INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 03 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu 15 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy obliczenia i wysokości podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy obliczenia i wysokości podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 05 stycznia 2009 r. znak ILPB2/415-701/08-2/AJ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do wskazanych w wezwaniu pytań.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 08 stycznia 2009 r., a w dniu 12 stycznia 2009 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w firmie z siedzibą w Niemczech. Posiada On obywatelstwo polskie. Miejscem świadczenia pracy jest Polska.

Pracodawca Zainteresowanego jest pracodawcą zagranicznym będącym członkiem Unii Europejskiej, nie posiadającym w Polsce ani siedziby ani przedstawicielstwa.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi pracodawca zagraniczny nie posiadający w Polsce ani siedziby ani przedstawicielstwa może zawrzeć z zatrudnionym pracownikiem umowę, na podstawie której pracownik ten przejmie obowiązki pracodawcy w zastępstwie zagranicznego pracodawcy.

Na podstawie stosownej umowy Wnioskodawca przejął obowiązki pracodawcy w zakresie ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego i funduszu pracy (tj. m.in. obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń, rozliczania oraz opłacania składek na własne ubezpieczenia) oraz obowiązek odprowadzania zaliczki na podatek do urzędu skarbowego, zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych), podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustępie 3a.

Za dochód, o którym mowa w przepisach uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania przychodów oraz zapłaconych w danym miesiącu składek.

W umowie o pracę określone zostało wynagrodzenie za pracę w wysokości miesięcznego wynagrodzenia brutto.

Umowa o powierzeniu obowiązków pracodawcy pracownikowi zawiera punkt, iż pracodawca wypłaci pracownikowi niezależnie od wynagrodzenia za pracę dodatkowo 18,51% tytułem pokrycia zobowiązań pracodawcy na ubezpieczenia społeczne (emerytalne 9,76%, rentowe 4,5%, wypadkowe 1,8%) oraz fundusz pracy 2,45%, by Zainteresowany jako pracownik nie poniósł żadnych dodatkowych kosztów z tyt. przejęcia obowiązków pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy kwota wypłacona przez pracodawcę w wysokości 18,51% na pokrycie zobowiązań pracodawcy na ubezpieczenia społeczne i fundusz pracy będzie wchodzić do podstawy opodatkowania...
2. Czy podstawą opodatkowania będzie (jak w przypadku pracownika zatrudnionego w Polsce przez firmę posiadającą w Polsce siedzibę lub przedstawicielstwo) dochód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu oraz składki na ubezpieczenia społeczne leżące po stronie pracownika (składka emerytalna 9,76%, rentowa 1,5%, chorobowa 2,45,) w myśl art. 44 ust. 1a pkt 1 według zasad w ust. 3A oraz art. 26 ust. 1 pkt 2b...
3. Czy zastosowanie ma tutaj art. 26 ust. 1 pkt 2a... Czy zatem podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 2a będzie dochód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu oraz składki na ubezpieczenia społeczne zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika... Czy należy rozumieć, iż podstawą opodatkowania Zainteresowanego jest dochód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu i składki leżące zarówno po stronie pracownika (składka emerytalna 9,76%, rentowa 1,5%, chorobowa 2,45) jak i składki leżące po stronie pracodawcy (składka emerytalna 9,76%, rentowa 4,5%, wypadkowa - w tym przypadku 1,80%)... Co zatem ze składką na Fundusz Pracy, który pracownik przejmując obowiązki pracodawcy musi odprowadzać do ZUS... Zaliczka na podatek będzie mniejsza niż w przypadku pracownika zatrudnionego bezpośrednio w Polsce...
4. Czy zaliczkę na podatek Wnioskodawca powinien uiścić w urzędzie skarbowym według Jego miejsca zamieszkania, czy właściwy jest inny urząd skarbowy...
5. Czy z uwagi na fakt przejęcia obowiązków pracodawcy przez pracownika, Wnioskodawca sam jako pracownik będzie sporządzał dla siebie informację o odprowadzonych zaliczkach PIT 11, jeżeli tak to do jakiego urzędu skarbowego należy przesłać PIT 11...
6. Na jakim formularzu PIT i do jakiego urzędu skarbowego Zainteresowany będzie składał rozliczenie roczne...

Zdaniem Wnioskodawcy, pracodawca wypłaca Mu jako pracownikowi niezależnie od wynagrodzenia za pracę kwotę pokrywającą dodatkowe zobowiązania pracodawcy w zakresie ubezpieczeń społecznych i funduszu pracy, tak aby Zainteresowany po spełnieniu obowiązków pracodawcy tj. uiszczeniu składek na ubezpieczenia społeczne (ZUS 51), składki zdrowotnej (ZUS 52) i funduszu pracy (ZUS 53) oraz odprowadzeniu miesięcznej zaliczki na podatek do urzędu skarbowego otrzymał wynagrodzenie za pracę ustalone w umowie o pracę i nie poniósł żadnych dodatkowych kosztów związanych z przejęciem obowiązków pracodawcy.

Zatem wypłacona kwota na pokrycie zobowiązań pracodawcy 18,51% nie powinna stanowić dla Zainteresowanego przychodu i powinna pozostać podatkowo neutralna.

Zdaniem Wnioskodawcy pozwala na to zastosowanie zasad obowiązujących pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, gdzie podstawą opodatkowania będzie dochód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu i składki odprowadzone tylko w części dotyczącej pracownika tj. 13,71% w myśl art. 44 ust. 1a pkt 1 według zasad w ust. 3a oraz art. 26 ust. 1 pkt 2b.

Umowa o powierzeniu obowiązków pracodawcy pracownikowi zawiera informację, iż pracodawca wypłaci Wnioskodawcy niezależnie od wynagrodzenia za pracę, dodatkowo 18,51% tytułem pokrycia zobowiązań pracodawcy na ubezpieczenia społeczne oraz na fundusz pracy, by jako pracownik nie ponosił żadnych dodatkowych kosztów z tytułu przejęcia obowiązków pracodawcy. Zdaniem Zainteresowanego pozwala Mu to na zastosowanie zasad obowiązujących pracowników zatrudnionych bezpośrednio w Polsce, gdzie podstawą opodatkowania będzie dochód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu i składki zapłacone tylko w części dotyczącej pracownika tj. 13,71%. Zaliczka na podatek będzie zatem obliczana tak jak w przypadku pracownika zatrudnionego w Polsce.

Zaliczkę na podatek Wnioskodawca powinien uiszczać do urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania Zainteresowanego, tj. US Wrocław-Krzyki.

Ponieważ Wnioskodawca osiąga dochody bez pośrednictwa płatnika, nie sporządza PIT 11 i nie składa do US.

Ponieważ Zainteresowany osiąga przychody (ze źródeł położonych za granicą) ze stosunku pracy bez pośrednictwa płatnika powinien rozliczyć się na PIT 36 do dnia 30 kwietnia w urzędzie skarbowym właściwym według Jego miejsca zamieszkania

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska – art. 4a ww. ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższego przepisu wynika, że wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wykonywanej w Polsce wypłacane przez pracodawcę niemieckiego, z terytorium Niemiec osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody osiągane w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 3a ustawy podatkowej podatnicy uzyskujący dochody m.in. ze stosunku pracy z zagranicy, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przy czym przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Za dochód, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – art. 44 ust. 3c ww. ustawy.

Wobec powyższego, otrzymując wynagrodzenie z Niemiec, Wnioskodawca jest obowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego obliczone samodzielnie zaliczki na podatek dochodowy w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychód był uzyskany. Kwotę otrzymaną w Euro należy przeliczyć na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji, ogłaszanych przez bank, z którego usług Zainteresowany korzystał, i mających zastosowanie przy kupnie walut, uwzględniając przy tym przepisy art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie w celu obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od uzyskanego przychodu należy odliczyć koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Wyliczony w ten sposób dochód należy pomniejszyć o: składki zapłacone w danym miesiącu bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, a także składki potrącone w danym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 26 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 44 ust. 3a ustawy), jeżeli – jak w opisanym stanie faktycznym – Zainteresowany przejął na podstawie dodatkowej umowy obowiązki płatnika składek oraz o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bądź pobranej przez płatnika (w przypadku przejęcia obowiązków płatnika składek), przy czym kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się zaliczkę na podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b).

W myśl bowiem art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 -30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot: składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.):

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym, że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

nbspnbsp - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Od dochodu po odliczeniach należy obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy stosując 19% stawkę podatku, jak również można zastosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 27b ust. 1 ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

nbspnbsp - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Podatnicy samodzielnie płacący w 2008 r. miesięczne zaliczki na podatek dochodowy, nie składają miesięcznych deklaracji. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy ci składają zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36 w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W myśl art. 45 ust. 1b urzędem skarbowym, w którym należy złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) jest urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego.

W związku z powyższym podkreślenia wymaga, iż w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 26 ust. 1 pkt 2 zawiera zamknięty katalog składek, które mogą być odliczone od dochodu a są nimi wyłącznie składki określone w ustawie z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm).

Opłacanie składek na Fundusz Pracy wynika z treści ustawy z dnia 14.12.1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 ze zm.) oraz ustawy z dnia 13.07.2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U z 2006 r., Nr 158, poz. 1121) i mimo faktu nałożenia na Wnioskodawcę obowiązku ich zapłaty w związku z przejęciem obowiązków płatnika, Zainteresowany nie ma możliwości odliczenia ich od dochodu.

Reasumując, wskazać należy, iż w świetle powyższych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego kwota wypłacona Wnioskodawcy przez pracodawcę - w wysokości 18,51% - na pokrycie zobowiązań pracodawcy na ubezpieczenia społeczne i fundusz pracy nie będzie wchodzić do podstawy opodatkowania Wnioskodawcy. Kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i fundusz pracy w części należnej od płatnika składek nie będą również podlegały odliczeniu od dochodu Wnioskodawcy na podstawie art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są one finansowane przez pracodawcę.

Ponadto w kwestii prawidłowości rozliczenia składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne należy stwierdzić, iż w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Kwestie rozliczenia ww. składek uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.) i ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.) oraz innych przepisów regulujących ww. zagadnienia. Zatem sposób rozliczenia składek wynika z tych przepisów, a ich interpretacja nie należy do właściwości organu upoważnionego do wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.