INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura 19 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w trakcie trwania związku małżeńskiego nabyła w dniu 06 marca 1991r. do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej działki Nr 199/35 i 1068/35. W dniu 23 marca 1998r. prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego orzeczono rozwód. Były mąż wnioskodawczyni ponownie zawarł związek małżeński. W dniu 03 sierpnia 2002r. były mąż wnioskodawczyni zmarł. Spadkobiercami zostali syn zmarłego z pierwszego małżeństwa oraz druga żona. Druga żona zmarłego wniosła sprawę spadkową do sądu, w wyniku której syn wnioskodawczyni otrzymał po swoim ojcu #189; część spadku,a #189; przypadła drugiej żonie ojca. Ponadto wnioskodawczyni informuje, że podatek od spadku po zmarłym mężu uregulowała, ponieważ druga żona nie chciała tego uczynić. W dniu 09 października 2007r. została zawarta umowa o częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości. Na podstawie ww. umowy przedmiotowa nieruchomość została podzielona w ten sposób, że wnioskodawczyni przypadł udział w wysokości #189; części tej nieruchomości, a jej synowi i drugiej żonie spadkodawcy przypadły udziały po #188; części nieruchomości. Grunt został podzielony na działki.

W dniu 11 lutego 2008r. wnioskodawczyni z uwagi na trudną sytuację życiową dokonała sprzedaży działki Nr 1307/2 o pow. 0,080.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawczyni ma obowiązek zapłacenia podatku dochodowego, jeśli tak to w jakiej wysokości i w jakim terminie...

Wnioskodawczyni uważa, że skoro ww. działkę posiadała jako właścicielka od dnia 06 marca 1991r. to nie powinna płacić żadnego podatku od sprzedaży swojego udziału niezależnie od działu spadku i zniesienia współwłasności. Jednocześnie podkreśliła, że nie dziedziczyła po zmarłym mężu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia. Przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 06 marca 1991r. nabyła dwie działki, które weszły w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 23 marca 1998r. na skutek prawomocnego orzeczenia sądu o rozwodzie między wnioskodawczynią a jej mężem ustała ustawowa wspólność małżeńska.

Mając powyższe na uwadze wyjaśnia się, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994r. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności majątkowej małżeńskiej jest prawomocne orzeczenie o rozwodzie. Z wniosku nie wynika, aby małżonkowie przeprowadzali po ustaniu małżeństwa podział majątku dorobkowego. Oznacza to, że w chwili ustania małżeństwa wnioskodawczyni była właścicielką udziału wynoszącego #189; w działce 199/35 oraz udziału wynoszącego #189; w działce 1068/35.

Z wniosku wynika również, że w dniu 03 sierpnia 2002r. zmarł mąż wnioskodawczyni, pozostawiając po sobie dwóch spadkobierców tj. syna z pierwszego małżeństwa oraz drugą żonę, którzy w spadku po zmarłym otrzymali udziały w przedmiotowej nieruchomości po #189; każdy z nich.

Z uwagi na brak możliwości porozumienia się stron w sprawie nieruchomości wchodzących w skład spadku, w dniu 20 września 2007r. dokonano częściowego działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości, w ten sposób, że wnioskodawczyni przypadł na wyłączną własność udział wynoszący #189; części przedmiotowej nieruchomości, a jej synowi i drugiej żonie udział w wysokości po #188; części - Każdy z nich w miejsce dotychczasowego współwłaściciela tj. spadkodawcy.

Stosownie do art. 195 ustawy Kodeks cywilny współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego – art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Dział spadku i zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Jedynie nabycie nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności w części przekraczającej udział jaki przysługiwał wnioskodawczyni w majątku wspólnym małżonków (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. W konsekwencji należny jest podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych.

Wobec powyższego tut. organ wyjaśnia, że pogląd wnioskodawczyni jest prawidłowy wyłącznie wówczas, o ile wartość udziału posiadanego przez nią przed zniesieniem współwłasności – będzie równa wartości udziału posiadanego po dokonanym zniesieniu współwłasności, ale nie według subiektywnego przekonania wnioskodawczyni, lecz w świetle wyliczenia dokonanego na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze.

Dodatkowo należy podkreślić, iż z opisanego stanu faktycznego sprawy wynika, że przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności była przedmiotowa nieruchomość, składająca się z kilku wydzielonych działek.

Wobec tego należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności jest więcej niż jedna rzecz lub prawo dla obliczenia udziału nabytego w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomości należy:

obliczyć wartość całego udziału wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim, czyli zsumować wartość udziałów nabytych w każdej rzeczy czy prawie (wartość udziałów w poszczególnych rzeczach może być wszakże różna, bo zależeć będzie od wartości każdej z nieruchomości). Dopiero suma wartości tych udziałów będzie odzwierciedlała udział nabyty w drodze istniejącej uprzednio wspólności majątkowej małżeńskiej. Następnie należy ustalić wartość udziału w poszczególnych rzeczach lub prawach jakie wnioskodawczyni otrzyma w drodze zniesienia współwłasności.

Jeśli z porównania wartości udziału nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego z udziałem nabytym w drodze zniesienia współwłasności powstanie nadwyżka wartości tak otrzymanych praw lub rzeczy ponad wartość udziału w majątku wspólnym małżonków, to tylko ta nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy. Należy bowiem uznać, że wartość nieruchomości nabytej w części we wspólności ustawowej małżeńskiej, a w części w drodze zniesienia współwłasności nie będzie podlegała opodatkowaniu tylko w części odpowiadającej wartości udziału wnioskodawczyni nabytej w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Podsumowując stwierdzić należy, iż jeśli wnioskodawczyni w drodze częściowego działu spadku i zniesienia współwłasności, który nastąpił w dniu 20 września 2007r., uzyskała udział mniejszy lub równy udziałowi jaki posiadała w majątku wspólnym małżonków to stwierdzić należy, że nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 1991r. W związku z czym odpłatne zbycie przyznanej jej działki w ogóle nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy już upłynął.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.