INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia odstępnego jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia odstępnego jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów.

Wezwaniem z dnia 19 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży: artykułów spożywczych w jednym lokalu, a sprzedaży zabawek w drugim lokalu. Z uwagi na fakt, iż w sklepie, w którym spółka prowadzi sprzedaż zabawek dochód był znikomy, postanowiono znaleźć lepszą lokalizację dla tej działalności. Urząd Gminy ogłosił przetarg na odstępne za lokal usytuowany w atrakcyjnym miejscu, który spółka wygrała oferując kwotę 41.000 zł. Spółka w dniu 26 września 2008 roku otrzymała od Gminy fakturę (fakturę wystawiono w dniu 16 września 2008 r.), za opłatę odstępnego w kwocie netto 41.000 zł powiększoną o podatek VAT (22%) w wysokości 9.020 zł, łącznie brutto 50.020 zł. Odstępne nie podlega zwrotowi. Kwotę tę zaksięgowano w koszty, ponieważ ma ona związek z uzyskiwanym przychodem. Do księgowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów Spółka stosuje metodę opisaną w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka ponosi koszty z tytułu najmu lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odstępne z najem lokalu użytkowego stanowi w całości koszty uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia...
2. Czy kwotę podatku VAT określoną w fakturze dotyczącej odstępnego za najem lokalu użytkowego (opisanego w art. 359 k.c.), można jednorazowo odliczyć w dacieotrzymania faktury...

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną przez firmę działalnością gospodarczą i jako warunek niezbędny do uzyskania uprawnień do tytułu najmu lokalu użytkowego w miejscu atrakcyjnym pod względem handlowym. Zatem wydatek poniesiony przez Spółkę powinien być uwzględniony, jako koszt uzyskania przychodu, jednorazowo w momencie jego poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione nakłady oraz wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, a także zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy podkreślić, że o tym, co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Ciężar udowodnienia poniesionego wydatku spoczywa zatem na podatniku, który ma obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

We wniosku wskazano, iż uiszczenie odstępnego na rzecz gminy miało na celu uzyskanie prawa do najmu lokalu użytkowego w atrakcyjnej lokalizacji, co może mieć wpływ na wysokość przychodów.

Zatem – skoro koszty zostały poniesione w sposób racjonalny i uzasadniony w celu uzyskania przychodu (przy czym istotny jest cel poniesienia wydatku, a nie samo uzyskanie przychodu) – to mogą być kosztem uzyskania przychodu

Z analizy stanu faktycznego opisanego przez Spółkę w złożonym wniosku wynika, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów według zasad obowiązujących w art. 22 ust. 4 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest faktura wystawiona przez Urząd Gminy.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na to jakiego okresu dotyczą. W Spółce nie stosuje się zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe – przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów Spółka nie ma obowiązku stosowania się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W związku z powyższym, wydatek związany z uiszczeniem odstępnego, o którym mowa we wniosku Spółka winna zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia (wystawienia faktury).

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami), zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka Cywilna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne – wspólników.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.