INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu 22.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 20.11.2008 r. (data wpływu 25.11.2008 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 czerwca 2008 r. podwyższono kapitał zakładowy Spółki wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa pod nazwą X, na które składają się w szczególności: prawo własności rzeczowego majątku trwałego i obrotowego, wartości niematerialne i prawne wraz z prawami wynikającymi z zawartych umów o pracę, należnościami i zobowiązaniami. W skład zobowiązań wchodziły m.in. zobowiązania X wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego oraz Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za miesiące maj i czerwiec 2008 niezapłacone na dzień wniesienia aportu.

W związku z aportem Spółka stała się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy i wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy, tj. X.

Po dokonaniu aportu, tj. w lipcu i sierpniu 2008 r. Spółka uregulowała zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przejęte aportem od X w kwocie 41.836,14 zł (obejmującej część finansowaną przez ubezpieczonych oraz płatnika składek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, która uregulowała zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przejęte aportem od X ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu kwoty 19.433,75 zł (obejmującej część finansowaną przez płatnika składek)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 57a ww. ustawy zawiera ograniczenie co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jedynym warunkiem zaliczenia składek ZUS (w części finansowanej przez płatnika) do kosztów uzyskania przychodów jest ich faktyczne poniesienie. Zważywszy na fakt, iż faktyczna zapłata składek ZUS została dokonana przez Spółkę, która stała się stroną w dotychczasowym stosunku pracy, Spółka spełniła podstawowy warunek do zaliczenia składek ZUS (w części finansowanej przez płatnika) do kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, wydatki w kwocie 19.433,75 zł mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych Spółki obniżając tym samym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztami podatkowymi są również między innymi tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety.

W myśl art. 16 ust 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ww. ustawy nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Zgodnie z art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5. W myśl § 2 tego artykułu za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zasady odpowiedzialności solidarnej regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż do Spółki wniesiono aportem przedsiębiorstwo, na które składają się w szczególności: prawo własności rzeczowego majątku trwałego i obrotowego, wartości niematerialne i prawne wraz z prawami wynikającymi z zawartych umów o pracę, należnościami i zobowiązaniami. W skład zobowiązań wchodziły m.in. zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego oraz Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za maj i czerwiec 2008 r. niezapłacone na dzień wniesienia aportu. Po dokonaniu aportu, tj. w lipcu i sierpniu 2008 r. Spółka uregulowała przejęte zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe, skutkiem przejęcia, o którym mowa we wskazanym przepisie art. 23¹ § 1 ustawy Kodeks pracy, było wejście Spółki w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przedsiębiorstwa, które zostało wniesione aportem. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa do Spółki spowodowało przejęcie zatrudnionych w niej pracowników. W konsekwencji, poprzez przejęcie przedsiębiorstwa Spółka stała się pracodawcą i to na Niej ciąży obowiązek wypłaty m.in. nieopłaconych składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle powyższego, wyłącznie zapłacone składki do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (uregulowane zobowiązania) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy, co oznacza, iż takie prawo będzie przysługiwało także Wnioskodawcy przejmującemu pracowników w sytuacji, gdy ureguluje należności z tego tytułu.

Reasumując, uregulowane przez Wnioskodawcę zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kwocie 19.433,75 zł (obejmującej część finansowaną przez płatnika składek), przejęte aportem, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.