INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności dopłaty do kapitału zapasowego spółki, dokonanej przez jej jedynego udziałowca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności dopłat do kapitału zapasowego spółki, dokonanych przez jej jedynego udziałowca.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komunikacja Miejska jest spółką, w której 100% udziałów posiada gmina. W 2008 r. Spółka otrzymywała dopłaty do kapitału zapasowego od gminy, z przeznaczeniem na pokrycie straty w 2008 r. W każdej uchwale o ustaleniu obowiązku dopłaty na rzecz Spółki zawarto stwierdzenie, iż dopłata podlega zwrotowi, jeżeli nie będzie wymagana na pokrycie straty za 2008 r. Po zakończeniu roku bilansowego okazało się, że dopłaty uzyskane w 2008 r. przewyższają stratę za ten rok, w związku z czym zgromadzenie wspólników w dniu 31 marca 2009 r. podjęło uchwałę o zwrocie dopłaty przekraczającej stratę. Z tytułu podjęcia każdej uchwały o dopłacie Spółka składała do urzędu skarbowego deklarację PCC-3 i odprowadzała podatek w wysokości 0,5% od każdej z uchwalonych dopłat. Dodatkowo Spółka podaje, iż zgodnie z informacją uzyskaną za pośrednictwem infolinii Ministerstwa Finansów nie powinna płacić podatku od dopłat uzyskanych w 2008 r., gdyż obowiązek taki powstał dopiero od 1 stycznia 2009 r., a do końca 2008 r. czynność taka była zwolniona z opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy spółka może ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku odprowadzonego od kwoty dopłat, jakie Spółka musi zwrócić gminie...
2. Czy dopłaty wnoszone przez jednostkę samorządu terytorialnego do Spółki, której jest 100% udziałowcem podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w 2008 r. oraz czy obowiązek ten powstał 1 stycznia 2009 r. w związku z ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania pierwszego, skoro dopłaty do kapitału podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a nie opłacie skarbowej, to Spółka powinna ubiegać się o jego zwrot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zmianami), z zastrzeżeniem ust. 2, podatek podlega zwrotowi, jeżeli uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli (nieważność względna), nie spełnił się warunek zawieszający, od którego uzależniono wykonanie czynności cywilnoprawnej, podwyższenie kapitału spółki nie zostanie zarejestrowane lub zostanie zarejestrowane w wysokości niższej niż określona w uchwale - w części stanowiącej różnicę między podatkiem zapłaconym i podatkiem należnym od podwyższenia kapitału ujawnionego w rejestrze przedsiębiorców oraz gdy nie dokonano wpisu hipoteki do księgi wieczystej.

Stosownie natomiast do art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej za nadpłatę uważa się nadpłacony lub nienależnie zapłacony (pobrany) podatek. Oznacza, iż znajdzie on zastosowanie w sytuacji, gdy od samego początku czynność cywilnoprawna nie wywołała powstania zobowiązania podatkowego lub ma ono inną wysokość.

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Stosownie do § 2 pkt 1 lit. b) wskazanego przepisu uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, tzn. w wyniku zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. Ponadto zgodnie z treścią § 3 omawianego przepisu, w przypadkach, o których mowa wyżej, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Powołany art. 11 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog sytuacji, w których możliwe jest dokonanie zwrotu zapłaconego podatku, co oznacza, iż tylko wystąpienie jednej ze wskazanych w nim sytuacji uprawnia do ubiegania się o zwrot. Wskazać należy, iż cechą charakterystyczną dla wskazanych przypadków uprawniających do zwrotu jest to, iż z obiektywnych względów nie został osiągnięty zamierzony rezultat stron czynności. Nie wymieniono wśród nich zwrotu dopłat do kapitału zapasowego spółki.

Jednakże podatek zapłacony z tytułu wniesienia w 2008 r. dopłat do kapitału zapasowego uznać należy za uiszczony pomimo nie powstania zobowiązania podatkowego, a zatem za podatek nienależnie zapłacony. Oznacza to, iż istnieją podstawy do wystąpienia przez Spółkę z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, zapłaconego z tytułu wniesienia w 2008 r. dopłat do kapitału zapasowego przez udziałowca, będącego jednostką samorządu terytorialnego, według zasad wyżej przedstawionych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.