INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana ........, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma produkuje wyroby akcyzowe zharmonizowane – tytoń do palenia i papierosy. Od 1 stycznia 2009 r. planowana jest przebudowa kont w związku z przejściem na księgowanie kosztów według miejsca ich powstawania.

Wnioskodawca podaje, iż obecnie firma posiada dwa magazyny, w których przechowywane są wyroby akcyzowe – jeden będący częścią składu podatkowego, drugi mieszczący się poza składem podatkowym.

W magazynie będącym częścią składu podatkowego akcyza jest zawieszona zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym (art. 26 ust. 1 pkt 1). Akcyza naliczana jest w momencie wyprowadzenia wyrobów ze składu podatkowego (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym) i po wejściu wyrobów na magazyn poza składem podatkowym znajdujące się tam wyroby są obciążone podatkiem akcyzowym, który nie podlega odliczeniu.

Sprzedaż wyrobów akcyzowych z magazynu poza składem podatkowym następuje niezależnie od momentu ich wyprowadzenia ze składu podatkowego. W związku z powyższym, dzień naliczenia podatku akcyzowego nie jest tożsamy z dniem dokonania sprzedaży wyrobów obciążonych tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Ponieważ wartość naliczonego podatku akcyzowego stanowi znaczny udział w kosztach firmy powstaje wątpliwość czy należy zaliczyć do kosztów sprzedaży i zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu powstania obowiązku podatkowego w akcyzie, czy doliczyć go do ceny wyrobu poprzez koszt wytworzenia, co pozwoli na zakwalifikowanie akcyzy do kosztów uzyskania przychodów z chwilą sprzedaży wyrobów...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl ustawy o rachunkowości (art. 28 ust. 1 i 3 oraz art. 34 ust. 1 pkt 2 i ust. 2) wycena zapasów na dzień bilansowy powinna nastąpić po koszcie wytworzenia, który nie może jednak być wyższy od możliwej do uzyskania za te produkty, na ten dzień ceny sprzedaży netto, to jest cen sprzedaży pomniejszonych o podlegające odliczeniu VAT i podatek akcyzowy, rabaty, opusty itp. oraz koszty których ponoszenie jest konieczne, aby sprzedaż doszła do skutku.

Wnioskodawca podaje, iż w przedmiotowej sprawie podatek nie jest naliczany w momencie sprzedaży produktu tylko w momencie wprowadzenia go na magazyn poza składem podatkowym i nie będzie podlegał odliczeniu. Dlatego, aby zapewnić współmierność przychodów i kosztów podatek akcyzowy powinien stanowić składnik kosztów wytworzenia. Będzie to zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości, który mówi że koszt wytworzenia obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem. Koszty bezpośrednie obejmują również koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. W danym przypadku aby towar mógł znaleźć się na magazynie poza składem podatkowym, kosztem takim jest podatek akcyzowy.

Zakwalifikowanie podatku naliczonego od wyprowadzonych wyrobów ze składu podatkowego do kosztów sprzedaży wpływałoby na wynik finansowy w innym okresie sprawozdawczym niż nastąpił przychód ze sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przypadku podatników prowadzących ewidencję księgową w formie ksiąg rachunkowych zastosowanie znajdą przepisy art. 22 ust. 5-5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tych regulacji koszty uzyskania przychodów dzielą się na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

Treść art. 22 ust. 5 ww. ustawy stanowi, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

• są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
  
  

Stosownie do treści art. 22 ust. 5b cytowanej ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.

Reasumując podatek akcyzowy dotyczący wyrobów akcyzowych zharmonizowanych będzie stanowił bezpośrednie koszty uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.