INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji części budynku mieszkalnego, zajętego na lokale użytkowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji części budynku mieszkalnego, zajętego na lokale użytkowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia do prowadzonej działalności, jaką jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi, wykorzystuje m.in. środki trwałe takie jak budynki mieszkalne w których znajdują się lokale użytkowe wynajmowane na działalność gospodarczą. Ww. budynki zgodnie z przyjętą w oparciu o unormowania obowiązujące w spółdzielczości mieszkaniowej zasadą, zaliczane są do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Również w oparciu o odpowiednie postanowienia ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 20003 r. Nr 119 poz. 1116 ze zm.) tj. art. 6 ust. 2, wartość tych środków trwałych umarza się w ciężar funduszy, które je finansują (fundusz wkładów mieszkaniowych, budowlanych i zasobowy).

Jednocześnie w oparciu o art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ww. budynki jako środki trwałe stanowiące zasoby mieszkaniowe nie są amortyzowane. Pojawia się jednak wątpliwość, czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo nie amortyzując części ww. środków trwałych – budynków mieszkalnych zajętych przez lokale użytkowe. W świetle pisma Ministerstwa Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. znak DD6-8213-138/WK/06/339/391 jak również decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 grudnia 2007 r. znak IPB/4218-0105/07/73515 lokale użytkowe nie mogą być zaliczane do zasobów mieszkaniowych, o których mowa w art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo nie amortyzując części budynku mieszkalnego, zaliczonego do zasobów mieszkaniowych, zajętej przez lokale użytkowe...

Zdaniem Spółdzielni ustawa o podatku dochodowym nie przewiduje możliwości w stosunku do jednego środka trwałego (budynku mieszkalnego), aby część tego środka trwałego podlegała amortyzacji, a pozostała część była tylko umarzana. Brak również w ustawie ewentualnej metody podziału wartości takiego środka na część podlegającą i nie podlegającą amortyzacji (wg powierzchni, kubatury czy innej metody). Wobec powyższego prawidłowe jest postępowanie polegające na niedokonywaniu amortyzacji części budynków mieszkalnych zajętych przez lokale użytkowe. Ministerstwo Finansów pismem z dnia 24 lipca 2007 r. nr DD6-060-40/GM/07/MB7-9243 nie wykluczyło możliwości zaliczania lokali użytkowych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Pojęcie zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest tym samym pojęciem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wobec czego brak jest podstaw do różnicowania w odniesieniu do tych składników majątku zasad, co do zwolnienia z podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl przepisu art. 16a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady gospodarki finansowej spółdzielni mieszkaniowej powinny rozstrzygać czy w odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego stosowane będzie umorzenie wartości tych lokali pomniejszające fundusz zasobowy spółdzielni, czy też będą naliczane odpisy amortyzacyjne w ciężar kosztów działalności, którym te lokale służą. A zatem to sama spółdzielnia decyduje o umorzeniu lub amortyzacji lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego.

Zgodnie natomiast z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają: budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Jeżeli spółdzielnia podejmie decyzję o naliczaniu odpisów amortyzacyjnych od określonego lokalu użytkowego, taki środek trwały podlegać będzie odpisom amortyzacyjnych na podstawie przepisów podatkowych, pod warunkiem że nie zostanie zaliczony do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub nie służy działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Zaznaczyć należy, że zwolnieniu podlegają jedynie dochody uzyskane z „gospodarki zasobami mieszkaniowym”. Nie mogą zatem być nim objęte dochody osiągane z innej działalności, jaką jest np. utrzymanie substancji lokali użytkowych (niemieszkalnych)”. Jeżeli zatem spółdzielnia wykazuje niepodlegające zwolnieniu dochody uzyskane z wykorzystania (wynajmu) lokali użytkowych, to uzasadnione jest podjęcie przez spółdzielnię decyzji o amortyzacji podatkowej tych lokali i obciążeniu odpisami amortyzacyjnymi kosztów uzyskania przychodów, wpływających na zmniejszenie dochodu do opodatkowania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje ogólne zasady podlegania amortyzacji i dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Nie wyklucza jednak amortyzacji części środka trwałego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S .Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.