INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009r. (data wpływu 10 marca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2009r. (data wpływu 28 kwietnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii uznania czy udostępnianie pracownikom mieszkań służbowych należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT oraz czy Wnioskodawcy przysługuje i będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na utrzymanie budynku mieszkalnego, wykorzystywanego na potrzeby działalności opodatkowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii uznania czy udostępnianie pracownikom mieszkań służbowych należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT oraz czy Wnioskodawcy przysługuje i będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na utrzymanie budynku mieszkalnego, wykorzystywanego na potrzeby działalności opodatkowanej.

W dniu 28 kwietnia 2009r. wpłynęło do tut. organu, jako uzupełnienie do ww. wniosku, pismo Wnioskodawcy z dnia 23 kwietnia 2009r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 kwietnia 2009r. znak: IBPP2/443-179/09/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji samochodów dostawczych, ciężarowych, autobusów i silników spalinowych oraz samochodów terenowych.

Ze względu na charakter prowadzonej działalności, wymagającej doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy technicznej Spółka zatrudnia pracowników ("Pracownicy") oddelegowanych przez I. w Japonii. Spółka zobowiązuje się do zapewnienia Pracownikom określonych świadczeń, m.in. zakwaterowania w trakcie ich pobytu w Polsce.

Ze względu na konieczność zapewnienia Pracownikom mieszkań służbowych Spółka poniosła koszty inwestycji na budynek mieszkalny z przeznaczeniem na zakwaterowanie Pracowników w okresie łączącego ich ze Spółką stosunku pracy. Budynek mieszkalny znajduje się na stanie majątku trwałego Spółki. Wartość świadczenia w postaci udostępnienia Pracownikom mieszkań służbowych, stanowiącego równowartość miesięcznego czynszu za najem lokalu o podobnym standardzie, jest przez Spółkę doliczana do wynagrodzenia Pracowników ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości Spółka rozpoznaje jako koszt uzyskania przychodu.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca, dodatkowo wyjaśnił, iż:

• Budynek stanowi budynek mieszkalny, nie jest w nim prowadzona działalność gospodarcza, dlatego zdaniem Spółki budynek należy zakwalifikować w PKOB w dziale 11 w budynkach mieszkalnych;
• budynek został wzniesiony na zlecenie Spółki przez generalnego wykonawcę inwestycji; Spółka poniosła zatem koszty wzniesienia tego budynku; przy ponoszeniu tych kosztów Spółka nie odliczała VAT naliczonego, który zwiększył wartość początkową środka trwałego stanowiącego podstawę do odpisów amortyzacyjnych;
• Spółka do tej pory, jak wynika to ze stanu faktycznego, nie traktowała udostępniania mieszkań pracownikom jako świadczenia usług, również wg stanowiska Spółki zawartego we Wniosku nie będzie to odpłatnym świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu, stąd te „usługi" nie zostały sklasyfikowane przez Spółkę pod żadnym symbolem PKWiU;
• Spółka potwierdza, że udostępnianie mieszkań pracownikom odbywa się nieodpłatnie; aczkolwiek wartość tego świadczenia jest przypisywana do przychodu pracowniczego podlegającego opodatkowaniu PIT,
• budynek mieszkalny będący własnością Spółki nie jest wynajmowany osobom z zewnątrz i nie służy innym celom, nie są w nim wykonywane inne czynności jak najem mieszkań pracownikom Spółki;
• Spółka nie zawiera z pracownikami umów pisemnych zobowiązujących ją do zapewnienia mieszkań służbowych, aczkolwiek zobowiązanie do zapewnienia lokalu wynika z ogólnych wytycznych i praktyki Spółki w tym zakresie.
  
  

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował ponadto opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i wskazał, iż ze względu na charakter prowadzonej działalności, wymagającej doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy technicznej, Spółka zatrudnia pracowników („Pracownicy") oddelegowanych przez I. w Japonii. Spółka zobowiązuje się do zapewnienia Pracownikom określonych świadczeń, m.in. zakwaterowania w trakcie ich pobytu w Polsce, zobowiązanie to jednak nie przyjmuje formy pisemnej pomiędzy Spółką a Pracownikami.

Ze względu na konieczność zapewnienia Pracownikom mieszkań służbowych, Spółka zleciła realizację inwestycji w zakresie wzniesienia budynku mieszkalnego z przeznaczeniem na zakwaterowanie Pracowników w okresie łączącego ich ze Spółką stosunku pracy. Udostępnianie mieszkań Pracownikom odbywa się nieodpłatnie (jednak wartość tego świadczenia jest im przypisywana do przychodu pracowniczego podlegającego opodatkowaniu). Dodatkowo Spółka wskazała, że budynek mieszkalny będący własnością Spółki nie jest wynajmowany osobom z zewnątrz i nie służy innym celom, nie są w nim wykonywane inne czynności jak najem mieszkań Pracownikom Spółki.

Wartość świadczenia w postaci udostępnienia Pracownikom mieszkań służbowych, stanowiącego równowartość miesięcznego czynszu za najem lokalu o podobnym standardzie, jest przez Spółkę doliczana do wynagrodzenia Pracowników ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości Spółka rozpoznaje jako koszt uzyskania przychodu.

Spółka zastanawia się nad prawidłowością rozliczeń na gruncie podatku od towarów i usług w tym zakresie zarówno w zaistniałym stanie faktycznym, jak i na przyszłość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje i będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na utrzymanie budynku mieszkalnego, wykorzystywanego na potrzeby działalności opodatkowanej...
2. W przypadku udzielenia przez organ pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 - Czy udostępnianie pracownikom mieszkań służbowych należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT...
3. W przypadku uznania, iż udostępnienie pracownikom mieszkań służbowych stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT - Czy podstawę opodatkowania usługi udostępnienia mieszkań służbowych pracownikom będzie stanowiła wartość rynkową usługi najmu lokalu mieszkalnego o podobnym standardzie...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytania nr 1 uregulowanie to, konstytuujące podstawowy element konstrukcyjny podatku VAT, jakim jest prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych, na potrzeby działalności opodatkowanej, towarów i usług jest wyrazem fundamentalnej dla systemu podatku VAT zasady neutralności. Prawo wspólnotowe daje wyraz omawianej zasadzie w art. 168 Dyrektywy 2006/112AA/E Rady z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zasada neutralności VAT została również potwierdzona w licznych orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo, istotę systemu odliczeń oddaje stwierdzenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości zawarte w wyroku z dnia 14 lutego 1985r. w sprawie Rompelman vs. Minister van Financien " ma na celu zwolnienie podatnika w całości od obciążeń podatkiem VAT naliczonym lub zapłaconym w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia zatem to, by całość działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu lub rezultatów, pod warunkiem, iż działalność taka sama w sobie podlega VAT, była opodatkowana w całkowicie neutralny sposób".

Należy przy tym zauważyć, iż zasada neutralności ma zastosowanie zarówno w odniesieniu do kosztów pozostających w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi jak również do kosztów pośrednich działalności gospodarczej. Powyższy pogląd podzielony został przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniu w sprawie C-408/98 Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise zgodnie, z którym brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika.

Realizacją zasady neutralności opodatkowania VAT jest w opinii Spółki prawo do odliczenia przez nią podatku naliczonego związanego z utrzymaniem budynku mieszkalnego, którego posiadanie podyktowane jest koniecznością utrzymania określonej grupy wysoko kwalifikowanych Pracowników.

Wydatki te stanowią zdaniem Spółki koszty ogólne związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa (koszty pracownicze), mające pośredni wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. W opinii Spółki, w przypadku tego rodzaju wydatków należy mieć na uwadze obiektywną możliwość przyczynienia się ich do generowania obrotu podlegającego opodatkowaniu.

Spółka pragnie podkreślić, iż odstępstwo od zasady, jaką jest prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, pozostającego w jakimkolwiek związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu, może być zastosowane tylko w określonych przypadkach i po spełnieniu określonych warunków. Wszelka interpretacja rozstrzygająca wątpliwości na niekorzyść podatnika, ograniczająca prawo do odliczenia podatku naliczonego, byłaby niezgodna z zasadą neutralności opodatkowania i jako taka powinna być odrzucana. Reasumując, mając na uwadze przedstawioną powyżej analizę przepisów ustawy o VAT, stanowisko doktryny oraz orzecznictwa, Spółka stoi na stanowisku, iż podatek naliczony związany z wydatkami na jego utrzymanie, podyktowane było, nadal jest i będzie w przyszłości uzasadnioną gospodarczo koniecznością utrzymania Pracowników, co jest i będzie związane z działalnością opodatkowaną Spółki i w konsekwencji Spółce przysługiwało i nadal przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. wydatkami.

Ad. Pytanie nr 2 - w przypadku udzielenia przez organ pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1: Czy udostępnianie pracownikom mieszkań służbowych należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT...

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika natomiast z art. 8 ust. 2 ww. ustawy nieodpłatne świadczenie usług (...) na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• świadczenie jest dokonywane na cele osobiste pracownika,
• świadczenie nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi świadczeniami, w całości lub w części.
  
  

W celu prawidłowego określenia konsekwencji wynikających z powyższego przepisu należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, jak należy interpretować pojęcia świadczeń "na cele osobiste pracownika" oraz świadczeń "związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa". W opinii Spółki, opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służąc celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), nie ma jednocześnie żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika, nie służy mu w jakikolwiek sposób lub służy jedynie w sposób niezamierzony, znikomy lub wtórny (pośredni).

Analizy powyższej kwestii należy jednak dokonać w oparciu o cel świadczenia z punktu widzenia przedsiębiorcy. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż z punktu widzenia pracownika, nieodpłatne świadczenie dokonane na jego rzecz, samo w sobie zawsze będzie realizowało jego określoną potrzebę konsumencką poprzez fakt otrzymania danej usługi (partycypowania w jej odbiorze). Niemniej jednak z punktu widzenia pracodawcy (podatnika) oraz interesu jego przedsiębiorstwa, zaspokojenie określonej potrzeby konsumenckiej pracownika może być równolegle realizowane w związku z funkcjonowaniem i rozwojem przedsiębiorstwa. Te elementy powodują, że osiąganie - w sposób pośredni - celu osobistego przez pracownika nie wyklucza jednocześnie związku nieodpłatnego świadczenia z działalnością pracodawcy. Zdaniem Spółki, nieodpłatne świadczenie dokonane na rzecz pracownika będzie opodatkowane wyłącznie w sytuacji, w której korzyści uzyskiwane przez pracowników będą istotnie determinowały cel świadczenia i zamiar pracodawcy. Odnosząc powyższe rozważania do analizowanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż korzyść osobista, jaką uzyskuje zatrudniony w Spółce Pracownik z tytułu udostępnienia mu mieszkania służbowego, ma charakter wtórny w stosunku do podstawowego celu świadczenia, jakim jest utrzymanie wykwalifikowanego personelu, który zapewni Spółce prawidłowe funkcjonowanie, nakierowane na osiąganie zysków.

W tym przypadku konieczność posiadania wykwalifikowanej siły roboczej determinuje, bowiem konieczność zapewnienia im zakwaterowania. Charakter prowadzonej działalności gospodarczej, który wymusza na pracodawcy zapewnienie Pracownikom zakwaterowania sprawia, iż świadczenie w postaci udostępnienia mieszkania służbowego służy de facto celom prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Cele osobiste i korzyści Pracowników mają w tym przypadku znaczenie drugorzędne (Argumentacja pochodzi z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2007r. sygn. III SA/Wa 1287/07). Spółka pragnie zauważyć, iż analogiczne stanowisko dotyczące opodatkowania VAT świadczeń pracowniczych, jest prezentowane w wyrokach sądów administracyjnych np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjny we Wrocławiu z dnia 19 maja 2008r. sygn. I SA/Wr 1559/07 lub Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2007r. sygn. III SA/Wa 1287/07. Jest ono także zbieżne ze stanowiskiem prezentowanym przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. ETS wskazuje, iż dla oceny związku nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników z prowadzeniem przedsiębiorstwa niezbędne jest ustalenie, kto uzyskuje dominującą korzyść z tytułu takiego świadczenia. W wyroku z dnia 16 października 1997r. w sprawie C-258/99 Julius Fillibeck Sohne GmbH Co. KG vs. Finanzamt Neustadt dotyczącej nieodpłatnego transportu pomiędzy miejscem zamieszkania i miejscem pracy, ETS orzekł, iż w szczególnych okolicznościach, kiedy charakter działalności wymusza zapewnienie przez pracodawcę pracownikom nieodpłatnych świadczeń, korzyść pracowników oceniana może być jako wtórna w stosunku do potrzeb przedsiębiorstwa pracodawcy, a w konsekwencji nieodpłatne świadczenie uznać należy za niepodlegające opodatkowaniu.

Należy podkreślić, iż orzecznictwo ETS jest częścią polskiego porządku prawnego i powinno być uwzględnione przy stosowaniu prawa przez sądy i organy podatkowe.

Reasumując powyższe, w opinii Spółki udostępnienie pracownikom mieszkań służbowych jest związane z działalnością Spółki, w konsekwencji nie znajduje się w dyspozycji art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad. pytanie nr 3 - w przypadku uznania, iż udostępnienie pracownikom mieszkań służbowych stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT:

Czy podstawę opodatkowania usługi udostępnienia mieszkań służbowych pracownikom będzie stanowiła wartość rynkowa usługi najmu (czynsz) lokalu mieszkalnego o podobnym standardzie...

Zgodnie z art. 29 ust. 12 ustawy o VAT, w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, w związku z koniecznością zapewnienia Pracownikom mieszkań służbowych Spółka poniosła i ponosi wydatki w postaci kosztów jej bieżącego utrzymania.

Biorąc pod uwagę, iż:

• nie wszystkie lokale w budynku są obecnie wykorzystywane,
• koszty utrzymania nieruchomości tj. koszty poniesione przez Spółkę w celu świadczenia usługi udostępnienia lokali, przypadające na zatrudnionych Pracowników byłyby nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do rzeczywistej wartości świadczenia,
  
  

- Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionych okolicznościach właściwym będzie określenie wartości świadczenia na rzecz Pracownika na poziomie rynkowym tj. w wysokości czynszu należnego z tytułu najmu lokalu o podobnym standardzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   a) z tytułu nabycia towarów i usług,
   b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
   
   

Z treści powyższego przepisu wynika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji samochodów dostawczych, ciężarowych, autobusów i silników spalinowych oraz samochodów terenowych.

Ze względu na charakter prowadzonej działalności, wymagającej doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy technicznej, Spółka zatrudnia pracowników ("Pracownicy") oddelegowanych przez I. w Japonii. Spółka zobowiązuje się do zapewnienia Pracownikom określonych świadczeń, m.in. zakwaterowania w trakcie ich pobytu w Polsce.

Ze względu na konieczność zapewnienia Pracownikom mieszkań służbowych, Spółka poniosła koszty inwestycji na budynek mieszkalny z przeznaczeniem na zakwaterowanie Pracowników w okresie łączącego ich ze Spółką stosunku pracy. Budynek mieszkalny znajduje się na stanie majątku trwałego Spółki. Wartość świadczenia w postaci udostępnienia Pracownikom mieszkań służbowych, stanowiącego równowartość miesięcznego czynszu za najem lokalu o podobnym standardzie, jest przez Spółkę doliczana do wynagrodzenia Pracowników ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości Spółka rozpoznaje jako koszt uzyskania przychodu. Budynek stanowi budynek mieszkalny, nie jest w nim prowadzona działalność gospodarcza, dlatego zdaniem Spółki budynek należy zakwalifikować w PKOB w dziale 11 w budynkach mieszkalnych.

Budynek został wzniesiony na zlecenie Spółki przez generalnego wykonawcę inwestycji; Spółka poniosła zatem koszty wzniesienia tego budynku; przy ponoszeniu tych kosztów Spółka nie odliczała VAT naliczonego, który zwiększył wartość początkową środka trwałego stanowiącego podstawę do odpisów amortyzacyjnych. Spółka do tej pory, jak wynika to ze stanu faktycznego, nie traktowała udostępniania mieszkań pracownikom jako świadczenia usług, również wg stanowiska Spółki zawartego we wniosku nie będzie to odpłatnym świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu, stąd te „usługi" nie zostały sklasyfikowane przez Spółkę pod żadnym symbolem PKWiU. Spółka potwierdza, że udostępnianie mieszkań pracownikom odbywa się nieodpłatnie; aczkolwiek wartość tego świadczenia jest przypisywana do przychodu pracowniczego podlegającego opodatkowaniu PIT. Budynek mieszkalny będący własnością Spółki nie jest wynajmowany osobom z zewnątrz i nie służy innym celom, nie są w nim wykonywane inne czynności jak najem mieszkań pracownikom Spółki.

W myśl powołanych powyżej przepisów, należy zauważyć, iż ponoszone wydatki związane z utrzymaniem budynku mieszkalnego, który będzie przeznaczony na zakwaterowanie pracowników oddelegowanych przez I. w Japonii w okresie łączącego ich ze Spółką stosunku pracy, będą w sposób pośredni służyły czynnościom opodatkowanym.

Tym samym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur, dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem ww. budynku mieszkalnego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy, że podatek naliczony związany z wydatkami na jego utrzymanie, podyktowane było, nadal jest i będzie w przyszłości uzasadnioną gospodarczo koniecznością utrzymania Pracowników, co jest i będzie związane z działalnością opodatkowaną Spółki i w konsekwencji Spółce przysługiwało i nadal przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. wydatkami, jest prawidłowe.

W odniesieniu do drugiego pytania tj. czy udostępnianie pracownikom mieszkań służbowych należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast według art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Należy zauważyć, iż nieodpłatne świadczenie usług jest zrównane z odpłatnym świadczeniem usług w momencie, gdy spełnione są łącznie dwa warunki:

• usługi nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.
  
  

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służąc celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), nie ma jednocześnie żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji samochodów dostawczych, ciężarowych, autobusów i silników spalinowych oraz samochodów terenowych. Zatem ze względu na charakter prowadzonej działalności, wymagającej doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy technicznej był zobowiązany do zatrudnia pracowników oddelegowanych przez I. w Japonii. Jednocześnie zobowiązał się do zapewnienia pracownikom określonych świadczeń, m.in. zakwaterowania w trakcie ich pobytu w Polsce.

Spółka potwierdza, że udostępnianie mieszkań pracownikom odbywa się nieodpłatnie; aczkolwiek wartość tego świadczenia jest przypisywana do przychodu pracowniczego podlegającego opodatkowaniu PIT.

W związku z powyższym należy uznać, iż przedmiotowe usługi będą (w sposób pośredni) związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę, bowiem zatrudnienie pracowników wysoko wykwalifikowanych ma wpływ na prawidłową i dobrą jakość wykonywanych towarów a zatem ma wpływ na osiąganie przychodów przez Spółkę. Ponadto zapewnienie zakwaterowania w trakcie ich pobytu w Polsce wynika z porozumienia zawartego z firmą I. w Japonii.

Usługę nieodpłatnego udostępniania mieszkań pracownikom oddelegowanym z Japonii, należy uznać za czynność związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, tym samym czynność ta nie jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż charakter prowadzonej działalności gospodarczej, który wymusza na pracodawcy zapewnienie pracownikom zakwaterowania sprawia, iż świadczenie w postaci udostępnienia mieszkania służbowego służy de facto celom prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej natomiast cele osobiste i korzyści pracowników mają w tym przypadku znaczenie drugorzędne, należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż czynność nieodpłatnego udostępniania mieszkań pracownikom oddelegowanym z Japonii, nie jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3 „czy podstawę opodatkowania usługi udostępnienia mieszkań służbowych pracownikom będzie stanowiła wartość rynkową usługi najmu lokalu mieszkalnego o podobnym standardzie...” staje się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.