INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 07 października 2008r.) uzupełnionym w dniu 20 listopada 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakupu przez Spółkę pakietu ubezpieczeń medycznych na rzecz pracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 października 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakupu przez Spółkę pakietu ubezpieczeń medycznych na rzecz pracowników.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 07 listopada 2008r. Znak: IBPB2/415-1606/08/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 20 listopada 2008r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma wykupiła pakiet dodatkowych ubezpieczeń medycznych dla wszystkich pracowników firmy. Każdego miesiąca otrzymywana jest faktura jako opłata ryczałtowa bez wyszczególnienia kwot na badania wynikające z przepisów BHP oraz dodatkowe świadczenia. Biorąc pod uwagę zróżnicowane interpretacje organów podatkowych dotyczące dodatkowych ubezpieczeń medycznych, od stycznia 2008r. Spółka traktuje powyższe ubezpieczenie jako przychód ze stosunku pracy podlegające oskładkowaniu ZUS i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane świadczenie powinno być traktowane jako przychód ze stosunku pracy i czy jednocześnie należy naliczać wszystkim pracownikom składki ZUS i podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Spółki świadczenie wynikające z pakietu usług medycznych, płacone ryczałtem, bez wyszczególnienia na fakturze badań wynikających z przepisów BHP oraz dodatkowych świadczeń nie jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym nie powinny być naliczane składki społeczne i podatek dochodowy od osób fizycznych od powyższych świadczeń.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Nieodpłatnym świadczeniem Spółki na rzecz jej pracowników w przypadku objęcia ich programem opieki zdrowotnej nie jest korzystanie przez tych pracowników z konkretnych usług medycznych, lecz fakt objęcia pracowników opieką medyczną. W związku z tym, przychodem nie będzie wartość usług medycznych, z jakich skorzystał pracownik, lecz wartość świadczenia uzyskiwanego przez pracownika, jakim jest możliwość skorzystania z takich usług. Należy zauważyć, iż usługa objęcia opieką medyczną finansowana pracownikom przez Spółkę jest powszechna na polskim rynku i odpłatność z jej tytułu wynika z faktu objęcia opieką medyczną, a nie z faktu korzystania z konkretnych świadczeń. Tego typu umowy polegają z jednej strony na przekazaniu świadczenia pieniężnego, a z drugiej na przyrzeczeniu zapewnienia opieki medycznej w razie takiej potrzeby.

Pracownik, gdyby nie otrzymał przedmiotowego świadczenia od Spółki, mógłby indywidualnie zawrzeć taką umowę ponosząc z tego tytułu wydatki. W związku z powyższym należy uznać, iż w przedmiotowym przypadku u pracowników powstaje przychód ze stosunku pracy. Podkreślenia wymaga również fakt, że otrzymanie, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach nie musi mieć bynajmniej tzw. postaci rękodajnej. „Otrzymanie” oznacza przysporzenie w majątku w postaci tego za co otrzymujący sam nie zapłacił. Tym samym przychód u pracownika rozpoznawany jest ze względu na samą gotowość do świadczenia opieki medycznej a nie na fakt skorzystania z określonych usług bądź nie.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, iż przychodem każdego z pracowników będzie cena zakupu usługi objęcia go opieką medyczną w ramach wykupienia pakietu medycznego.

Przy czym należy wskazać, że świadczenia medyczne związane z obowiązkowymi badaniami, do których ponoszenia pracodawca jest obowiązany przepisami Kodeksu pracy lub innych ustaw tj. świadczenia z zakresu medycyny pracy są przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wykupiła pakiet dodatkowych ubezpieczeń medycznych dla wszystkich pracowników firmy. Każdego miesiąca otrzymywana jest faktura jako opłata ryczałtowa bez wyszczególnienia kwot na badania wynikające z przepisów BHP oraz dodatkowe świadczenia.

Reasumując, cena zakupu dodatkowych ubezpieczeń medycznych z tytułu objęcia danego pracownika opieką medyczną stanowi przychód tego pracownika w rozumieniu art. 11 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym na Spółce z tytułu dokonywania ww. świadczeń (opłacenia składki), ciążyć będą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dla przychodów ze stosunku pracy. Nie dotyczy to tej części składki, która dotyczy świadczeń przysługujących pracownikom na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, gdyż te świadczenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy są zwolnione z podatku.

W interesie wnioskodawcy leży, aby w celu należytego wywiązania się z obowiązku płatnika tak układać stosunki prawne ze stroną świadczącą usługi by indywidualizacja świadczeń nie nastręczała trudności. Nadmienić również należy, iż zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądowym, ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń (składki w części przypadającej na badanie wynikające z przepisów BHP oraz dodatkowe świadczenia) na rzecz poszczególnych świadczeniobiorców mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku prawnego. Tak więc, problemy techniczne związane z ujednoliceniem ogólnej kwoty na fakturze dotyczącej ubezpieczenia medycznego obejmującego badania wynikające z przepisów BHP jak i dodatkowe świadczenia dla swoich pracowników nie mogą prowadzić do niemożności wyodrębnienia jaka wartość opłacanej kwoty przypada na konkretny rodzaj badań.

Zatem w sytuacji zakupu przez pracodawcę pakietu ubezpieczeń medycznych dla swoich pracowników obejmujących wykonanie badań wynikających z przepisów BHP oraz dodatkowych świadczeń, opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 32 w związku z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, podlegać będzie jedynie wartość pieniężna tej części opłaconej składki, która przypada na dodatkowe świadczenia. Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku opieki medycznej oferowanej przez pracodawcę pracownikom, nie ma trudności z indywidualizacją świadczenia. W momencie zapłaty składki ubezpieczenia medycznego znana jest zarówno globalna kwota przypadająca do zapłaty, jak i liczba pracowników, dla których wykupiono ubezpieczenie. W tej sytuacji ustalenie przychodu na poszczególnych pracowników wydaje się sprawą oczywistą.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami stanowisko wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.