INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.11.2008 r. (data wpływu 19.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmniejszenia lub zwiększenia przychodu wynikającego z faktury korygującej – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 19.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmniejszenia lub zwiększenia przychodu wynikającego z faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług telekomunikacyjnych. Zgodnie z regulaminem opłata aktywacyjna, abonamentowa i usługa zawieszenia świadczenia usług fakturowane i płatne są z góry, zaś pozostałe usługi fakturowane i płatne są z dołu. Ponadto klienci mają prawo do złożenia reklamacji w terminie 12 miesięcy od ostatniego okresu rozliczeniowego, w którym usługa została nienależycie wykonana, nastąpiła przerwa w świadczeniu usług lub faktura zawierała nieprawidłowe obliczenie należności za wykonane usługi. W związku z faktem, iż po rozpatrzeniu reklamacji okazuje się, że część z nich jest zasadna, operator zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej. W niektórych przypadkach okazuje się, że faktura korygująca wystawiona do uznanej reklamacji jest „In plus”, co wynika z:

• zmniejszenia abonamentu za okres objęty reklamacją
• proporcjonalne zmniejszenie „darmowych minut” wchodzących w skład abonamentu
• zwiększenie kwoty rozmów, wynikające z wcześniejszego przekroczenia limitu „darmowych minut”

Wystawiona faktura korygująca „In plus” ma swój nowy termin płatności.

Ponadto, czasami mimo braku reklamacji przez abonenta ale w wyniku zaistniałych pomyłek również wystawiane są FV korygujące (zarówno na „plus” jak i na „minus”)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy na gruncie ustawy o PDOP ująć zwiększenie lub zmniejszenie przychodu wynikające z wystawionej faktury korygującej...

Zdaniem Spółki rozliczenie ww. faktur korygujących powinno być ujęte w następujących okresach:

• w przypadku FV korygującej „In plus” z tytułu uznanej reklamacji – w momencie wystawienia faktury korygującej.
• w przypadku FV korygującej „In plus” z tytułu pomyłek w pierwotnej fakturze np. w cenie – w okresie, który obejmowała FV pierwotna.
• w przypadku FV korygującej „In minus” – w momencie wystawienia faktury korygującej. Podkreślamy fakt, iż w przypadku reklamacji ustawa o podatku dochodowym nie określa wprost, kiedy należy skorygować przychód.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust.4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a w/w ustawy, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Z przepisów tych wynika, że faktura korygująca winna zostać wystawiona w przypadku, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej udzielony został rabat (bonifikata, opust, uznana reklamacja, skonto),

• zwrócony został towar,
• nabywca otrzymał zwrot kwot nienależnych,
• doszło do zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu,
• podwyższono cenę,
• stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają jednak zasad dokonywania korekt przychodów, w szczególności czy przychód pomniejsza/powiększa się w dacie korekty, czy w dacie powstania przychodu należnego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Należy rozróżnić dwie sytuacje:

• kiedy korekta jest wynikiem błędu (korekta winna być przyporządkowana do roku, którego dotyczy,
• kiedy korekta jest wynikiem działań niezależnych od firmy (korekta powinna być rozpoznawana na bieżąco)

Z pierwszą sytuacją mamy do czynienia gdy faktura pierwotna dokumentująca sprzedaż została wystawiona błędnie. Na przykład z błędnie zastosowaną ceną. Natomiast sytuacja druga dotyczy stanu, gdy faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, natomiast po dokonaniu sprzedaży strony ustaliły/przyznały np. rabat, bonifikatę, skonto itp. Wtedy to, w momencie ustalenia przez kontrahentów wielkości upustu należy rozpoznać przychód (a właściwie jego pomniejszenie).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług telekomunikacyjnych. W związku z faktem, iż klienci Spółki mają prawo do złożenia reklamacji w terminie 12 miesięcy od ostatniego okresu rozliczeniowego, Wnioskodawca po rozpatrzeniu reklamacji, w przypadku reklamacji zasadnej, wystawia faktury korygujące. Faktury korygujące wystawiane są w dwóch sytuacjach gdy usługa została nienależycie wykonana, nastąpiła przerwa w świadczeniu usługi lub gdy faktura pierwotna zawierała nieprawidłowe obliczenia należności za wykonane usługi. Występują też sytuacje w których mimo braku reklamacji, Spółka sama zauważy pomyłkę w wystawionej uprzednio fakturze i koryguje ją.

Odnosząc powołane przepisy podatkowe do opisanych we wniosku sytuacji należy stwierdzić, że:

• w każdym przypadku gdy wystawienie faktury korygującej zwiększającej/zmniejszającej przychody jest skutkiem błędu Spółki w pierwotnej fakturze – jest ona zobowiązana do uwzględnienia tej korekty zwiększającej/zmniejszającej przychody podatkowe okresów w których wystawiono faktury pierwotne. I nie ma w tym przypadku znaczenia czy „wykryta” pomyłka jest skutkiem działań reklamacyjnych abonenta czy samej Spółki,
• gdy natomiast inna kwota należna Spółce wynika z okoliczności, które nie istniały jeszcze w momencie wystawienia faktury pierwotnej – korekta przychodów następuje „na bieżąco” w okresie w którym dokonano korekty faktury pierwotnej.

Należy również zaznaczyć, że przy ustalaniu momentu uwzględnienia korekty przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma znaczenia czy faktura korygująca wystawiona jest „In plus” czy „In minus”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock..