INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.05.2009 r. (data wpływu 26.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie okresu przechowywania dokumentów księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.05.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie okresu przechowywania dokumentów księgowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w roku 2007 wniosła, jako jeden ze wspólników spółki cywilnej, przypadającą na nią część przedsiębiorstwa spółki cywilnej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w której z kolei nabyła udziały w zamian za wniesioną część przedsiębiorstwa spółki cywilnej. W roku 2009 zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zwrócił się do wspólników spółki cywilnej o wydanie ksiąg i dokumentów spółki cywilnej, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, powołując się na art. 551 pkt 9 kodeksu cywilnego. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej stanowią bowiem immanentną część przedsiębiorstwa w rozumieniu tego przepisu. Wnioskodawczyni jest osobą odpowiedzialną za przechowywanie ksiąg podatkowych spółki cywilnej, której przedsiębiorstwo zostało wniesione w formie wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z brzmieniem art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej obowiązkiem Wnioskodawczyni jest wydanie ksiąg podatkowych spółce z ograniczoną odpowiedzialnością czy też księgi te powinnam dalej przechowywać jako osoba do tego zobowiązana w myśl przywołanego przepisu...

Zdaniem Wnioskodawczyni obowiązek przechowywania ksiąg podatkowych ciąży na podatniku, co wynika bezpośrednio z brzmienia art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej (dalej Op). Obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego nie można przenieść na inne osoby np. umową cywilnoprawną. Nawet bowiem w przypadku zawarcia umowy o przechowanie ksiąg ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawczyni nie przeniesie tym samym obowiązku, wynikającego z art. 86 § 1 Op. na tę spółkę. Organy podatkowe mają bowiem pełne prawo żądać od Wnioskodawcy jako podatnika okazania ksiąg i dokumentacji podatkowych, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez spółkę cywilną, w której Wnioskodawczyni była wspólnikiem. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnikami są natomiast jej wspólnicy i to do nich, jako podatników, odnosi się hipoteza normy prawnej, zawartej w art. 86 § 1 Op. Wniesienie do spółki z o. o. przedsiębiorstwa spółki cywilnej nie powoduje następstwa prawnego w formie sukcesji uniwersalnej (por wyrok NSA z dnia 13.12.2002 r. I SA/Wr 1869/2000 Lexpolonica nr 364273). Jak słusznie podkreślono w tym samym wyroku uregulowanie zawarte w art. 551 kodeksu cywilnego wywiera skutek jedynie w sferze cywilnoprawnej, zaś z braku podstawy prawnej, nie może być przeniesione na płaszczyznę prawa podatkowego. Również i ukształtowana przepisem art. 526 kodeksu cywilnego solidarna odpowiedzialność nabywcy i zbywcy przedsiębiorstwa za zobowiązania zbywcy związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, nie obejmuje obowiązków podatkowych zbywcy w sytuacji faktycznej. w której zbywcy jako osoby fizyczne wnoszą przedsiębiorstwo w formie wkładu niepieniężnego w celu pokrycia swoich wkładów w kapitale zakładowym spółki prawa handlowego. Dodatkowym argumentem za obowiązkiem przechowywania ksiąg przez podatnika jest odpowiedzialność karna- skarbowa z art. 60 § 2 ustawy z dnia 10.09.1999 r. kodeks kamy skarbowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.