INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 czerwca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez spółkę kapitałową powstałą w wyniku przekształcenia spółki nie posiadającej osobowości prawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez spółkę kapitałową powstałą w wyniku przekształcenia spółki nie posiadającej osobowości prawnej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 04 sierpnia 2008r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP 26 sierpnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka cywilna D., będąca małym podatnikiem w myśl art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została przekształcona w kapitałową spółkę handlową – D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka przekształcana – D. spółka cywilna zakupiła w 2007 roku środki trwałe, zaliczane do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, których wartość nie przekroczyła 50.000,00 EURO. Spółka przekształcana nie skorzystała do dnia przekształcenia z możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Spółka przekształcana w 2007 roku zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów jedynie część wartości zakupionych i wprowadzonych do ewidencji w 2007 roku środków trwałych, odpowiadającą odpisom amortyzacyjnym obliczanym zgodnie z art. 22h tj. metodą liniową. W grudniu 2007 roku spółka przekształcona – Wnioskodawca (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) – korygując błąd spółki przekształcanej zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów 2007 roku pozostałą część odpisów amortyzacyjnych od wprowadzonych do ewidencji w 2007 roku środków trwałych, korzystając z możliwości wynikającej z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie pełnej sukcesji prawno-podatkowej, o której mowa w art. 93a ust. 1 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych spółka przekształcona – D. sp. z o. o. miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2007 jednorazowy odpis amortyzacyjny od zakupionych w 2007 roku przez spółkę przekształcaną – D. spółkę cywilną środków trwałych...

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka przekształcona – D. sp. z o. o. ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowe odpisy amortyzacyjne środków trwałych wprowadzonych do ewidencji w 2007 roku, ponieważ spełnia definicję małego podatnika zawartą w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zgodnie z art. 93a ust. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki mniemającej osobowości prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.W myśl art. 16k ust. 8 ww. ustawy podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Jednocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16k ust. 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów niektórzy podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, do wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznie.

Z tej metody amortyzacji, polegającej na możliwości jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów, wydatków na nabycie środków trwałych do wartości 50.000 euro mogą korzystać dwie grupy podmiotów:

1. podatnicy, którzy rozpoczęli działalność,
2. mali podatnicy.
   
   

Metoda ta ma zastosowanie do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą, w pierwszym roku podatkowym jej prowadzenia. Mając na uwadze ust. 11 art. 16k, wspomniana możliwość nie dotyczy jednak podatników, którzy zostali utworzeni:

• w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
• w wyniku przekształcenia spółki lub spółki niemającej osobowości prawnej albo
• przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość 10.000 euro.
  
  

Druga grupa podmiotów, które mogą korzystać z metody jednorazowej amortyzacji to mali podatnicy. Małym podatnikiem – stosownie do art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Zgodnie z art. 16k ust. 10 ww. ustawy pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Zasady de minimis w ramach Wspólnoty określa rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. Wspólnoty Europejskiej L 379/5 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Przez pomoc de minimis rozumie się pomoc przyznaną temu samemu podmiotowi gospodarczemu w ciągu bieżącego roku budżetowego oraz dwóch poprzedzających go lat budżetowych, która nie przekroczy równowartości 200.000 euro. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku ORD-IN wynika, że Spółka jest „małym podatnikiem”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż Spółce jako „małemu podatnikowi” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, służy prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od zakupionych w 2007 roku przez spółkę przekształcaną – D. spółkę cywilną środków trwałych po przyjęciu ich do używania.

Stąd stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a 35-016 Rzeszów.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.