INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008r. (data wpływu 24 października 2008r.), uzupełnione pismem z dnia 16 stycznia 2009r. (data wpływu do BKIP w Płocku 21 stycznia 2009r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 09 stycznia 2009r. nr IPPP1/443-1972/08-2/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 13 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku VAT należnego od wydawanych nieodpłatnie towarów w ramach programu punktowego i ewidencjonowania tych wydań na kasie fiskalnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku VAT należnego od wydawanych nieodpłatnie towarów w ramach programu punktowego i ewidencjonowania tych wydań na kasie fiskalnej, uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2009r. (data wpływu do BKIP w Płocku 21 stycznia 2009r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 09 stycznia 2009r. nr IPPP1/443-1972/08-2/IG do uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Apteka wprowadziła dla swoich klientów (osoby fizyczne) „program punktowy” potocznie zwany programem lojalnościowym. W ramach programu każdy zainteresowany klient po podpisaniu umowy o współpracę otrzymuje kartę magnetyczną oraz katalog programu z ofertą produktów, w których znajdują się: produkty lecznicze, materiały medyczne, kosmetyki, badania diagnostyczne jako przedmiot świadczenia szczególnego. Po spełnieniu warunków zawartych w umowie (za zakup o wartości powyżej 10zł. klient otrzymuje 1 punkt). Klient otrzymuje punkty które są ewidencjonowane na karcie a po zebraniu wymaganej ilości punktów posiadacz karty uprawniony jest do nieodpłatnego otrzymania towaru z katalogu programu punktowego. Większość wydanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku 100 zł. ceny nabycia. Wydanie towaru następuje wraz z dokonaniem korekty punktów na karcie. Do chwili obecnej jest prowadzony rejestr osób obdarowanych, w którym znajdują się informacje o dacie wydania towaru, dane adresata jak również wartość wydanej nagrody. Na koniec miesiąca jest wystawiana faktura wewnętrzna na podstawie której Spółka odprowadza VAT należny od wydanych nagród. W związku z tym nie dochodzi do zaniżenia podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego od wydawanych nieodpłatnie towarów w ramach programu punktowego i czy ma obowiązek ewidencjonowania wydań nieodpłatnych za pośrednictwem kasy fiskalnej a jeżeli tak to jaką cenę jednostkową towaru, kwotę podatku oraz kwotę należności należy uwidocznić na paragonie fiskalnym...

Zdaniem wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega odpłatna dostawa towarów, natomiast towary w programie lojalnościowym są wydawane nieodpłatnie. Istotą programu punktowego jest zatrzymanie jak i pozyskiwanie nowych klientów apteki, zachęcenie ich do zakupów właśnie w tej aptece. Ma on również za zadanie zwiększenie obrotów spółki i umocnienie jej wizerunku. W przypadku nieodpłatnych wydań towarów nie ma zastosowania art. 7 ust. 2, gdyż nieodpłatne wydanie towarów ma ścisły związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z tym nieodpłatne wydanie nagród nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym nie powinno też podlegać ewidencjonowaniu za pomocą kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” , opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostaw towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ustęp 4 cytowanego art. 7 definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
   
   

Od dnia 01.01.2008r. na podstawie art. 15 ustawy z dnia 07.11.2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 209, poz. 1320) z dniem 01.01.2009r. pkt 2 otrzymał brzmienie „których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.”

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. (do dnia 31.12.2008r.) a od dnia 01.01.2009r 10zł., nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale 5,01 zł do 100 zł. (do dnia 31.12.2008r.) a od dnia 01.01.2009r. w przedziale 10,01 zł. do 100 zł., jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, oraz brzmienie art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, w myśl którego cytowany wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Reasumując, oznacza to, że w przypadku gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, od towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania (z uwagi np. na brak możliwości zaliczenia zakupu do kosztów uzyskania przychodów), to przekazanie tych towarów nie stanowi dostawy towarów i nie na obowiązku opodatkowania tych czynności.

Natomiast w przypadku, gdy wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług, które w momencie zakupu służą bezpośrednio wykonywanym czynnościom opodatkowanym (a więc przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego), a następnie przekazane zostaną nieodpłatnie jako nagroda w sprzedaży premiowej – takie nieodpłatne przekazanie traktowane jest jak dostawa towarów i będzie rodziło konieczność opodatkowania podatkiem VAT, pod warunkiem, że towary te nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości czy próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że spółka prowadzi program lojalnościowy skierowany do konsumentów nabywających towary w aptece. Za dokonanie, w aptece należącej do spółki, zakupu o określonej wartości, uczestnik programu otrzymuje punkty. Liczba uzyskanych przez uczestnika punktów jest uzależniona od wartości zakupionych przez uczestnika produktów, tj. od ceny zapłaconej przez uczestnika za dany zakup.

Punkty naliczane są bezpośrednio po dokonaniu zakupu. Po zgromadzeniu odpowiedniej liczby punktów posiadacz karty uprawniony jest do nieodpłatnego otrzymania towaru z katalogu programu punktowego. Większość wydanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku 100 zł. ceny nabycia.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu faktycznym oznacza to, że przy przekazaniu uczestnikowi programu lojalnościowego towarów, spełniających wymogi prezentów o małej wartości lub nie spełniającymi wymogów prezentów o małej wartości i gdy przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, nieodpłatne przekazanie tych towarów, nie powoduje po stronie Spółki obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT.

Natomiast w przypadku przekazania uczestnikowi programu lojalnościowego towarów, nie spełniających wymogów prezentów o małej wartości i gdy przy nabyciu tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów, powoduje po stronie Spółki obowiązek opodatkowania tej czynności podatkiem VAT wg stawki właściwej dla dostawy danego towaru. I w takim przypadku Spółka ma obowiązek ewidencjonowania nieodpłatnych wydań takich towarów za pośrednictwem kasy rejestrującej. Na paragonie fiskalnym należy uwidocznić jednostkową cenę nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia określone w momencie przekazywania towaru, kwotę podatku właściwą dla dostawy danego towaru oraz kwotę należności obejmującą cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia łącznie z kwotą należnego podatku.

Zgodnie bowiem z zasadą neutralności podatku obowiązującą w ustawie o podatku od towarów i usług, podatkowi VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru bez wynagrodzenia, należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyłączeniem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Nieprawidłowe jest więc w tym zakresie stanowisko podatnika, jakoby opodatkowaniem nie było objęte przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, o ile przekazanie to następuje na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa, ponieważ prowadziłoby to do naruszenia zasad powszechności i neutralności opodatkowania, bowiem żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Stanowisko prezentowane przez stronę prowadziłoby do konsekwencji, w których podatnik realizując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, przekazywał je następnie nie odpłatnie nie rozpoznając w tym zakresie obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.