INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura 12 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zaistniały stan faktyczny dotyczy okresu przed 1 grudnia 2008 roku.

Spółka jest podatnikiem podatku VAT. Spółka dokonuje nabycia towarów i usług przeznaczonych na potrzeby reprezentacji (m.in. usługi gastronomiczne, prezenty dla kontrahentów w tym alkohol oraz artykuły spożywcze przeznaczone na poczęstunek dla gości odwiedzających Spółkę). Spółka ponosi również wydatki na organizację spotkań z klientami Spółki w celu podsumowania dotychczasowej współpracy i ewentualnego jej rozszerzenia.

Wydatki te są udokumentowane fakturami VAT. Z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie w/w wydatków (art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług) Spółka nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie Spółka nie zalicza podatku naliczonego od w/w wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT naliczony, który nie obniża podatku VAT należnego, wykazany na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby reprezentacji stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy:

Podatek VAT naliczony od zakupów na cele reprezentacji, ponieważ nie może być odliczony od podatku VAT należnego, stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu < art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm. – dalej UPDOP) >. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż sam wydatek w kwocie netto nie stanowi kosztu uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28 UPDOP).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

W treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a UPDOP ustawodawca wskazał, że co do zasady kosztem uzyskania przychodu nie jest podatek od towarów i usług, z tym że za koszt taki uważa się podatek naliczony w tej części, w której podatnikowi zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. – w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W konsekwencji zatem podatnik przy nabyciu towarów i usług na potrzeby reprezentacji nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego gdyż takie uprawnienie z przepisów obowiązującego prawa mu nie przysługuje. Jeżeli więc podatnik takiego prawa nie ma, wówczas podatek ten stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu. Ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a określa zasady na jakich podatek VAT może stanowić koszt uzyskania przychodu i nie uzależnia prawa do uznania podatku VAT naliczonego za koszt podatkowy od warunku uznania samego wydatku za koszt podatkowy. W świetle powyższego, Spółka uważa, że nie jest kosztem uzyskania przychodu wydatek na reprezentację w kwocie netto, natomiast podatek VAT naliczony w kwocie, w której nie przysługuje Spółce obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli wydatek związany jest z reprezentacją firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.