INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 1 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, dokonanych zakupów wyposażenia oraz towarów sfinansowanych z otrzymanej dotacji z Urzędu Pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, dokonanych zakupów wyposażenia, środków trwałych oraz towarów handlowych sfinansowanych z otrzymanej dotacji z Urzędu Pracy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy podpisanej z Urzędem Pracy otrzymała Pani środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Otrzymane środki przeznaczone muszą być na cele wymienione w umowie i wykorzystane do utworzenia i rozpoczęcia działalności gospodarczej, pod rygorem ich zwrotu.

Otrzymane środki przeznaczone zostały na zakup wyposażenia i towarów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W zawartej umowie z Urzędem Pracy zawarto zapis, iż Urząd ma prawo kontroli prawidłowości wykorzystania przyznanych środków. W przypadku niezgodnego ich wykorzystania, Urząd ma prawo rozwiązać umowę, a bezrobotny zobowiązany jest do zwrotu otrzymanych środków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakupione ze środków na podjęcie działalności wyposażenie i towary można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupione wyposażenie i towary sfinansowane ze środków Funduszu Pracy, przyczyniają się do powstania źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te są racjonalne i gospodarczo uzasadnione. Ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiąganego przychodu.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powyższe wydatki nie kwalifikują się do uznania ich jako niemogące stanowić kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, środki przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, są zwolnione od podatku dochodowego. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy, wyłączający z kosztów podatkowych wydatki - nie wymienia wśród nich pkt 122.

Zatem wydatki te mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Sfinansowanie wydatków na zakup towarów oraz wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo, iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy o podatku dochodowym. Wydatki sfinansowane z tych środków nie zostały bowiem wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, a więc co do zasady mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Fakt, iż wydatki sfinansowane zostały z dotacji, miałby natomiast znaczenie w sytuacji, gdyby zakupione zostały środki trwałe podlegające amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która pokryta została z otrzymanej dotacji, nie stanowią bowiem kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedłożonego przez Panią wniosku wynika, iż ze środków pochodzących z dotacji zakupione zostały towary oraz wyposażenie.

W świetle przytoczonych uprzednio przepisów stwierdzić należy, że wydatki te, o ile spełniają przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności, pomimo sfinansowania ich ze środków pochodzących z dotacji z Funduszu Pracy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.