Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-828/08-2/AM
z 17 października 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-828/08-2/AM
Data
2008.10.17
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
prawa autorskie
umowa o dzieło
wynagrodzenia
Istota interpretacji
przychód z tytułu otrzymanych odsetek w pełnej wysokości powinien Pan wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu za 2007 r. wraz z innymi dochodami uzyskanymi w 2007 r., zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wniosek ORD-IN  353 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku (data wpływu xxx 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z umowy o dzieło wydatków poniesionych na pomoc prawną - jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z umowy o dzieło wydatków poniesionych na pomoc prawną. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca w 2000 roku wykonał na podstawie umowy o dzieło pomnik „P C W”. Ponieważ zamawiający nie dokonał zapłaty w ustalonym terminie, sprawa skierowana została do sądu. Przedmiotem postępowania była zapłata wynagrodzenia oraz odsetek ustawowych za zwłokę. Rozstrzygnięcie zapadło w 2007 r. i w tym też roku Wnioskodawca otrzymał zasądzone wyrokiem sądowym wynagrodzenie oraz odsetki. Tym samym w 2007 r. powstał u wnioskodawcy przychód z dwóch źródeł:
Uzyskanie ww. przychodów wymagało od wnioskodawcy poniesienia kosztów pomocy prawnej w postępowaniu sądowym, bez której nie byłby w stanie osiągnąć pozytywnego dla niego rozstrzygnięcia w sprawie. Zarówno w przypadku umowy o dzieło, jak i w odniesieniu do odsetek przychód podatkowy powstaje w momencie otrzymania zapłaty, dlatego też koszty pomocy prawnej Wnioskodawca uważa za koszty uzyskania przychodu. Związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje koszty pomocy prawnej jako koszty uzyskania przychodu... Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym skorzystanie z pomocy prawnej i przeprowadzenie postępowania sądowego było warunkiem niezbędnym dla uzyskania przychodu. Bez tych działań ani zapłata, ani tym bardziej odsetki nigdy nie zostałyby uregulowane, a tym samym nigdy nie powstałby u Wnioskodawcy z tego tytułu przychód podatkowy. Ponieważ koszty dotyczą dwóch różnych źródeł przychodów, Strona uważa za uzasadnione przyporządkowanie ich odrębnie dla każdego źródła, przy czym:
Ustalając udział kosztów należy oczywiście uwzględnić kwoty brutto, zgodnie z wystawioną fakturą VAT za pomoc prawną Ustalone w powyższy sposób koszty uzyskania przychodu powinny odpowiednio:
W opinii Wnioskodawcy, prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kosztów pomocy prawnej w sprawie o zapłatę jest bezsporne, bo pozostają one w bezpośrednim związku z przychodem. Jednocześnie przedstawiony przeze Wnioskodawcę sposób rozdzielenia kosztów pomiędzy poszczególne źródła przychodów zapewnia przejrzystość rozliczenia podatkowego. Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Natomiast zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Użyty przez ustawodawcę zwrot „w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Innymi słowy poniesienie określonego wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie źródła przychodu. Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika, że warunki uznania konkretnego kosztu (wydatku) za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednie, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać związek, iż poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Jednakże każdy przypadek i każde tego rodzaju zdarzenie należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie jako konkretny przypadek z uwzględnieniem okoliczności faktycznych badanej sprawy. Dokonując analizy powołanych przepisów należy zauważyć, że w odniesieniu do przychodów osiąganych z tytułu działalności wykonywanej osobiście m.in. z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia bądź umowy o dzieło, zastosowanie znajdą przepisy art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z których wynika, że koszty uzyskania do tych przychodów określa się w wysokości:
W obu przypadkach koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (o ile występuje obowiązek potrącenia ww. składek). Zastosowanie 50% stawki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch okoliczności: Z treści powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca, określając zakres stosowania 50% kosztów uzyskania, nie wskazał źródła przychodu, do którego musi kwalifikować się przychód, aby można było te koszty zastosować (poza wyłączeniem z nich przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - art. 22 ust. 12 ustawy o podarku dochodowym od osób fizycznych). Oznacza to, iż mimo określenia dla przychodów z umów o dzieło 20% kosztów uzyskania istnieje możliwość uwzględnienia 50% kosztów, jeżeli okoliczności wykonania umowy będą dawać ku temu podstawę. Analiza treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż o prawie zastosowania tych kosztów decyduje przede wszystkim wykonywanie przez podatnika prac objętych prawem autorskim. Jednakże w myśl art. 22 ust. 10 w/w ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 ustawy, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Analiza przytoczonego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż w odniesieniu do przychodów uzyskanych z osobistego wykonywania usługi na podstawie umowy zlecenia bądź o dzieło ustawodawca określił koszty uzyskania przychodów w formie zryczałtowanej, a uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów w wyższej wysokości musi zostać udowodnione przez podatnika. Innymi słowy podatnik osiągający przychody z umowy zlecenia lub o dzieło może zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej normy procentowej lub zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją zawartej umowy. Przepisy ustawy nie określają sposobu dokumentowania ponoszonych wydatków. Jednakże zastosowanie kosztów faktycznie poniesionych jest uzależnione od udowodnienia poniesienia wydatków. Oznacza to, że podatnik musi posiadać dokumenty faktycznego poniesienia kosztów. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, odnośnie podwyższenia zastosowanych kosztów ryczałtowych w wysokości 50% dodatkowo o koszty pomocy prawnej jest nieprawidłowe. Jednocześnie, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano podatku. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust.1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17. Odsetki są świadczeniem ubocznym występującym obok świadczenia głównego, stanowiącego właściwy przedmiot zobowiązania między stronami. Powyższe oznacza zatem, że odsetki za zwłokę będące ubocznym świadczeniem pieniężnym, są odrębną od świadczeń głównych instytucja prawną. Stanowią one wynagrodzenie za używanie cudzych pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych bądź za opóźnienie zapłaty wymagalnej już sumy pieniężnej. Wynagrodzenie to charakteryzuje się tym, iż jest płatne z reguły w rzeczach tego rodzaju co dług główny, jego wysokość obliczana jest według pewnej stopy procentowej stosunku do czasu używania tej sumy. Otrzymane odsetki za zwłokę w wykonaniu zobowiązania cywilnoprawnego są więc przychodem wierzyciela i należy je zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Mając powyższe na względzie należy wskazać, iż (część) poniesionych wydatków na obsługę prawną nie można zakwalifikować do kosztu, który miał wpływ na osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów jakim są otrzymane odsetki. W związku z powyższym przychód z tytułu otrzymanych odsetek w pełnej wysokości powinien Pan wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu za 2007 r. wraz z innymi dochodami uzyskanymi w 2007 r., zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.