INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ K.c. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ K.c.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 lutego 2008 r. przejęła Pani, jako osoba fizyczna, prowadzone od 1996 r. przedsiębiorstwo (restaurację) po zmarłym mężu na zasadach określonych w art. 97 Ordynacji podatkowej (następca prawny). Dnia 15 września 2008 r. zostały uregulowane wszystkie sprawy dotyczące nabycia spadku (przez Panią i troje dzieci) po zmarłym mężu. Jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym podatkową księgę przychodów i rozchodów. W zakresie prowadzonej działalności wykonuje Pani czynności wyłącznie opodatkowane w stawce 22% i 7%. Zamierza Pani dokonać zbycia restauracji jako całego przedsiębiorstwa w myśl art. 55¹ K.c., tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu, budynków, innych środków trwałych, całego wyposażenia oraz towarów niezbędnych do wykonywania bieżącej działalności, które pozostaną na stanie na dzień sprzedaży, a nabywca będzie kontynuował działalność w takim samym zakresie i na takich samych zasadach podatkowych. Ponadto wskazano, iż po zbyciu restauracji jako przedsiębiorstwa dokona Pani wszystkich formalności dotyczących likwidacji działalności gospodarczej, ponieważ takiej nie będzie prowadziła „przez jakiś czas”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca zbywający przedsiębiorstwo traci prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie zostały wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych w trakcie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a tym samym czy należy skorygować ten podatek...
2. Czy wystąpi obowiązek opodatkowania remanentu likwidacyjnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik zbywający przedsiębiorstwo zachowuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT, zatem w momencie transakcji sprzedaży nie ma obowiązku korygowania, również w odniesieniu do tych towarów i usług, których nie zdążył wykorzystać do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku VAT ustala się bowiem na dzień nabycia towarów usług, a zostały one nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności wyłącznie opodatkowanych. W Pani ocenie, jedynie w przypadku środków trwałych prawo do odliczenia podatku VAT oraz jego wysokość są weryfikowane odpowiednio przez 5 lub 10 lat, co wynika z art. 91 ust. 2 ustawy. W przedstawionej sytuacji korekta VAT od środków trwałych nie wystąpi, gdyż będą one sprzedane w ramach sprzedaży całego przedsiębiorstwa. Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy korekty podatku naliczonego jest zobowiązany dokonać nabywca przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym przypadku, gdy całe przedsiębiorstwo zostanie zbyte przed zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej, remanent likwidacyjny będzie wynosił zero, bowiem towary i materiały zakupione przez Panią, ale nie odsprzedane dalej lub nie wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych wchodzą w skład przedsiębiorstwa jako całości. W Pani ocenie, art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie, gdy z prowadzonej działalności gospodarczej pozostaną towary i przechodzą one na własność byłego podatnika po zamknięciu prowadzonej przez niego działalności, co nie ma miejsca w tej sprawie, bowiem sprzedaż wszystkiego co stanowi przedsiębiorstwo (w tym towarów) nastąpi przed likwidacją działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 91 ust. 1 cyt. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego.

Z kolei według art. 91 ust. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym wskazał, iż nastąpi zbycie całego przedsiębiorstwa (restauracji) w rozumieniu powołanego art. 55¹ K.c., tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu, budynków, innych środków trwałych, całego wyposażenia oraz towarów niezbędnych do wykonywania bieżącej działalności, które pozostaną na stanie na dzień sprzedaży, w tym także towarów i usług, które nie zostały wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast nabywca będzie kontynuował działalność w takim samym zakresie i na takich samych zasadach podatkowych, zatem będzie wykorzystywał przedmiotowe towary i usługi do prowadzenia opodatkowanej działalności.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, że zbycie przedsiębiorstwa, w przypadku gdy spełnia ono warunki określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie wiąże się dla Pani z obowiązkiem korekty podatku naliczonego związanego z nabytymi składnikami majątkowymi przedsiębiorstwa. To na nabywcy tego przedsiębiorstwa będzie ciążył ewentualny obowiązek dokonania korekty, wynikający z art. 91 ust. 9 ustawy.

Ponadto wskazać należy, iż Wnioskodawca nie będzie miał także obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego, bowiem jak zaznaczył we wniosku zbycie przedsiębiorstwa nastąpi przed likwidacją (zaprzestaniem) działalności gospodarczej, zatem nie znajdą zastosowania regulacje art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.