INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana , przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu do Biura KIP Leszno: 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2009 r. w Izbie Skarbowej w Warszawie został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a także podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów przez internet. Pismem z dnia 7 kwietnia 2009 r. nr XXX Dyrektor Izby Skarbowej w W. – działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – przekazał wniosek Firmy X Pana, według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 14 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedaje towar na aukcjach internetowych, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie posiada kasy fiskalnej. Przychody Wnioskodawca księguje na podstawie wyciągów bankowych, które pozwalają na identyfikację odbiorców towarów. Do ceny towaru Wnioskodawca dolicza koszty przesyłki, które wcześniej ponosi.

Wnioskodawca podał, że w podatkowej księdze przychodów i rozchodów księguje całe kwoty wpływające na konto, ale drugostronnie księguje opłaty pocztowe w koszty. W bilansie otrzymuje zero. Opłaty pocztowe księgowane są na podstawie pokwitowań otrzymanych w placówce pocztowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca prawidłowo dokonuje księgowań w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów są poprawne, ponieważ w bilansie otrzymuje 0, a więc taki sposób księgowania pozostaje bez wpływu na przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zatem w myśl ww. przepisu, przychodem ze sprzedaży towarów za pośrednictwem internetu jest cała należna kwota wynikająca z wystawionej faktury, bądź rachunku (łącznie w wysokością opłaty pocztowej za przesyłkę towaru), podlegająca zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W myśl tego przepisu, kosztem uzyskania przychodów będzie wysokość opłaty pocztowej za przesyłkę towaru, ponoszona przez Wnioskodawcę, a następnie zwracana przez nabywców.

Natomiast w myśl § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze. zm.) w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów (§ 12 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe (§ 12 ust. 3 ww. rozporządzenia):

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
      a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
      b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
      c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,    d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Za dowody księgowe uważa się również dowody opłat pocztowych i bankowych oraz inne dowody opłat i dokumenty zawierające określone dane. Wyciąg bankowy należy traktować jako inny dowód opłat. Jeżeli dowód odzwierciedla rzeczywiste zdarzenie, brak jakiegoś elementu - podpisu, stempla - nie może stanowić o zakwestionowaniu dowodu dla celów podatkowych.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji wynika, że przychody księgowane są na podstawie wyciągów bankowych, które pozwalają na identyfikację odbiorców towarów, natomiast opłaty pocztowe księgowane są na podstawie pokwitowań otrzymanych w placówce pocztowej. Skoro, jak wynika z informacji podanych przez Wnioskodawcę dowody te pozwalają zidentyfikować odbiorców towarów oraz wysokość poniesionych w związku z przesyłką kosztów wówczas mogą stanowić podstawy do zapisów w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Reasumując, mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie przychodów należy zaewidencjonować całą kwotę związaną ze sprzedażą towarów za pośrednictwem internetu – łącznie z poniesioną pierwotnie przez Wnioskodawcę opłatą pocztową za przesyłkę. Opłata ta – zwracana Wnioskodawcy przez nabywcę – stanowi koszt uzyskania przychodów, podlegający zapisowi w księdze. Dowody, za pomocą których Wnioskodawca dokonuje zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – wyciąg bankowy oraz pokwitowanie z poczty – można uznać za pozwalające dokumentować operacje kupna/sprzedaży w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 19 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-488/09-2/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.