INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu – 21 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty kwoty odpowiadającej wydatkom poniesionym na pogrzeb uczestnika funduszu inwestycyjnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty kwoty odpowiadającej wydatkom poniesionym na pogrzeb uczestnika funduszu inwestycyjnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnie z mężem złożyła Pani w lutym 2012 r. na druku PIT-37 zeznanie roczne za 2011 r. Otrzymali już Państwo zwrot nadpłaconego podatku, ze względu na odpisy za dziecko oraz odsetki od kredytu mieszkaniowego.

Natomiast w 2011 r. zmarła Pani matka, która posiadała fundusze inwestycyjne w S.A. Na dzień jej śmierci kwota zgromadzonych środków wynosiła 12069,04 zł. Do funduszu nie była upoważniona żadna osoba, a jedyną formą otrzymania środków pieniężnych, zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi funduszy, był zwrot kosztów pogrzebu posiadacza funduszu. W związku z tym przedstawiła Pani fakturę z zakładu kamieniarskiego za wykonany pomnik, opiewającą na kwotę 13000,00 zł, co zakwalifikowane zostało jako koszty pogrzebowe zmarłej posiadaczki funduszy. S.A. dokonało na tej podstawie wypłaty środków w wysokości 12069,04 zł na wskazany rachunek bankowy będący własnością Pani i męża.

Z kolei w połowie marca otrzymała Pani z S.A. informację PIT-8C ze wskazaniem w pozycji 34 i 35 przychód na podstawie art. l11 ust.1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych (zwrot kosztów pogrzebu) w łącznej wysokości 12069,04 zł. Otrzymana informacja zobowiązuje Panią do złożenia korekty zeznania rocznego (z uwzględnieniem otrzymanego PIT-8C). Wskazany przychód bez umieszczenia w zeznaniu poniesionych kosztów zobowiązuje Panią do zapłaty z tego tytułu podatku, co znacząco uszczupla budżet Jej 3-osobowej rodziny.

Wobec powyższego wystąpiła Pani do S.A. z wnioskiem o anulowanie PIT-8C, na co otrzymała odpowiedź, m.in. tej treści: ze względu na fakt, że obowiązki podatkowe zależą od indywidualnej sytuacji podatnika i miejsca dokonywania inwestycji w celu ustalenia obowiązków podatkowych wskazane jest zasięgnięcie porady doradcy podatkowego lub prawnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy S.A. postąpiło prawidłowo, wystawiając PIT-8C z tytułu wypłaty środków jako zwrot kosztów pogrzebu, skoro wskazana kwota jest jedynie zwrotem kosztów, a zatem nie jest dochodem podlegającym opodatkowaniu, przy czym Pani nie wzbogaciła się o te środki, a w konsekwencji, czy powinna Pani złożyć korektę do zeznania rocznego, zwrócić otrzymany zwrot nadpłaconego podatku, wskazany w PIT-37 i zapłacić należny podatek z otrzymanych funduszy...
2. Czy otrzymany PIT-8C zobowiązuje Panią do rozliczenia go w zeznaniu rocznym jako przychód bez wskazania poniesionych kosztów...

Zdaniem Pani, SA niesłusznie wystawiło PIT-8C z tytułu zwrotu kosztów pogrzebu, a zarazem wskazało przekazane środki finansowe jako kwoty konieczne do ujęcia w zeznaniu rocznym PIT-37, narażając Ją na znaczne koszty w postaci obowiązku podatkowego od środków, które nigdy nie wzbogaciły budżetu domowego, gdyż musiała je Pani przekazać zaraz po otrzymaniu faktury kosztowej firmie kamieniarskiej.

Uważa Pani nadto, że nie powinna umieszczać kwoty wskazanej w PIT-8C jako przychodu, natomiast w przypadku konieczności ujęcia otrzymanych środków w PIT-37 powinna mieć możliwość wskazania w zeznaniu poniesionych kosztów, a takiej pozycji w ww. druku nie ma. Skutkuje to koniecznością zapłaty przez Panią podatku od kwoty, o którą nigdy się nie wzbogaciła, a tak naprawdę poniesione koszty były większe niż przychód z tytułu wypłaty funduszy.

W związku z tym, w Pani opinii, nie jest konieczne umieszczenie wskazanych kwot w PIT-37, a wystawiony PIT-8C przez S.A. należy traktować tylko jako informację, nie skutkującą obowiązkiem podatkowym, lub ponownie wystąpić do SA o jego anulowanie, podpierając się decyzją Izby Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl zaś art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 i 9 przytoczonej ustawy źródłem przychodów są:

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c), oraz
• inne źródła.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7) uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1c przytoczonej ustawy nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.).

Pojęcie funduszy kapitałowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 14 ww. ustawy, w świetle którego ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych reguluje natomiast art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Natomiast za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1).

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Należy przy tym wskazać, że dochody z innych źródeł podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie i w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W świetle art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 252, poz. 1514 ze zm.) określa wzór informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C), stanowiący załącznik nr 8 do rozporządzenia (§ 1 pkt 3 lit. a) ww. rozporządzenia).

Przychód uzyskany z innych źródeł należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym został uzyskany i opodatkować według skali podatkowej.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Przepisy regulujące korygowanie deklaracji zawarte są w art. 81 Ordynacji podatkowej. Z treści § 1 ww. artykułu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą korygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty – art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym już wypełnieniu jej – formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach, tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wspólnie z mężem złożyła Pani w lutym 2012 r. na druku PIT-37 zeznanie roczne za 2011 r. Otrzymali już Państwo zwrot nadpłaconego podatku, ze względu na odpisy za dziecko oraz odsetki od kredytu mieszkaniowego.

Natomiast w 2011 r. zmarła Pani matka, która posiadała fundusze inwestycyjne w S.A. Na dzień jej śmierci kwota zgromadzonych środków wynosiła 12069,04 zł. Do funduszu nie była upoważniona żadna osoba, a jedyną formą otrzymania środków pieniężnych, zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi funduszy, był zwrot kosztów pogrzebu posiadacza funduszu. W związku z tym przedstawiła Pani fakturę z zakładu kamieniarskiego za wykonany pomnik, opiewającą na kwotę 13000,00 zł, co zakwalifikowane zostało jako koszty pogrzebowe zmarłej posiadaczki funduszy. S.A. dokonało na tej podstawie wypłaty środków w wysokości 12069,04 zł na wskazany rachunek bankowy będący własnością Pani i męża.

Z kolei w połowie marca otrzymała Pani z S.A. informację PIT-8C ze wskazaniem w pozycji 34 i 35 przychód na podstawie art. l11 ust.1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych (zwrot kosztów pogrzebu) w łącznej wysokości 12069,04 zł.

Kwestie udziału w funduszach kapitałowych uregulowane zostały m.in. w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 ze zm.). W myśl art. 111 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy w razie śmierci uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego, fundusz jest obowiązany na żądanie osoby, która przedstawi rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią wydatków związanych z pogrzebem uczestnika - odkupić jednostki uczestnictwa uczestnika zapisane w rejestrze uczestników funduszu, do wartości nieprzekraczającej kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku, oraz wypłacić tej osobie kwotę uzyskaną z tego odkupienia.

Przywołana regulacja nie stanowi, że osoba, która poniosła koszty pogrzebu zmarłego uczestnika funduszu staje się zarejestrowanym uczestnikiem funduszu i nabywa jednostki uczestnictwa. Zgodnie z analizowaną regulacją ustawy o funduszach osoba ta uzyskuje jedynie uprawnienie do otrzymania określonych wartości pieniężnych od funduszu. Ponadto, zauważyć należy, iż z regulacji tej wynika wprost, iż celem dokonania omawianej wypłaty fundusz nie dokonuje odkupienia jednostek z rejestru osoby, która poniosła koszty pogrzebu uczestnika, tylko z rejestru tegoż właśnie zmarłego uczestnika. Tym samym brak jest podstaw do uznania, iż osoba, która poniosła koszty pogrzebu uczestnika danego funduszu otrzymuje wypłatę z tytułu udziału jaki posiada ona w funduszu dokonującym wypłaty.

Podsumowując powyższe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że bez znaczenia pozostaje fakt, że wypłata tych środków przez fundusz realizowana jest w drodze odkupienia jednostek uczestnictwa z rejestru zmarłego uczestnika, gdyż tytułem prawnym do otrzymania tej wypłaty nie jest udział w funduszu, a art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, na mocy którego - jak zostało powyżej wskazane - osoba nie nabywa jednostek uczestnictwa funduszu i nie staje się jego uczestnikiem. Tym samym brak podstaw do uznania, iż kwota otrzymywana przez osobę, która poniosła koszty pogrzebu zmarłego uczestnika funduszu powinna być kwalifikowana jako dochód uzyskany przez nią z tytułu udziału w funduszu kapitałowym (art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), który kwalifikowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych (art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy).

Zatem określoną w art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych i dokonaną na Pani rzecz wypłatę należy zakwalifikować jako określony w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł. W konsekwencji, zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na S.A. spoczywał obowiązek sporządzenia informacji podatkowej, tj. deklaracji PIT-8C oraz przekazanie jej Pani oraz naczelnikowi właściwego dla Niej urzędu skarbowego.

Jak już wskazano uzyskany przychód z powyższego tytułu należało wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2011 r. i opodatkować według skali podatkowej.

W sytuacji nieuwzględnienia analizowanego przychodu należy zatem dokonać korekty złożonego zeznania rocznego, przy czym bardzo istotną jest tutaj podstawowa zasada obowiązującą w polskim systemie podatkowym - zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam oblicza podstawę opodatkowania, nalicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Skoro zaś to na podatniku spoczywa ciężar obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego, to musi on zgromadzić takie dowody i przedstawić takie fakty, które pozwolą potwierdzić prawidłowość dokonanych wyliczeń, co w każdej sytuacji jako indywidualny przypadek podlega ocenie organów podatkowych.

W związku z tym tutejszy organ nie jest uprawniony do wskazania, że po dokonaniu stosownej korekty będzie Pani zobowiązana zwrócić otrzymany zwrot nadpłaconego podatku wskazany w PIT-37 i zapłacić należny podatek w związku z wypłatą na Jej rzecz równowartości odkupionych z rejestru zmarłej uczestniczki jednostek uczestnictwa, bowiem może to nastąpić na skutek dokonanych przez podatnika obliczeń.

Co do wydatków związanych z pogrzebem matki (uczestnika funduszu kapitałowego), których poniesienie wykazała Pani przed S.A. dla skorzystania z dobrodziejstwa art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, stwierdzić należy, że nie stanowią one kosztu uzyskania przychodu. Powyższe wynika z użytego w przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrotu „w celu osiągnięcia przychodów”, który należy rozumieć w ten sposób, iż decydującym jest to, że koszt podatkowy musi być poniesiony w określonym celu. Natomiast w niniejszej sprawie trudno uznać, że poniesienie przez Panią wydatku na budowę pomnika dla zmarłej nastąpiło w celu wypłaty na Jej rzecz równowartości odkupionych z rejestru zmarłej uczestniczki jednostek uczestnictwa, mając przy tym na uwadze, że ustawodawca za górną granicę wartości odkupienia ww. jednostek określił w art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych wartość nieprzekraczającą kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.