INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008r. (data wpływu 28 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismem w dniu 18 listopada 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

• czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,
• czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług sfinansowanych dotacją, na które składać się będzie stworzenie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenie laboratoriów,
• czy odliczenie powyższe dotyczy również zakupów środków trwałych bądź towarów i usług potrzebnych do wytworzenia środków trwałych dokonanych przez Wnioskodawcę jako lidera konsorcjum, które przekazane zostaną i wykorzystywane będą przez pozostałych członków konsorcjum

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

• czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,
• czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług sfinansowanych dotacją, na które składać się będzie stworzenie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenie laboratoriów,
• czy odliczenie powyższe dotyczy również zakupów środków trwałych bądź towarów i usług potrzebnych do wytworzenia środków trwałych dokonanych przez Wnioskodawcę jako lidera konsorcjum, które przekazane zostaną i wykorzystywane będą przez pozostałych członków konsorcjum.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem w dniu 18 listopada 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje złożyć wniosek o dofinansowanie projektu w trybie konkursowym w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 - 2013, w ramach Priorytetu II "Infrastruktura sfery B + R", Działanie 2.1 "Rozwój ośrodków o wysokim potencjale badawczym".

Celem dofinansowania w ramach priorytetu 2 jest wzrost konkurencyjności polskiej nauki dzięki konsolidacji oraz modernizacji infrastruktury naukowo - badawczej i informatycznej najlepszych jednostek naukowych działających w Polsce.

Poziom współfinansowania projektu będzie wynosił:

• ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego 85% wartości wydatków kwalifikowanych projektu;
• ze środków krajowych (ministra właściwego d/s nauki) 15% wartości wydatków kwalifikowanych projektu.

Wnioskodawca w trakcie w/w konkursu będzie występował jako lider projektu, a partnerami będą dwie inne placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk w ramach umowy konsorcjum w zakresie współpracy naukowo - badawczej. Celem projektu jest wybudowanie i wyposażenie Europejskiego Centrum Badań Molekularnych, Makromolekularnych i Diagnostycznych.

Wybudowana w ramach realizacji Projektu infrastruktura budowlana obejmująca moduł I przejdzie na własność lidera projektu, natomiast część infrastruktury budowlanej obejmująca moduł C na własność partnera C.

Wyposażenie laboratoriów modułu I stanowić będzie jego własność Lidera Projektu (z wyłączeniem wyposażenia Pracowni Zagrożeń Środowiska i Zdrowia Człowieka, które stanowić będzie własność Ml, natomiast wyposażenie laboratoriów z modułu C stanowić będzie własność C. Koszty utrzymania modułu C wraz z wyposażeniem ponosi C, natomiast koszt utrzymania modułu I pokrywa Lider Projektu, z wyjątkiem kosztów utrzymania Pracowni Zagrożeń Środowiska i Zdrowia Człowieka wraz z wyposażeniem, której utrzymanie zapewnia Ml.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest jednostką naukowo - badawczą, której sprzedaż w bieżącym roku w dużej większości nie podlega podatkowi od towarów i usług. Na swoją działalność statutową oraz projekty badawcze (tzw. granty) otrzymuje dotacje z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W księgach rachunkowych ewidencja sprzedaży tych dotacji odbywa się na podstawie dokumentu wewnętrznego PK (polecenia księgowania), co stanowi o jego neutralności w zakresie podatku VAT.

Poza w/w środkami finansowymi Wnioskodawca realizuje także usługi naukowo - badawcze na podstawie zawartych umów, które są sprzedawane i rozliczane w formie faktur VAT z uwzględnieniem podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta stanowi ok. 5% całkowitej sprzedaży w 2008r., przy czym ewidencja zakupów oraz sprzedaży prowadzona jest dla każdej umowy oddzielnie.

Wnioskodawca stwierdził też, że planuje, iż w rezultacie realizacji projektu zmodernizowana infrastruktura naukowo - badawcza pozwoli zwiększyć sprzedaż opodatkowanych usług badawczych do 25% całkowitej sprzedaży.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że przekazanie środków trwałych nastąpi zgodnie z umową, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dotacja otrzymana przez Instytut podlega opodatkowaniu podatkiem VAT ...
2. Czy Instytut ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług sfinansowanych dotacją, na które składać się będzie stworzenie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenie laboratoriów, które w przyszłości wykorzystywane będą przez Instytut zarówno do czynności opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
3. Czy odliczenie powyższe dotyczy również zakupów środków trwałych bądź towarów i usług potrzebnych do wytworzenia środków trwałych dokonanych przez Wnioskodawcę jako lidera konsorcjum, które przekazane zostaną i wykorzystywane będą przez pozostałych członków konsorcjum...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści cytowanych przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Jeżeli jednak podatnik otrzymuje dotację, która nie stanowi dofinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu, a służyć ma generalnie wsparciu działalności podatnika m.in. poprzez zakup czy budowę, wytworzenie określonych środków trwałych, to dotacja taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, kwoty te nie będą ujmowane w deklaracji VAT i pozostaną bez wpływu również na rozliczenie podatku naliczonego, w sytuacji gdy podatnik prowadzi zarówno działalność opodatkowaną jak i zwolnioną w podatku VAT. Zgodnie bowiem ze zmianą ustawy o VAT obowiązującą od 1 czerwca 2005r. uchylono art. 90 ust. 7, który wskazywał, iż do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego wlicza się kwotę subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1 ustawy. Zatem w analizowanym stanie faktycznym należy stwierdzić, iż otrzymana przez Wnioskodawcę (Instytut) dotacja nie będzie mieć bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez niego usług, tym samym nie stanowi ona obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do problemu możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów-towarów i usług sfinansowanych dotacją, na które składać się będzie stworzenie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenie laboratoriów, Wnioskodawca należy stwierdził, iż stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu podatku VAT nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 powyższy zakaz odliczania podatku naliczonego nie obowiązuje jednak w przypadku, gdy:

1. wydatki są związane z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji,
2. wydatki są związane z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych niepodlegających amortyzacji, a fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem z tego podatku.

Wnioskodawca stwierdził, iż ponieważ zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 nie uważa się za koszty uzyskania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie tych środków we własnym zakresie, odliczonym od podstawy opodatkowania lub zwróconym podatnikowi w jakiekolwiek formie, to oznacza, że w takim przypadku podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych, zatem środek trwały podlega amortyzacji, z tym jednak iż , w części sfinansowanej dotacją odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. A to z kolei skutkuje tym, że art. 88 ust. 1 pkt 2 nie będzie miał zastosowania w analizowanej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym sfinansowana dotacją infrastruktura budowlana oraz wyposażenie laboratoriów, w takiej części w jakiej pozostanie w majątku i dyspozycji Instytutu służyć będzie zarówno czynnościom podlegającymi opodatkowaniu jak i korzystającymi ze zwolnienia od podatku, to w zakresie zasad odliczania podatku naliczonego zastosowanie znajdzie art. 90 i art. 91 ustawy. W myśl art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Art. 90 ust. 2 ustawy stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się, zgodnie z ust. 3 ww. przepisu, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z powyższych unormowań wynika zatem, iż ustalając proporcję na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. w mianowniku nie uwzględnia się dotacji (subwencji) przekazywanych podatnikowi na pokrycie kosztów jego działalności (nie mających bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami lub świadczeniami wpływającymi na cenę towaru/usługi). Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W zakresie w jakim dotacją sfinansowane zostanie nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji na podstawie ustawy o podatku dochodowym korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1, Instytut będzie dokonywał korekt w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 łat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Konkludując Wnioskodawca stwierdził, iż jako jeden z beneficjentów dotacji będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dokonanych przez niego zakupów towarów i usług sfinansowanych dotacją, na które składać się będzie stworzenie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenie laboratoriów, które w przyszłości wykorzystywane będą przez ten Instytut zarówno do czynności opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odliczenie to w związku z tym, że odbywać się będzie poprzez zastosowanie proporcji w jakiej występuje sprzedaż opodatkowana i zwolniona w podatku VAT, a co za tym idzie wystąpi konieczność dokonywania stosownych korekt wskazanych w art. 91 ust. 1 i 2 ustawy. A contrario brak możliwości odliczenia dotyczyłby podatku naliczonego wynikającego z nabycia/wytworzenia przez Wnioskodawcę jako lidera Konsorcjum środków trwałych sfinansowanych dotacją, które de facto związane byłyby z działalnością innych konsorcjantów, a więc nie byłyby wykorzystane częściowo nawet do jego działalności podatkowej (jako lidera projektu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2–22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347 poz.1 ze zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje, darowizny są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizn, dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie starał się o dofinansowanie (dotację), które służyć ma generalnie wsparciu działalności Wnioskodawcy m.in. poprzez budowę i wyposażenie infrastruktury naukowo – badawczej i informatycznej przy czym dofinansowane to (dotacja) nie będzie mieć bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez niego usług.

W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż skoro otrzymane dofinansowanie (dotacja) nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, tym samym nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie będzie podlegało opodatkowaniu.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wykazywania otrzymanych przedmiotowych kwot dofinansowania (dotacji) w deklaracji VAT 7.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznające, że opisana we wniosku dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinna być ujmowana w deklaracji VAT-7, należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług sfinansowanych dotacją należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy przewidują jednak sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

I tak w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przepisu podatnikowi nie przysługuje prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami, które nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Należy tutaj jednak wskazać, iż stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 (tj. towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji) oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów,
2. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

Ponadto zauważa się, iż zgodnie z art. 90 ust. 1 ww. ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ust. 2 art. 90 stanowi natomiast, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję tę określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja i zaokrągla się ją w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3 nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z przepisami art. 91 ust. 1 powyższej ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia, określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane były przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczyła jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty tej dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Jak wskazał Wnioskodawca w analizowanej sytuacji nie będzie miał jednak zastosowania ww. przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 z uwagi na wyłączenie określone przepisem art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, iż jako jeden z beneficjentów dotacji będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dokonanych przez niego zakupów towarów i usług sfinansowanych dotacją należy uznać za prawidłowe.

Ponieważ z opisanego zdarzenia przyszłego również wynika, że sfinansowana dotacją infrastruktura budowlana oraz wyposażenie laboratoriów będzie służyć Wnioskodawcy zarówno czynnościom opodatkowanym jak i czynnościom zwolnionym od podatku za prawidłowe należy także uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż odliczenie to winno odbywać się poprzez zastosowanie proporcji w jakiej wystąpi sprzedaż opodatkowana do całości sprzedaży Wnioskodawcy, a co za tym idzie wystąpi również konieczność dokonywania stosownych korekt wskazanych w ww. art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Należy tutaj też wskazać, iż w wyniku nowelizacji ustawy o VAT dokonanej ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustawy (Dz. U. Nr 90, poz. 756) uchylono przepis ust. 7 ww. art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1.

Uchylenie powyższego przepisu spowodowało, że otrzymane dotacje lub subwencje niewchodzące do podstawy opodatkowania podatkiem VAT – nie mają już wpływu na zakres odliczenia podatku naliczonego.

Zatem również za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż ustalając proporcję na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT w mianowniku nie uwzględnia się dotacji niemających bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami lub świadczeniami wpływającymi na cenę towaru/usługi.

Należy tutaj jeszcze raz wskazać, iż zgodnie z generalną zasadą określoną ww. przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem również za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że brak odliczenia dotyczyłby podatku naliczonego wynikającego z nabycia środków trwałych sfinansowanych dotacją, które de facto związane byłyby z działalnością innych konsorcjantów, a więc nie byłyby wykorzystywane nawet częściowo do jego działalności podatkowej, o ile przekazanie infrastruktury budowlanej oraz wyposażenia laboratoriów na rzecz innych konsorcjantów byłoby nieodpłatne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga czy w analizowanej sytuacji w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków sfinansowanych dotacją nie będzie miało zastosowania ograniczenie wynikające z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na przepis art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT.

Należy także podkreślić, że interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (w szczególności w sytuacji, gdy infrastruktura budowlana oraz wyposażenie laboratoriów będzie przez Wnioskodawcę jako lidera konsorcjum przekazana innym konsorcjantom odpłatnie) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.