INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.04.2009r. (data wpływu 12.05.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 12.05.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny .

Bank S.A. (dalej jako: „Bank”) należy do Grupy B P, europejskiego lidera w dziale usług bankowych i finansowych.

W ramach prowadzonej działalności Bank ponosi wydatki na nabycie towarów i usług, z tytułu których wydatki netto zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Banku, jako wyłączone na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. W szczególności dotyczy to wydatków na potrzeby reprezentacji (np. usługi gastronomiczne, artykuły spożywcze w tym alkohol) których wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów normuje art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Bankowi w związku ze świadczeniem usług zwolnionych z VAT nie przysługuje uprawnienie do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek naliczony VAT przy zakupie towarów i usług na potrzeby reprezentacji, z tytułu których wydatki w wartości netto nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Banku oraz które nie obniżają podatku należnego VAT – stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy począwszy od 1 stycznia 2007 r. nie uważa się za podatkowe koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Co do zasady za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również zgodnie z przepisem art.. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy podatku VAT, jednakże na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a), tiret drugie ustawy, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. W przypadku Banku brak możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego jest związany ze świadczeniem usług finansowych w znacznym stopniu zwolnionych z VAT – art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że skoro Bankowi nie przysługuje uprawnienie do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT oraz naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, to bank może – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a), tiret drugie ustawy CIT zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów, podlegającymi wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy CIT, w tym podatku naliczonego VAT zawiązanego z wydatkami przeznaczonymi na cele reprezentacji.

W konsekwencji zdaniem Banku wydatek na reprezentację w kwocie netto nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, natomiast podatek VAT naliczony związany z nabyciem towarów i usług na cele reprezentacji w kwocie, w której nie przysługuje Bankowi uprawnienie do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Analogiczne stanowisko, jak zostało przedstawione powyżej, zostało uznane za prawidłowe w interpretacjach indywidualnych wydanych z upoważnienia Ministra Finansów a dotyczących banków: przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lutego 2008 r. o sygn. IBPB3/423-89/08/NG/KAN-1059/08 oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2008 roku o sygn. IP-PB3-423-801/08-4/ECH.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.