INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2008r. (data wpływu 24 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie anulowania faktury VAT wystawionej na Skarb Państwa Komendanta Głównego Policji w związku z wykonywaniem czynności w zakresie holowania i parkowania pojazdów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie anulowania faktury VAT wystawionej na Skarb Państwa Komendanta Głównego Policji w związku z wykonywaniem czynności w zakresie holowania i parkowania pojazdów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie holowania pojazdów i przechowywania ich na parkingu strzeżonym. W dniu 7 marca 2000r. pomiędzy Wnioskodawcą a Skarbem Państwa reprezentowanym przez Komendanta Miejskiego Policji w X doszło do zawarcia umowy o współdziałaniu w zakresie usuwania, przemieszczania lub parkowania pojazdów. W dniu 7 listopada 2001r. XXX otrzymał od Komendanta Miejskiego Policji w X dyspozycję usunięcia pojazdu . Za wykonywane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie holowania i parkowania pojazdów, przysługiwało mu wynagrodzenie określone przez Wojewodę P.. Przedmiotowe wynagrodzenie ustalane było na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MSW z dnia 28 kwietnia 1993r. (Dz. U. Nr 49, poz. 225). Wynagrodzenie XXX w odniesieniu do sholowanego pojazdu wynosiło:

• 70,00 zł netto za holowanie pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t;
• 10,00 zł netto za każdą rozpoczętą dobę parkowania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t.

Pojazd znajdował się na parkingu strzeżonym należącym do P. sp. z o.o. do dnia 28 czerwca 2005r. - w tym dniu został odebrany przez Komornika Skarbowego. Za parkowanie pojazdu Wnioskodawca otrzymał kwotę 12,20 zł brutto - zapłaconą przez Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury .

Wnioskodawca nie otrzymał do dnia dzisiejszego zapłaty za holowanie pojazdu oraz jego płatne parkowanie od dnia jego sholowania tj. 7 listopada 2001r. do dnia 27 czerwca 2005r. tj. za 1328 dni. W dniu 4 lipca 2005r. XXX wystawił na Skarb Państwa Komendanta Głównego Policji fakturę VAT nr w związku z holowaniem i parkowaniem pojazdów o nr rej. ... oraz ... na łączną kwotę brutto 32.086,00 zł. Przedmiotowa faktura do dnia dzisiejszego nie została zapłacona. Z tego też względu Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie uiścił ciążących na nim zobowiązań finansowych względem Skarbu Państwa tj. podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku VAT. Podatnik na te należności uzyskiwał odroczenie płatności podatków. W chwili obecnej jest rozpatrywany kolejny wniosek w tym zakresie.

Od dnia 1 stycznia 2002r. doprecyzowaniu uległ stan prawny regulujący przedmiotowe zagadnienie. Ustawą z dnia 06 września 2001r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 129, poz. 1444) do ustawy Prawo o ruchu drogowym dodany został art. 130a. Zgodnie z ust. 10 art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym „pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2 i nieodebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy." Tryb postępowania w zakresie postępowania z pojazdami nieodebranymi z parkingu w ciągu 6 miesięcy od dnia usunięcia określa Rozporządzenie MSWiA z dnia 2 sierpnia 2008r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. Nr 124, poz. 1133).

Zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym „pojazdy usunięte z drogi przed dniem wejścia w życie ustawy i nieodebrane przez uprawnioną osobę, z dniem 1 lipca 2002r. uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się." Przedmiotowa ustawa weszła w życie w dniu 1 stycznia 2002r. - zgodnie z art. 6 ww. ustawy. Zatem własność parkowanego pojazdu w dniu 1 lipca 2002r. przeszła na rzecz Skarbu Państwa. W związku z powyższym w dniu 24 marca 2007r. Wnioskodawca wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wezwaniem do zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór przedmiotowego pojazdu. Postanowieniem Naczelnika US - przedmiotowa kwota została Wnioskodawcy odmówiona. Postanowienie to utrzymał w mocy Dyrektor Izby Skarbowej w Rz. do którego Wnioskodawca wniósł zażalenie. W związku z powyższym Wnioskodawca skierował skargę do Sądu Administracyjnego W dniu 20 maja 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt ... wydał wyrok mocą którego uchylił zaskarżone postanowienia organu I i II instancji i uznał, iż zarówno zwrot kosztów jak i wypłata wynagrodzenia za przechowywanie pojazdów są należne Wnioskodawcy. Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2008r. przyznał Wnioskodawcy zwrot kosztów oraz wynagrodzenie za parkowanie pojazdu od dnia w którym na Skarb Państwa przeszła własność pojazdu. Jednak do chwili obecnej wynagrodzenie to nie zostało jeszcze zapłacone z uwagi na brak środków. Sprawa dotyczy bowiem większej ilości pojazdów (ponad 100 szt). Niniejszy wniosek dotyczy pojazdu, który był objęty postępowaniem sądowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 7 sierpnia 2008 r. przyznającym Wnioskodawcy zwrot kosztów oraz wynagrodzenie za dozór pojazdu, pojawia się pytanie o zasadność wystawienia faktury nr ... na Skarb Państwa reprezentowany przez Komendanta Głównego Policji - a co się z tym wiąże o zasadność zapłaty należnych z tytułu wystawienia tej faktury podatków (dochodowego oraz VAT). Zarówno bowiem faktura VAT jak i postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego . dotyczą tego samego zdarzenia. Kwoty wynikające z obu dokumentów są różne, gdyż różny jest okres parkowania (w przypadku faktury brany jest pod uwagę okres od dnia sholowania pojazdu 7 listopada 2001r. natomiast w przypadku postanowienia - od dnia przejścia własności pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, tj. 1 lipca 2002r.

Czy zatem spółka P. sp. z o.o. może anulować fakturę (wystawić do niej korektę) wystawioną na Skarb Państwa Komendanta Głównego Policji nr ... - jako wystawianą całkowicie niezasadnie... Faktura ...została doręczona KGP -jednak następnie została zwrócona do Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym sposobem postępowania w ww. sprawie będzie anulowanie faktury ...(wystawienie do niej korekty) jako wystawionej niezasadnie. Należność Wnioskodawcy będzie bowiem zapłacona przez Skarb Państwa reprezentowany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie postanowienia z dnia 7 sierpnia 2008r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretację oparto na przepisach dotyczących podatku VAT obowiązujących do dnia 30 listopada 2008r., gdyż wniosek o wydanie niniejszej interpretacji z dnia 18 września 2008r. dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cytowanej ustawy. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przy czym zarówno towary, jak i usługi, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej (art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem sprzedaży/nabycia określonych towarów lub usług).

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 lipca 2005r. Wnioskodawca wystawił na Skarb Państwa reprezentowany przez Komendanta Głównego Policji fakturę VAT nr ...w związku z holowaniem i parkowaniem pojazdów o nr rej. ... oraz ... na łączną kwotę brutto 32.086,00 zł. Przedmiotowa faktura została zwrócona Wnioskodawcy.

Jednocześnie postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2008r. Naczelnik Urzędu Skarbowego przyznał Wnioskodawcy zwrot kosztów i wynagrodzenie za parkowanie pojazdu od dnia, w którym na Skarb Państwa przeszła własność pojazdu, tj., od dnia 1 lipca 2002r. zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 6 września 2001r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 129, poz. 1444).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że faktura VAT, jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego, nie jest fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, że opisana transakcja nie doszła do skutku (jej realizacja nastąpi dopiero w związku z postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2008r. Naczelnika Urzędu Skarbowego ) a jednocześnie Wnioskodawca nie wprowadził faktury do obrotu prawnego (faktura została zwrócona Wnioskodawcy).

W związku z powyższym można stwierdzić, że dopuszczalne jest anulowanie dokumentów (oryginału i kopii faktury). Dokumenty tej operacji księgowej opatrzone odpowiednią adnotacją powinny być zachowane w dokumentach Spółki, bez konieczności wprowadzania ich do ewidencji.

Należy zaznaczyć, iż anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Ponadto podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Reasumując, w przypadku sporządzenia faktur na okoliczność transakcji, która nie doszła do skutku, podatnik ma prawo anulować przedmiotową fakturę (oryginał i kopię) pod warunkiem, iż faktura ta nie została wprowadzona do obiegu prawnego.

W konsekwencji anulowania faktury podatnik upoważniony jest do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym wystawiono fakturę VAT. Dokonać tego należy poprzez złożenie deklaracji korygującej.

Analogicznie w zakresie rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca jest uprawniony do zmniejszenia przychodu (poprzez złożenie deklaracji korygującej) o przychód wynikający z przedmiotowej faktury za okres rozliczeniowy w którym wykazał go w deklaracji CIT.

Niezasadnym jest natomiast w przedmiotowym przypadku, wystawienie faktury korygującej. Nie można bowiem korygować dokumentów, które nie wywołują skutków prawnych.

Zasady wystawiania faktur korygujących uregulowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z § 16 ust. 1 i ust. 3 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie natomiast z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W powołanej sytuacji faktycznej brak jest więc przesłanek do wystawienia faktury korygującej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii anulowania faktury należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja jest prawidłowa i ważna jedynie przy założeniu, że podmiot jakim jest Komendant Główny Policji reprezentujący Skarb Państwa, na który Wnioskodawca wystawił fakturę nr ..., nie jest zobowiązany do zapłaty jakiejkolwiek części należności z tytułu opisanej transakcji, tj. nie jest w żadnej mierze odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Gdyby bowiem ww. podmiot był odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę w okresie np. od dnia sholowania pojazdu do dnia przejścia pojazdu na własność Skarbu Państwa, zastosowanie znalazłyby przepisy dotyczące wystawiania faktur korygujących. Wyjątkowa bowiem możliwość anulowania faktury występuje wyłącznie w przypadku, gdy faktura ta została całkowicie nieprawidłowo „wystawiona” (wskazano niewłaściwy podmiot jako stronę transakcji i jednocześnie odbiorcę usług) i nie została wprowadzona do obiegu prawnego – Wnioskodawca posiada oryginał i kopie faktury.

Interpretacja niniejsza nie rozstrzyga również co do prawidłowości kwot, momentu powstania obowiązku podatkowego czy też okresów, których dotyczą wskazane należności jak i wzajemnych roszczeń pomiędzy Wnioskodawcą a wskazanymi podmiotami reprezentującymi Skarb Państwa.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, dlatego też załączone przez Wnioskodawcę dokumenty nie były przedmiotem analizy i oceny przez tutejszy organ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.