INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie spełnienia kryteriów małego podatnika dla potrzeb „jednorazowej amortyzacji” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie spełnienia kryteriów małego podatnika dla potrzeb „jednorazowej amortyzacji”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca kupił maszynę o wartości 80.000 euro. Chciałby skorzystać z jednorazowej amortyzacji. W związku z obowiązującym limitem wynoszącym 50.000 euro może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko część poniesionych kosztów, natomiast pozostałą w wysokości około 30.000 euro będzie mógł odliczyć w kolejnym roku w odpisach amortyzacyjnych. Jednakże z przywileju tego skorzystać może mały podatnik. Wnioskodawca jest właścicielem jednoosobowej firmy i równocześnie ma udziały w spółce osób fizycznych. Limit dla małego podatnika wynosi 800.000 euro. Biorąc pod uwagę przychody brutto z działalności jednoosobowej, są one na poziomie pozwalającym skorzystać z ulgi amortyzacyjnej, ponieważ jest niższy od 800.000 euro. Jednak biorąc pod uwagę przychody z udziałów w spółce i sumując je z dochodami z działalności wykonywanej jednoosobowo został on przekroczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy obliczając limit dla małego podatnika uwzględnić należy wszystkie przychody, zarówno te ze spółki jak i z działalności wykonywanej jednoosobowo, czy też dla każdego podmiotu limit oblicza się oddzielnie...
2. Czy jeżeli do limitu wlicza się przychody ze spółki, to bierze się przychody całej spółki, czy też przychody przypadające na udział danej osoby w spółce co odpowiadałoby jednocześnie oddzielnemu limitowi dla każdego z udziałowców spółki, a nie dla całej spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z istnieniem dwóch podmiotów należy limit obliczyć osobno dla każdego z nich. Gdy przedsiębiorca prowadzi działalność samodzielnie – tylko jego przychody z tej działalności, natomiast jeśli działalność wykonywana jest w formie spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej – wyłącznie przychody z działalności prowadzonej w tej spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Na podstawie ust. 12 ww. art. 22k, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Należy zauważyć, iż tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do klasyfikowania środków trwałych wg Klasyfikacji Środków Trwałych. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania środków trwałych do właściwej grupy spoczywa na podatniku. Podatnik jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, w przypadku wątpliwości dotyczących odpowiedniej klasyfikacji, może zwrócić się o dokonanie klasyfikacji do Urzędu Statystycznego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest sposób dokonywania oceny spełnienia kryteriów „małego podatnika”, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicję „małego podatnika” zawiera art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia małego podatnika w przypadku:

• osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 800 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce nie będącej osobą prawną,
• gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki nie będącej osobą prawną do limitu 800 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

Skoro zarówno przychody jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie będącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie ze wspólnikami tej spółki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan właścicielem jednoosobowej firmy i równocześnie posiada udziały w spółce. Zatem dokonując oceny, czy spełnia Pan, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, kryteria „małego podatnika” dla celów jednorazowej amortyzacji maszyny wykorzystywanej w tej działalności, należy wziąć pod uwagę wartość przychodów ze sprzedaży dokonywanej w ramach działalności prowadzonej indywidualnie. Bez znaczenia dla tej oceny pozostaje natomiast wielkość przychodów z posiadanego udziału w spółce.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.