INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24.11.2008 r. (data wpływu 26.11.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego wynagrodzenia na podstawie zawartej ugody od byłego pracodawcy

• jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego od byłego pracodawcy wynagrodzenia w wyniku zawartej ugody.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny:

Spór z pracodawcą wiązał się z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę oraz zobowiązaniami dotyczącymi wynagrodzenia za pracę, wypłaconych po ustaniu zatrudnienia.

W pozwie do Sądu Pracy z 20.09.2007 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o:

1. uznanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę,
2. zasądzenie odszkodowania z tyt. niezgodnego w prawem rozwiązania umowy o pracę, w kwocie 2.210,00 zł,
3. ustalenia, że strony łączyła umowa na czas nieokreślony,
4. wydanie nowego świadetwa pracy, z zamieszczoną informacją, że rozwiązanie umowy nastąpiło za wypowiedzeniem pracodawcy,
5. zasądzenie wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, przepracowane w okresie od 21.05.2007 r. do 07.07.2007 r. w kwocie 1.750,26 zł, które następnie pismem procesowym z dnia 09.06.2008 r. została podwyższona do kwoty 1.932,95 zł,
6. zasądzenie kwoty 200,00 zł, stanowiącą częściową refundację zakupu okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym,
7. zasądzenie na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przypisanych.
   
   

Zarządzeniem z dnia 16.01.2008 r. Sąd zarządził podzielenie sprawy na dwa odrębne postępowania. Do osobnego rozpatrzenia Sąd wyłączył sprawę o:

1. uznanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę,
2. uznanie odszkodowania z tego tytułu w kwocie 2.210,00 zł.
   
   

Sprawa otrzymała sygn. akt (…)

Wyrok w tej sprawie zapadł 09.06.2008 r., gdzie zasądzono odszkodowanie w wysokości 2.210,00 zł i koszty procesu w kwocie 450,00 zł.

Pracodawca wypłacił te należności 16.06.2008 r. i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy. Do drugiego postępowania Sąd wyznaczył sprawę o:

1. ustalenie treści stosunku pracy, poprzez ustalenie, że strony łączyła umowa na czas nieokreślony,
2. zasądzenie wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w kwocie 1.932,95 zł,
3. zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych w kwocie 200,00 zł,
4. wydanie nowego świadectwa pracy.
   
   

Sprawa otrzymała sygn. akt (…)

Ta część postępowania zakończyła się podpisaniem ugody w dniu 29.09.2008 r., w której pracodawca zobowiązał się do zapłaty kwoty 2.200,00 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz tytułem zwrotu kosztów zakupu okularów korekcyjnych. Już sam fakt uznania trybu rozwiązania umowy za niezgodny z prawem, obligował pracodawcę, zgodnie z kodeksem pracy, do zmiany świadectwa pracy.

Nie było zatem konieczne uzyskanie w tej kwestii prawomocnego orzeczenia sądu.

W dniu 30.10.2008 r. pismem Wnioskodawczyni zwróciła się do pracodawcy, aby wypłacone na podstawie ugody z dnia 29.09.2008 r. wynagrodzenie za godziny nadliczbowe wliczył do podstawy naliczenia świadczeń chorobowych i na nowo przeliczył zasiłek chorobowy. Pracodawca w dniu 05.11.2008 r. stosownym pismem, odmówił ponownego przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, w związku z wypłatą należności za godziny nadliczbowe i inne świadczenia, gdyż:

„na podstawie ugody sądowej zawartej w dniu 29.09.2008 r. w sprawie (…) zawisłej przed Sądem Rejonowym, została Pani przyznana ogólna kwota odszkodowania, na którą składały się różne roszczenia objęte żądaniem pozwu w tym m.in. zwrot kosztów zakupu okularów. Ugoda nie zawierała enumeratywnego wymienienia świadczeń, okresów za jakie zostały przyznane i ich wysokości…”

Twierdzenie pracodawcy, że na wypłaconą na podstawie ugody kwotę 2.200,00 zł, składały się różne roszczenia jest nieprawdziwe, w treści ugody nie pada ani razu słowo odszkodowanie, natomiast zawiera stwierdzenie, że „pozwany zobowiązuje się zapłacić na rzecz powódki kwotę 2.200,00 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godz. nadliczbowych oraz tytułem refundacji zakupu okularów korekcyjnych”.

Pracodawca w dniu 09.10.2008 r. wypłacił kwotę zasądzoną ugodą w kwocie 2.200,00 zł, bez potrącenia zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pracodawca wypłacając po ustaniu zatrudnienia, należności ze stosunku pracy, z tytułu przepracowanych godzin nadliczbowych, zasądzonych ugodą sądową, jest obowiązany obliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, w sytuacji gdy ugoda nie zawiera enumeratywnego wymienienia świadczeń, co do kwoty a szczegółowe wyliczenie dochodzonych należności zawarte jest w pozwie i aktach sprawy sądowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, pracodawca w wyniku zawartej ugody z dnia 29.09.2008 r. zobowiązał się do zapłaty faktycznego zaległego wynagrodzenia za przepracowane godziny nadliczbowe w kwocie 1.932,95 zł oraz częściową refundację kosztów zakupu okularów korekcyjnych w kwocie 200,00 zł, tj. zgodnie z żądaniem pozwu. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest między innymi stosunek pracy, zaś przychodami ze stosunku pracy są według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, bez względu na źródło finansowania tych wypłat a w szczególności wynagrodzenie za nadgodziny nadliczbowe, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona.

Nie jest to zatem odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zostało wymienione w katalogu zwolnień, a więc jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w wyniku postępowania sądowego zawarto ugodę w dniu 29.09.2008 r., w której pracodawca zobowiązał się do zapłaty kwoty 2.200,00 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz tytułem zwrotu kosztów zakupu okularów korekcyjnych.

Pracodawca w dniu 09.10.2008 r. wypłacił kwotę zasądzoną ugodą w kwocie 2.200,00 zł, bez potrącenia zaliczki na podatek dochodowy.

Należy stwierdzić, że wypłacone byłej pracownicy kwota stanowiła w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia za przepracowane godziny nadliczbowe oraz zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych, wypłaconego po ustaniu stosunku pracy, a nie odszkodowanie.

Wypłacone byłej pracownicy świadczenie, jako związane ze stosunkiem pracy, należy zatem zakwalifikować do przychodów określonych w przepisie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy.

Ponieważ wynagrodzenie za godziny nadliczbowe nie zostało wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zatem na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pracodawca, jako płatnik dokonujący wypłaty tego rodzaju przychodów jest obowiązany do poboru zaliczki i przekazania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z zasadami podanymi w art. 32 i 38 tej ustawy.

Zasadnym przy tym jest podkreślenie, że gdyby pracodawca wypłacał pracownikowi wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, w sposób i na zasadach Kodeksu pracy, od wynagrodzeń tych byłby zobowiązany pobrać zaliczki na podatek dochodowy. Zatem pracownik otrzymujący przychód z tego źródła, jakkolwiek uzyskany w terminie późniejszym, nie może być w uprzywilejowanej sytuacji podatkowej, w stosunku do innych pracowników, otrzymujących takie przychody w terminie.

Reasumując, pracodawca wypłacając po ustaniu zatrudnienia, należności ze stosunku pracy, z tytułu przepracowanych godzin nadliczbowych, zasądzonych ugodą sądową, jest obowiązany obliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, w sytuacji gdy ugoda nie zawiera enumeratywnego wymienienia świadczeń co do kwoty a szczegółowe wyliczenie dochodzonych należności zawarte jest w pozwie i aktach sprawy sądowej.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest wobec tego obowiązany, ani uprawniony do zebrania i zbadania materiału dowodowego w sprawie – związany jest wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 24.11.2008 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę nr rachunku bankowego: XXX

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.