach przejściowych (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit b) obowiązujących w okresie od momentu przystąpienia RP do UE do dnia 31 grudnia 2007 r., jak i w art. 41 ust. 12a użyto dokładnie tego samego wyrażenia co oznacza, że od dnia 1 stycznia 2008 r. stosuje się te same zasady opodatkowania co przed dniem 1 stycznia 2008 r.

W wyrokach NSA z dnia 14 lutego 2005 r. l FSK 103/05 oraz w wyroku WSA z dnia 15 lutego 2008 r. sygn. akt l SA/Po 1206/07, wyrok WSA z dnia 18 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/G1259/07, wyrok NSA z dnia 5 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/WA 1181/07.

Sądy konsekwentnie podtrzymują argumenty, że miejsca postojowe, czy też garaże nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Nie można zawrzeć dwóch odrębnych mów, jednej na sprzedaż garażu, a drugiej na sprzedaż pozostałej części domu jednorodzinnego Oznacza to, że zarówno sprzedaż domu jednorodzinnego wraz ze znajdującym się w nim garażem jak i roboty budowlane prowadzone w takim budynku w całości podlegają opodatkowaniu stawką VAT 7%.

Całość prowadzi do wniosku, iż prowadzenie prac budowlanych polegających na montowaniu bramy, drzwi i okien w garażu, stanowiącym integralną część budynku jednorodzinnego, jest opodatkowane 7% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl ogólnej zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

W § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) postanowiono, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 14 załącznika nr 1 do rozporządzenia, który stanowi listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%, wymieniono montaż okien i drzwi przez producenta tych towarów, dokonywany w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich częściach, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także w obiektach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Ponadto, mocą § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

  - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W myśl przepisu art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

1. w grupie 111:

     a) w klasie 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne.
Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.
Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),
2. w grupie 112:

     a) w klasie 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.
Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.
     b) w klasie 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach.
Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.
Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).
3. w grupie 113:

     a) w klasie 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania.
Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Strony w umowach cywilno-prawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w 2008 r. wykonał prace budowlane polegające na zamontowaniu bramy garażowej, drzwi i okien w garażu stanowiącym integralną część domku jednorodzinnego. Zainteresowany nie jest producentem tych przedmiotów, a usługa – o symbolu PKWiU 45.42.1 „roboty związane z montażem stolarki budowlanej” – wykonana została w obiekcie budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że do wykonanych przez Zainteresowanego robót montażowych polegających na montażu bramy garażowej, drzwi i okien w garażu będącym integralną częścią budynku mieszkalnego jednorodzinnego, sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11, zastosowanie znajdzie preferencyjna 7% stawka podatku VAT, pod warunkiem, że przedmiotowy garaż nie jest wykorzystywany do działalności gospodarczej.

Jednak jak wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 PKOB znajdują się oprócz klasy 1110, tj. budynki mieszkalne jednorodzinne także budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (klasa 1121), budynki o trzech i więcej mieszkaniach (klasa 1122), budynki zbiorowego zamieszkania (klasa 1130).

Zatem, w sytuacji świadczenia przez Zainteresowanego robót montażowych polegających na montażu bram garażowych, drzwi i okien w garażach znajdujących się w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 11 oraz montażu stolarki budowlanej w tych budynkach, zastosowanie będzie miała obniżona stawka podatku VAT w wysokości 7%, ale tylko w odniesieniu do prac wykonywanych w ramach całego zadania inwestycyjnego (co winno wynikać z umowy). Jeżeli jednak podejmowane będzie osobne zlecenie realizowane w lokalu użytkowym w wybudowanym budynku mieszkalnym wielorodzinnym (na podstawie odrębnej umowy), to do tej roboty powinna mieć zastosowanie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.