INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2008r. (data wpływu do tut. Biura 11 lipca 2008r.) uzupełnionym w dniu 22 sierpnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ważności certyfikatu rezydencji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ważności certyfikatu rezydencji. Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z dnia 12 sierpnia 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony w dniu 22 sierpnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego, posiadającym siedzibę oraz zarząd na terytorium RP. Jest zarazem podmiotem uzyskującym dywidendę od spółek w których posiada udziały, a które mają również siedzibę i zarząd na terytorium RP oraz spełnia warunki określone w art. 22 ust. 4 i 4a oraz art. 26 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Spółka w celu udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych płatnikom dywidendy wystąpiła w dniu 8 kwietnia 2008r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w B.–B. z wnioskiem o wydanie certyfikatu rezydencji. Dokonano opłaty skarbowej w wysokości ustawowej 17 zł. W dniu 21 kwietnia 2008r. otrzymano certyfikat rezydencji za okres od 1 kwietnia 1993r. (data powstania spółki) do 16 kwietnia 2008r. (data wystawienia dokumentu). Spółka wnioskowała tylko o jeden certyfikat, ponieważ na ten czas nie dysponowała wiedzą na temat podziału zysku w spółkach, w których posiada co najmniej 15% udziałów. Informacje te uzyskiwała sukcesywnie.

Stanowisko Spółki podyktowane było obawą, że w przypadku każdorazowego wnioskowania o niniejszy certyfikat nie otrzyma go przed dniem wypłaty dywidendy. Tak więc Spółka przesyła płatnikowi potwierdzoną przez prawnika firmy za zgodność z oryginałem, kopię certyfikatu rezydencji, dokonując jednocześnie każdorazowo opłaty skarbowej w czasie, gdy uzyska informację od płatnika o przeznaczeniu części zysku na wypłatę dywidendy.Oryginał certyfikatu znajduje się w siedzibie Spółki i w przypadku żądania przez organ podatkowy właściwy dla miejsca siedziby płatnika zostanie okazany.W związku z tym, że urzędy skarbowe różnie interpretują ważność certyfikatu rezydencji, w dniu 20 czerwca 2008r. Spółka wystąpiła po raz drugi do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie już 10 certyfikatów rezydencji (dokonano opłaty skarbowej w wysokości 170 zł). Niniejsze certyfikaty zostaną ponownie przesłane płatnikom, ale już po okresie dokonania wypłaty dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy urzędy skarbowe płatników dywidendy mają prawo żądać okazania ważnego certyfikatu wystawionego w tym samym dniu co wypłata dywidendy jako warunek konieczny do skorzystania z prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Spółki w/w ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje na jaki moment certyfikat rezydencji powinien być wydany. Z wykładni literalnej art. 26 ust. 1c w/w ustawy wynika, że spółka – płatnik dokonująca wypłaty dywidend stosuje zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 w/w ustawy wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę uzyskującą dochody z dywidend jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji. Wobec powyższego, należy przyjąć, że spółka – płatnik powinna dysponować owym certyfikatem rezydencji (lub kopią za potwierdzeniem z oryginałem) w dniu wypłaty dywidend.Certyfikat rezydencji wydaje się w formie określonej wzorem CFR – 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych określanej w dalszej części „ustawa o pdop” (t. j. Dz. U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy o pdop osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przepisy nie regulują kwestii jak długo certyfikat rezydencji, wydany przez właściwy organ administracji podatkowej, zachowuje swoją aktualność, a tym samym ważność, dlatego można uznać, iż certyfikat zachowuje ważność tak długo, jak długo nie ulega zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny. Certyfikat rezydencji ma służyć przede wszystkim płatnikowi w ustaleniu czy powinien pobrać podatek według stawki wynikającej z umowy, czy też według stawki krajowej. Płatnik będzie musiał, w razie konieczności, udowodnić, że miał prawo zastosować korzystniejsze regulacje wynikające z umowy. W przeciwnym razie będzie odpowiadał za nieprawidłowo potrącony podatek. Mając zaufanie do swoich kontrahentów, z którymi utrzymuje bieżące kontakty, płatnik może uważać certyfikat za ważny do czasu zmiany potwierdzonego w nim stanu faktycznego. W odniesieniu do innych kontrahentów, dla własnego bezpieczeństwa, płatnik powinien przed dokonaniem wypłaty uzyskać od nich aktualne zaświadczenie o rezydencji podatkowej.

Certyfikat jest bowiem zaświadczeniem, a więc dokumentem potwierdzającym określony stan faktyczny na dzień jego wydania, a także – o ile wynika to z jego treści - również w przeszłości. W żadnym jednak przypadku zaświadczenie nie może dotyczyć stanów przyszłych, które dopiero mogą (albo i nie) wystąpić. Oznacza to, że realizacja jakichkolwiek uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie w oparciu o certyfikat rezydencji osoby zagranicznej obejmujący sobą dzień dokonania wypłaty.Zaznaczyć należy, że płatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji swoich kontrahentów w oryginale lub w postaci kopii poświadczonej notarialnie, oraz przedstawić certyfikat rezydencji na każdorazowe żądanie polskich organów podatkowych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.