INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (tj. określając limit pomocy publicznej) Spółka uprawniona jest do zaliczania kosztów inwestycyjnych, w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (tj. określając limit pomocy publicznej) Spółka uprawniona jest do zaliczania kosztów inwestycyjnych, w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej („Strefa") na podstawie Zezwolenia z 2 czerwca 1998 r. („Zezwolenie"). Jest to działalność gospodarcza obejmująca działalność produkcyjną, handlową i usługową, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy.

Spółka korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych („pdop") z tytułu kosztów nowej inwestycji, stosownie do zasad wskazanych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006r. Nr 202, poz. 1485 ze zm. – dalej „Rozporządzenie o SSE"), w brzmieniu obowiązującym na koniec 2006 r. Powyższe wynika z § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 26, poz. 171) zgodnie, z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Stąd w treści niniejszego zapytania Spółka powołuje się na przepisy i numerację Rozporządzenia o SSE w pierwotnym brzmieniu.

Mając na uwadze powyższe Spółka podkreśla, że obowiązana jest do kalkulacji przysługującej jej maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, tzw. limitu pomocy publicznej jako iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Stosownie z kolei do § 9 Rozporządzenia o SSE dla prawidłowego ustalenia maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, koszty inwestycji (tzw. wydatki inwestycyjne) oraz wielkość pomocy publicznej podlegają obowiązkowi dyskontowania na dzień uzyskania Zezwolenia.

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia o SSE zwolnienie od pdop z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, w szczególności, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka występuje z pytaniem czy dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (tj. określając limit pomocy publicznej) ustalanej zgodnie z przepisami Rozporządzenia o SSE, uprawniona jest do zaliczania wydatków inwestycyjnych, w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym...

Zdaniem Spółki, zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia o SSE przedsiębiorca prowadzący działalność na terenie Strefy nabywa prawo do zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej (tj. pomocy publicznej). Konsekwentnie, obowiązany jest do monitorowania wielkości wykorzystanej i dostępnej pomocy publicznej. Przy czym stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia o SSE, zarówno koszty inwestycji oraz wielkość pomocy publicznej podlegają dyskontowaniu na dzień uzyskania Zezwolenia.

Zgodnie bowiem z przepisami Unii Europejskiej, w tym wytycznymi dotyczącymi pomocy regionalnej (zarówno obowiązującymi do końca 2006 „Wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej" Dz. Urz. UE 98/C 74/06 - pkt 1.2 załącznika nr I, jak i nowymi „Wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej na lata 2007-2013" Dz. Urz. UE 2006/C 54/08 - pkt 41), w przypadku rozłożenia udzielania pomocy w czasie, przy kalkulacji wielkości uzyskanej pomocy zarówno wartość kosztów inwestycji, jak i pomocy publicznej winny być aktualizowane na dzień nabycia prawa do pomocy. Ma to odzwierciedlać utratę wartości pieniądza w czasie, w tym w szczególności fakt, iż przedsiębiorca uzyskuje pomoc nawet kilka lat po faktycznym poniesieniu nakładów inwestycyjnych objętych pomocą.

Określony w § 9 ust. 6 Rozporządzenia o SSE wzór pozwala na określenie zdyskontowanej wartości poniesionych wydatków i otrzymanej pomocy publicznej. Jedną z najistotniejszych zmiennych, które należy wziąć pod uwagę, określając w szczególności zdyskontowaną wartość poniesionych wydatków, jest wartość tych wydatków z dnia ich poniesienia. W § 6 Rozporządzenia o SSE, ustawodawca określił wydatki inwestycyjne, jako koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przez odrębne przepisy, normujące w szczególności zasady zaliczania poniesionych wydatków inwestycyjnych do wartości początkowej środków trwałych, Spółka rozumie odpowiednie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o pdop"). Podejście takie wynika, w szczególności z brzmienia § 6 ust. 1 pkt 1 in fine Rozporządzenia o SSE, w którym ustawodawca uznał, że wydatkiem kwalifikowanym są wydatki na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. W konsekwencji powyższego, zgodnie z wykładnią językową, a także systemową przez odrębne przepisy, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia o SSE, rozumieć należy odpowiednie przepisy ustawy o pdop.

Przywołany powyżej termin „poniesione koszty inwestycji" nie został jednak zdefiniowany, a tym samym nie określono, w jaki sposób należy ustalić datę poniesienia wydatków kwalifikowanych. Doprowadziło to do powstania wątpliwości czy poniesienie wydatku dla celów dyskonta, a tym samym kalkulacji przysługującego Spółce do wykorzystania zwolnienia podatkowego, oznacza jego faktyczne zrealizowanie w znaczeniu kasowym, czy też wystarczające jest dokonanie odpisu niebędącego wydatkiem, powodujące zmianę w strukturze aktywów lub pasywów podatnika.

W opinii Spółki, zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia o SSE, wydatki inwestycyjne uznać należy za wydatki kwalifikowane, w szczególności, jeśli zostały poniesione w znaczeniu kasowym, a zatem w przypadku, kiedy doszło do faktycznego przelewu, przekazania środków finansowych z rachunku nabywcy na rachunek zbywcy takich środków trwałych.

Za słusznością tezy, że wydatki kwalifikowane to wydatki inwestycyjne poniesione w znaczeniu kasowym przemawia przede wszystkim logiczna interpretacja przepisów Rozporządzenia o SSE, wypracowana na przestrzeni kilku lat jednolita praktyka organów podatkowych oraz poniekąd interes publiczny, zgodnie z którym właściwym wydaje się, aby dobrodziejstwem zwolnienia od opodatkowania pdop, cieszył się ten podatnik, który zainwestuje swoje środki finansowe poprzez ich faktyczne poniesienie (przelew, przekaz), a nie ten, który jedynie zobowiąże się do ich poniesienia. Takie podejście zostało zaakceptowane w wielu wiążących interpretacjach prawa podatkowego.

Przykładami interpretacji prawa podatkowego, które uznają poniesienie wydatku inwestycyjnego w znaczeniu kasowym są w szczególności:

• Postanowienie Naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego z 4 lipca 2006 r. (sygn. LUS/l-3/423/15-7N/06JW);
• Postanowienie Naczelnika II Śląskiego Urzędu Skarbowego z 1 grudnia 2006 r. (sygn. PD/423-97/06/76607);
• Postanowienie Naczelnika II Śląskiego Urzędu Skarbowego z 22 grudnia 2006 r. (sygn. PDP/423-128/06/81256).
  
  

Analogicznie wypowiedziało się także Ministerstwo Finansów w piśmie z 5 kwietnia 2006 r. (sygn. PB4/KA-8213-321-25/06).

Spółka w pełni podziela powyższe stanowiska i biorąc pod uwagę, przedstawioną powyżej, jednolitą w tym zakresie praktykę organów podatkowych, zamierza w szczególności rozpoznawać jako wydatki kwalifikowane wydatki poniesione w znaczeniu kasowym, w trakcie obowiązywania Zezwolenia, na rzecz środków trwałych. Tym samym, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

Dodatkowo wskazano, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z pdop (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.