INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04 września 2008 r. (data wpływu 11 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działek, które na mocy decyzji przeszły na własność Gminy w zamian za odszkodowanie oraz podstawy obliczenia tego odszkodowania – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działek, które na mocy decyzji przeszły na własność Gminy w zamian za odszkodowanie oraz podstawy obliczenia tego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma zwana dalej Spółką jest firmą developerską. Dnia 19 lipca 2006r. Spółka zakupiła zabudowaną nieruchomość, obejmującą działki 16/6, 16/8 o łącznej powierzchni 0,3592 ha.

W planach zagospodarowania przestrzennego z 7.04.2006r. okazanych przy podpisaniu aktu, działki gruntu 16/6,16/8, 17/7 17/8, 18/1, 18/3 i 18/4 widnieją jako;

• tereny zabudowy mieszkaniowej M3;

• tereny mieszkaniowe M4a;

• tereny usług komercyjnych UB;

• tereny tras komunikacyjnych KD;

• tereny urządzeń elektroenergetyki IT1;

• strefę zieleni.
  
  

Spółka dokonała rozbiórki starego budynku mieszkalnego usytuowanego na zakupionej nieruchomości. Na zakupionym terenie Spółka realizowała projekt budowy budynku mieszkalnego z parkingiem podziemnym na sprzedaż. Dla spółki developerskiej grunty, na których realizowane są projekty na sprzedaż traktowane są jako towary.

Spółka wystąpiła do Urzędu Miasta o podział działki gruntu 16/6. Decyzją Urzędu Miasta znak:…,(uprawomocnioną 15.06.2007r.) zatwierdzono podział nieruchomości (załącznik) oraz uznano działki gruntu 16/10 i 16/8 za drogi publiczne gminne, które przeszły z mocy prawa na własność Gminy z dniem uprawomocnienia się w/w decyzji.

Wysokość odszkodowania za działki 16/8 16/10 została uzgodniona na kwotę…. Odszkodowanie wpłynęło na konto bankowe Spółki dnia 26 czerwca 2007r.. W decyzji tej działki 16/10 i 16/8 są oznakowane symbolami, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, oznaczają zurbanizowane tereny niezabudowane, sady na gruncie rolnym kl. I i grunty rolne zabudowane. W dniu uprawomocnienia decyzji, działki te faktycznie stanowiły grunty niezabudowane. Spółka opodatkowała przeniesienie z mocy prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie, traktując kwotę odszkodowania jako wartość brutto (w tym VAT 22%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa działek: 16/8 i 16/10, które na mocy decyzji przeszły na własność Gminy w zamian za odszkodowanie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług VAT...

Czy Spółka prawidłowo przyjęła za podstawę obliczeń obrotu i VAT należnego otrzymaną kwotę jako kwotę brutto (w tym VAT 22%)...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1. Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z powyższego wynika, że przedmiotowy zakres ustawy o VAT obejmuje również przeniesienie z mocy prawa własności gruntów w zamian za odszkodowanie.

Jednak w art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Na gruncie przepisów podatkowych brakuje definicji terenu niezabudowanego oraz przeznaczonego pod zabudowę, jak również nie są wskazane kryteria jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. O rodzaju gruntu decyduje ewidencja prowadzona na zasadach wynikających z rozporządzenia ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz 454) użytki gruntowe na podstawie tego rozporządzenia zostały podzielone na następujące grupy:

1. użytki rolne
2. grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane.
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu,
5. nieużytki oznaczone symbolem „N”
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem „Tr”.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U.Nr 80, poz. 7117 z późniejszymi zmianami) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do zadań własnych gminy natomiast w myśl art. 4 ust 1 w/w ustawy ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z powyższego wynika, że o tym czy dany grunt będzie przeznaczony pod) zabudowę decydują władze gminne. Do zadań własnych gminy należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Wobec faktu, iż ustawodawca zwalniając dostawę tylko określonego rodzaju gruntów nie sprecyzował, jakie kryteria należy przyjąć dla ustalenia rodzaju gruntu, zasadnym jest posłużenie się danymi zawartymi w ewidencji gruntów oraz planem zagospodarowania przestrzennego dla ustalenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę. Opodatkowaniu podlega dostawa gruntów, które potencjalnie mogą stanowić tereny budowlane kluczową rolę w tej kwestii odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który określa przeznaczenie terenu. Opodatkowaniu VAT podlegać będzie np. sprzedaż gruntu, który został zaewidencjonowany jako teren leśny, lecz z planu zagospodarowania przestrzennego wynika przeznaczenie go pod zabudowę. Zwolnione z opodatkowania VAT są więc m.in. obszary rolne, leśne i pod stawami.

Podobne zagadnienie było przedmiotem decyzji wydanej przez izbę skarbową w szczecinie nr PP1.8-443-118/118/06/D z dnia 12 kwietnia 2006r. Na podstawie opisanego przez stronę stanu faktycznego izba skarbowa zmieniła postanowienie urzędu skarbowego stwierdzając m.in co następuje: „z załączonych do wniosku kserokopii wypisów z rejestru gruntów oraz z mapy ewidencyjnej wynika, iż przedmiotowy grunt stanowi drogę na roli oznaczoną jako ”dr R IIIa”. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454 ze zm.) drogi oznaczone symbolem „dr” zakwalifikowane zostały do gruntów zabudowanych i zurbanizowanych natomiast grunty orne o symbolu „R” zakwalifikowane zostały do użytków rolnych. Stosownie natomiast do art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm. ) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, tunele (...). Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), drogi jako obiekty inżynierii lądowej zostały sklasyfikowane w grupie 211 obejmującej autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi pozostałe. W klasie 2112 PKOB znajdują się ulice i drogi pozostałe. Klasa ta obejmuje drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania i węzły komunikacyjne i parkingi, np. drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych (...). Droga stanowi zatem obiekt inżynierii lądowej niezależnie od tego gdzie się znajduje. Mając powyższe ma uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie wskazuje, iż droga na roli, o której mowa w przedmiotowym wniosku zawsze stanowić będzie obiekt budowlany w myśl przywołanej wyżej ustawy z dnia 7 lipca 1994r. prawo budowlane, a w żadnej mierze nie może być traktowana jako grunt rolny. Nieruchomością rolną (gruntem rolnym), zgodnie z art. 461 kodeksu cywilnego z 23 kwietnia 1984 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 93) są nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej. W świetle powyższego jednoznacznie należy stwierdzić, że droga znajdująca się na gruncie rolnym nie może służyć do prowadzenia działalności w/w zakresie. Reasumując, dostawa gruntu, który w ewidencji gruntów i budynków stanowi drogę na roli nie spełnia wymogów art. 43 ust. pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w związku z powyższym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Spółki przekazanie działek 16/6 i 16/8 w zamian za odszkodowanie na drogi gminne nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Kwotę otrzymanego odszkodowania należy potraktować jako wartość brutto (w tym 22% VAT należnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towarem w myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 w/w ustawy dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), drogi jako obiekty inżynierii lądowej zostały sklasyfikowane w grupie 211 obejmującej autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi pozostałe.

W klasie 2112 PKOB znajdują się ulice i drogi pozostałe. Klasa ta obejmuje drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np. drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych (...).

Droga stanowi zatem obiekt inżynierii lądowej niezależnie od tego gdzie się znajduje.

Stosownie natomiast do art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, tunele (...).

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, decyzją Prezydenta Miasta orzeczono, że działki gruntu nr 16/8 i nr 16/10 stanowią drogi publiczne, gminne, a więc w myśl przywołanej wyżej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, stanowić będą obiekt budowlany.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dostawa działek: 16/8 i 16/10, które na mocy decyzji przeszły na własność Gminy w zamian za odszkodowanie, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy stwierdzić, że otrzymaną przez Spółkę kwotę odszkodowania należy traktować jako kwotę brutto czyli łącznie z podatkiem od towarów i usług. Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży (w tym wypadku odszkodowanie) wyrażone jest w formie ceny. Cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie natomiast uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru lub usługi podlega obciążeniu podatkiem od towarów oraz podatkiem akcyzowym (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz.U.Nr 97, poz. 1050 ze zm.)

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.