INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2008r.), uzupełnionym w dniu 26 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia, koszty podróży oraz zakwaterowania członków zarządu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia, koszty podróży oraz zakwaterowania członków zarządu. Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 16 stycznia 2009r. wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony w dniu 26 stycznia 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka ma siedzibę w P. W skład Zarządu Spółki wchodzą osoby zamieszkałe poza siedzibą Spółki. W skład Zarządu Spółki wchodzą zarówno osoby podlegające ograniczonemu jak i nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu przepisu art. 3 ustawy o PDOF.

Obecnie dwoje Członków Zarządu Spółki wiążą ze Spółką umowy o pracę. W przyszłości Spółka oraz w/w Członkowie Zarządu zamierzają rozwiązać wiążące ich ze Spółką umowy o pracę.

Niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego, który nastąpi po rozwiązaniu w/w umów o pracę. Członkowie Zarządu będą wówczas uzyskiwać od Spółki wynagrodzenie wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników Spółki. Dodatkowo Spółka będzie ponosić koszty podróży w/w Członków Zarządu, w tym podróży z miejsca zamieszkania do siedziby Spółki i z powrotem oraz koszty zakwaterowania ich w związku z tymi podróżami oraz w związku z przyjazdem do siedziby Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o PDOP, w szczególności art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1, Spółka będzie miała prawo zaliczyć wydatki opisane w stanie faktycznym do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)...

Zdaniem Spółki przepisy ustawy o PDOP w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego w punkcie F wniosku interpretować należy w sposób następujący.

Wydatki ponoszone przez podatników mogą być zaliczane przez nich do kosztów uzyskania przychodów w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1. wydatek zostaje poniesiony w „celu osiągnięcia przychodu” (art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP),
2. wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP wśród wydatków nie stanowiących kosztu podatkowego.
   
   

Ad. (a). Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów <…>”.

Zdaniem Spółki, na gruncie ukształtowanej linii orzecznictwa NSA należy przyjąć, iż zasadnicze znaczenie dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy ma wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy jego poniesieniem a przychodami Spółki, co potwierdzają następujące wyroki NSA:

• z dnia 18 lutego 1998r. sygn. I SA/Ka 1241/96

• z dnia 16 grudnia 1999r. sygn. SA/Bk 1619/98

• z dnia 21 marca 1997r. sygn. I SA/Gd 3280/95
  
  

Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez podatników wydatkami a uzyskanymi przez nich przychodami nie musi być związkiem bezpośrednim. Potwierdza to np. wyrok NSA z dnia 12 maja 1999r. sygn. I SA/Wr 482/97; LEX nr 37832).

Zważywszy na powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż pomiędzy jej wydatkami związanymi z pokrywaniem kosztów podróży oraz zakwaterowania Członków Zarządu oraz generowanymi przez nią przychodami z działalności gospodarczej istnieje związek przyczynowo-skutkowy.

Ad. (b). Analiza przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP prowadzi do wniosku, iż katalog wydatków nie stanowiących kosztu podatkowego nie obejmuje wydatków związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów podróży i zakwaterowania członków ich zarządów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w odniesieniu do omawianych wydatków spełnione będą obydwie ustawowe przesłanki zaliczania tych wydatków do kosztów podatkowych, wymienione powyżej w punktach (a) i (b). Spółka będzie zatem miała prawo zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Na potwierdzenie swego stanowiska Spółka powołała interpretacje organów podatkowych, np.:

• Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego z 10 stycznia 2007r. nr ZD/4061233/06,

• Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 26 października 2005r.,

• Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu z dnia 30 maja 2005r. nr PDD/427-8/05,

• Urzędu Skarbowego Poznań – Grunwald z dnia 12 września 2007r. nr AD/423/18/07,

• Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 października 2004r. nr PD-005U-286/EP/04.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia lub dotyczące źródła przychodów.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest zatem łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie jest wydatkiem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037 ze zm.) – zarząd spółki jest organem, który prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego). W sytuacji, gdy zarząd jest wieloosobowy to w myśl art. 208 § 2 oraz § 3 ustawy każdy członek zarządu ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, przy czym każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. W przypadku, gdy członek zarządu nie jest pracownikiem spółki, konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków na jego rzecz winna wynikać z prawidłowo zawartych umów (np. cywilnoprawnych), a w przypadku ich braku, z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu spółki, przewidujących zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób nie będących pracownikami spółki.

Aby więc Spółka mogła wskazane we wniosku wydatki (tj. koszty podróży członków zarządu, w tym podróży z miejsca zamieszkania do siedziby Spółki i z powrotem oraz koszty zakwaterowania ich w związku z tymi podróżami oraz w związku z przyjazdem do siedziby Spółki) do kosztów uzyskania przychodów musi wykazać, iż poniesione koszty miały na celu uzyskanie przez nią przychodu.

Sprawą podstawową jest więc udowodnienie związku przyczynowo–skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztów przez Spółkę na rzecz członków zarządu, a możliwością uzyskania przychodów przez Spółkę. W tym celu Spółka powinna dysponować dowodami poniesienia przez nią wydatków i dokumentujących związek z przychodem.

Analiza art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prowadzi do wniosku, że wydatek w postaci kosztów podróży członków zarządu, w tym podróży z miejsca zamieszkania do siedziby Spółki i z powrotem oraz koszty zakwaterowania ich w związku z tymi podróżami oraz w związku z przyjazdem do siedziby Spółki, nie jest wymieniony w tzw. katalogu negatywnym zawartym w powyższym przepisie. Nie dokonuje takiego wyłączenia w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 38a w/w ustawy który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Przepis ten nie wymienia zarządu spółki, który jest organem wykonawczym.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.