INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu: 24 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie autobusu do przewożenia niepełnosprawnych uczniów do szkół – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie autobusu do przewożenia niepełnosprawnych uczniów do szkół. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2008 r. o doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi sprzedaż mienia komunalnego, gruntów, wody, ścieków itp. Do ustalonej ceny netto dolicza obowiązujący podatek VAT. Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lecz na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie korzysta z tego prawa.

Wnioskodawczyni planuje zakup autobusu do przewożenia niepełnosprawnych uczniów do szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Obecnie Gmina, w ramach programu „Uczeń na wsi”, ma przyznane z Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych dofinansowanie z formie dotacji w wysokości 200.000 zł na zakup przedmiotowego autobusu. Z autobusu będą korzystać wyłącznie osoby niepełnosprawne, celem ułatwienia dojazdów do szkół. Jest to pomoc w zdobywaniu wykształcenia przez osoby niepełnosprawne mieszkające na wsi.

Gmina, jako jednostka samorządowa realizuje zadania własne w różnych zakresach w celu zaspokajania potrzeb mieszkańców. Jednym z zadań jest edukacja publiczna oraz lokalny transport zbiorowy. Dowożenie dzieci do szkół, to właśnie jedno z zadań, które Gmina realizuje. Pomoc dzieciom niepełnosprawnym w dowożeniu do szkół jest szczególnie ważna.

Z powyższego zadania Wnioskodawczyni nie będzie miała żadnych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanej sytuacji (dotyczącej zakupu autobusu) dokonany wybór Gminy co do sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług jest prawnie usankcjonowany...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z wykonywaniem zadań własnych dotyczących przewozu dzieci niepełnosprawnych do szkół, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina wskazuje ponadto, iż opisany we wniosku sposób rozliczenia podatku VAT wynika z faktu, iż zakres odliczenia podatku od towarów i usług ze względu na specyficzną strukturę sprzedaży byłby bardzo mały, przy niewspółmiernie dużych kosztach związanych z ewidencją prowadzonego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 17 ust. 3a pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), obowiązkiem gminy jest:

1. zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia;
2. zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym między innymi zadania obejmujące sprawy z zakresu edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni planuje zakupić autobus do przewożenia niepełnosprawnych uczniów do szkół. Gmina skorzysta z dofinansowania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach programu „Uczeń na wsi”. Wnioskodawca oświadczył, iż nie będzie osiągał żadnych dochodów z tytułu realizacji powyższego zadnia.

Zatem, w myśl powołanych wyżej przepisów nabywane towary i usługi, związane z realizacją przedmiotowego projektu, nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, ponieważ Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia i odzyskania podatku VAT, z tytułu nabycia przedmiotowego autobusu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjngo we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.