INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura –26 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadku i darowizn w zakresie:

• ustalenia właściwej grupy podatkowej – jest prawidłowe,
• określenia momentu nabycia rzeczy w drodze zapisu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia właściwej grupy podatkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dziadkowie wnioskodawcy w swoim testamencie do całości spadku w § 1 testamentu powołali 4 osoby: córkę i jej męża oraz syna i jego żonę.

W § 2 ww. testamentu zobowiązali powyższych spadkobierców, aby przenieśli oni tytułem zapisu testamentowego na rzecz wnuka – czyli wnioskodawcy własność działki (tu podano nr, miejsce położenia i inne zobowiązania).

Te 4 osoby, ciotki i wujkowie wnioskodawcy nabyli już prawa do spadku postanowieniem Sądu Rejonowego z lipca ubiegłego roku jak również dokonali rozliczenia podatku od spadków i darowizn łącznie z pozycją dotyczącą wnioskodawcy we właściwym Urzędzie Skarbowym.

Teraz wnioskodawca chciałby, aby przekazali oni nieruchomość na jego własność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Według jakiej grupy spadkowej wnioskodawca będzie płacić podatek...

Wnioskodawca uważa, iż należy do pierwszej grupy spadkowej. Podatek będzie płacić po babce, która zmarła 18 marca 2002r. Dziadek wnioskodawcy zmarł 31 listopada 2007r. (bez podatku).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 142 poz. 1514 ze zm.) wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczany jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ustawy). Zatem u podstaw zaliczenia nabywcy majątku do odpowiedniej grupy podatkowej leży stopień pokrewieństwa pomiędzy nabywcą a zbywcą majątku. Zakwalifikowanie nabywców do grupy podatkowej następuje w oparciu o art. 14 ust. 3 ustawy.

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do I grupy podatkowej - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów,
2. do II grupy podatkowej – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych,
3. do III grupy podatkowej – innych nabywców.
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn, do I grupy podatkowej zaliczani są małżonek, zstępni (dzieci, wnuki), wstępnych (rodzice), pasierb, zięć, synową, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca nabył lub nabędzie majątek w drodze zapisu od babki i dziadka. Z powyższego wynika, że ze względu na osobisty stosunek wnioskodawcy jako zstępnego będzie on zaliczony do I grupy podatkowej.

Stanowisko wnioskodawcy jest więc w tym zakresie prawidłowe.

Zgodnie z art. 968 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkodawca może przez rozporządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia na rzecz oznaczonej osoby (zapis). W myśl art. 970 k.c. w braku odmiennej woli spadkodawcy zapisobierca może żądać wykonania zapisu niezwłocznie po ogłoszeniu testamentu, Jednakże zapisobierca obciążony dalszym zapisem może powstrzymać się z jego wykonaniem aż do chwili wykonania zapisu przez spadkobiercę. Art. 971 ww. Kodeksu stanowi, iż jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, zapis obciąża ich w stosunku do wielkości ich udziałów spadkowych, chyba że spadkodawca postanowił inaczej. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszego zapisu.

Z kolei z art. 6 ust. 1 pkt 2 powołanej powyżej ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, iż obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze zapisu, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego powstaje z chwilą wykonania zapisu, dalszego zapisu lub polecenia. W związku z tym momentem nabycia rzeczy lub praw majątkowych (w przypadku wnioskodawcy działki) jest data wykonania zapisu, czyli moment przeniesienia własności działki. Zatem nieprawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy twierdzącego, że będzie płacić podatek po babce zmarłej dnia 18 marca 2002r. Nabycie działki przez wnioskodawcę tytułem zapisu powstanie bowiem dopiero z chwilą wykonania tego zapisu i w tym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Jednakże należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, iż fakt nabycia tytułem zapisu po 1 stycznia 2007r. nie jest automatycznie zwolniony z podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 października 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 203, poz. 1267 r.), dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629) przepis art. 4a ust. 1, otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo - kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia powyższych warunków, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Zmiany w ustawie o podatku od spadków i darowizn, dotyczące zwolnienia od podatku od spadków i darowizn osób najbliższych, weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. i mają zastosowanie do tych przypadków, w których nieodpłatne nabycie rzeczy lub praw majątkowych nastąpiło po 1 stycznia 2007 r. Natomiast terminy, o których mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 stosuje się w przypadkach, w których obowiązek podatkowy powstał po dniu 31 grudnia 2008 r. Przed tą zmianą, tj. przed 31 grudnia 2008r., termin ten wynosił 1 miesiąc. Należy bowiem w tym miejscu zauważyć, że wnioskodawca nie podaje daty nabycia w drodze zapisu działki.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 4 ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, albowiem w tym przypadku zawiadomienia organu dokonuje notariusz, jako płatnik podatku.
   
   

Ponieważ w przypadku nabycia nieruchomości wymagana jest forma aktu notarialnego, zawiadomienia urzędu skarbowego dokona notariusz.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów (kserokopie dwóch aktów notarialnych). Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko – Biała.