Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-417/12/PK
z 5 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012r. (data wpływu 26 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanego przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na Spółkę Nowo Zawiązaną, na skutek podziału Spółki przez wydzielenie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanego przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na Spółkę Nowo Zawiązaną, na skutek podziału Spółki przez wydzielenie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Udziałowcami Wnioskodawcy jest spółka kapitałowe z siedzibą w Niemczech (Udziałowiec I) oraz spółka kapitałowa z siedzibą na Malcie (Udziałowiec II). Udziałowiec I posiada 6.237 udziałów Wnioskodawcy o łącznej wartości nominalnej 3.118.500 zł, a Udziałowiec II posiada 6.800 udziałów we Wnioskodawcy, o łącznej wartości nominalnej 3.400.000 zł. Kapitał zakładowy Wnioskodawcy wynosi zatem obecnie 6.518.500 zł.

11 stycznia 2011r. Wnioskodawca przejął spółkę Y w drodze połączenia w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r., Nr 94, poz. 1037; dalej „KS.”). Przed połączeniem, Y prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji felg aluminiowych do pierwszego montażu na rzecz producentów samochodów (OEM). Z kolei Wnioskodawca przed połączeniem z Y prowadził działalność w zakresie produkcji felg aluminiowych wtórnego wyposażenia dla klientów indywidualnych (AM).

Przed połączeniem, Y prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia nr 1 z dnia 16 kwietnia 1998r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej „Zezwolenie 1”) oraz na podstawie zezwolenia z dnia 1 sierpnia 2000r. na prowadzenie działalności na terenie SSE (dalej „Zezwolenie II”).

Przed przejęciem Y, Wnioskodawca prowadził działalność na terenie SSE na podstawie zezwolenia z dnia 3 października 2000 roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej „Zezwolenie III”) oraz na podstawie zezwolenia z dnia 12 grudnia 2007r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej „Zezwolenie IV”).

Połączenie z 11 stycznia 2011r. miało na celu wykorzystania efektu synergii i usprawnienie prowadzenia działalności gospodarczej. Przed połączeniem. Dyrektor izby Skarbowej w Katowicach potwierdził w Indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 22 września 2010r. (sygn. IBPB1/2/423-819/10/SD), że Wnioskodawca, w rezultacie połączenia, będzie mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego opisanego w art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o CIT w oparciu o posiadane przez siebie zezwolenia (tj. Zezwolenie III i Zezwolenie IV) oraz o przejęte w ramach połączenia dwa zezwolenia wydane dla Y (tj. Zezwolenie I i Zezwolenie II).

W momencie połączenia, zarówno Wnioskodawca, jak i Y, byli dużymi przedsiębiorcami w rozumieniu odpowiednich przepisów unijnych oraz prowadzili działalność gospodarczą wyłącznie na terenie SSE.

Po połączeniu z Y, Wnioskodawca uzyskał kolejne zezwolenie z dnia 13 stycznia 2011r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej Zezwolenie V) - w ramach Zezwolenia V realizowana jest inwestycja w postaci lakierni, która będzie wykorzystywana do działalności w zakresie OEM (patrz poniżej). W związku z tym, aktualnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie pięciu ważnych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE (tj. na podstawie Zezwolenia I, Zezwolenia II, Zezwolenia III, Zezwolenia IV i Zezwolenia V).

Aktualnie, działalność Wnioskodawcy jest podzielona na dwa obszary biznesowe odpowiadające działalności Y i Wnioskodawcy przed połączeniem obu spółek, tj. obszar (dalej „AM”), obejmujący produkcję felg aluminiowych wtórnego wyposażenia dla klientów indywidualnych (dawniej w Y) oraz obszar (dalej „OEM”) obejmujący produkcję felg aluminiowych do pierwszego montażu na rzecz producentów samochodów (przed połączeniem z Y jedyna działalność Wnioskodawcy).

Rzeczone obszary biznesowe są w istocie niezależne od siebie jeżeli chodzi o klientów, materiały, produkty i personel. Produkcja na rzecz AM i OEM odbywa się w dwóch odrębnych zakładach. Obszary biznesowe mają oddzielną strukturę organizacyjną, jak również są wyodrębnione finansowo, w tym posiadają odrębny budżet na poziomie rachunkowości zarządczej, prowadzą odrębną rachunkowość zarządcza oraz posiadają odrębne zasady sprawozdawczości. Każdy z obszarów działalności stanowi aktualnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jak wspomniano, przed przejęciem Y przez Wnioskodawcę, majątek Wnioskodawcy stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych do prowadzenia działalności w zakresie obszaru, AM a majątek Y stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych do prowadzenia działalności w zakresie obszaru OEM.

Wynikające z treści zezwoleń oraz odpowiednich przepisów wymogi dotyczące utrzymania zatrudnienia, utrzymania własności składników majątku oraz utrzymania inwestycji w regionie, od których uzależniona jest możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, zostały już spełnione w odniesieniu do Zezwolenia I, Zezwolenia II Zezwolenia III. W przypadku Zezwolenia IV, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego jest utrzymanie tzw. trwałości inwestycji do 30 czerwca 2014r. W przypadku Zezwolenia V, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego jest utrzymanie trwałości inwestycji do 30 września 2022r.

Przed połączeniem, zarówno Y, jak i Wnioskodawca, korzystali ze zwolnienia podatkowego w ramach limitów pomocy publicznej przysługujących im na podstawie posiadanych przez poszczególne spółki zezwoleń. Po połączeniu. Wnioskodawca wykorzystywał zwolnienie podatkowe w ramach jednego limitu pomocy publicznej, będącego sumą limitów pomocy publicznej wynikających ze wszystkich posiadanych przez Wnioskodawcę zezwoleń (tj. Zezwoleń I, II, III, IV; inwestycja objęta Zezwoleniem V jest na ukończeniu). Niemniej jednak, Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować - na podstawie prowadzonych ewidencji - określone części dochodu zwolnionego od opodatkowania w latach ubiegłych, do poszczególnych zezwoleń (tj. Zezwoleń I, II, III, IV).

Aktualnie, w związku z ze zmianą strategicznych planów grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca (m.in. planowane pozyskanie inwestora zewnętrznego dla działalności OEM prowadzonej przed połączeniem przez Y), planowany jest podział Wnioskodawcy. Podział będzie przeprowadzony w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, tj. w trybie podziału przez wydzielenie. Na spółkę nowo zawiązaną („Spółka Nowo Zawiązana”) przeniesiony zostanie obszar biznesowy AM, należąca przed połączeniem do Wnioskodawcy. Zgodnie z planem podziału, składniki majątkowe, z którymi związane były wydatki inwestycyjne poczynione na podstawie Zezwolenia III I Zezwolenia IV, jak i same Zezwolenie III i Zezwolenie IV zostaną w ramach podziału przeniesione na Spółkę Nowo Zawiązaną. Z kolei pozostałe Zezwolenia (I, II i V) oraz składniki majątkowe, z którymi związane były wydatki inwestycyjne poczynione na podstawie Zezwolenia I, Zezwolenia III Zezwolenia V pozostaną w majątku Wnioskodawcy.

Zarówno zespół składników majątkowych pozostających u Wnioskodawcy, jak i zespół składników majątkowych przenoszonych na Spółkę Nowo Zawiązaną, będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o VAT. W związku z podziałem Wnioskodawcy i przypisaniem w planie podziału do Spółki Nowo Zawiązanej Zezwolenia III i IV, na Spółkę Nowo Zawiązaną zostanie przeniesiony również odpowiedni limit pomocy publicznej do wykorzystania w formie zwolnienia podatkowego.

Kapitał zakładowy Spółki Nowo Zawiązanej będzie wynosił 3.400.000 zł (trzy miliony czterysta tysięcy złotych). Kwota ta będzie mieć pokrycie w wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przenoszonej w ramach podziału do Spółki Nowo Zawiązanej - wartość bilansowa tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustalono w planie podziału na kwotę 344.443.797 zł (trzysta czterdzieści cztery miliony czterysta czterdzieści trzy tysiące siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych). Kapitał zakładowy Spółki Nowo Zawiązanej będzie się dzielić na 6.800 równych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej 500 PLN (pięćset złotych) każdy.

Po podziale, nastąpi rozdzielenie udziałowców, w wyniku czego Udziałowiec I będzie jedynym udziałowcem Wnioskodawcy, a Udziałowiec II jedynym udziałowcem Spółki Nowo Zawiązanej. Udziały w Spółce Nowo Zawiązanej zostaną zatem przyznane tylko Udziałowcowi II - nastąpi to w dniu dokonania podziału Wnioskodawcy (wydzielenia części jej majątku), którym będzie dzień wpisania Spółki Nowo Zawiązanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, zgodnie z postanowieniami art. 530 § 21 art. 531 § 5 KSH.

Podział zostanie przeprowadzony wraz z obniżeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy o kwotę 3.400.000 zł. Obniżenie spowoduje umorzenie wszystkich 6.800 udziałów Udziałowca II w kapitale zakładowym Wnioskodawcy.

Parytet przydziału udziałów został ustalony w oparciu o wartość majątku Wnioskodawcy (według wartości księgowej poszczególnych składników tego majątku na dzień 31 sierpnia 2012r.) a w szczególności wartość wydzielanej części majątku Wnioskodawcy ustaloną dla celów podziału, zgodnie z art. 534 § 2 pkt 3 KSH.

Stosunek wartości księgowych zorganizowanych części przedsiębiorstwa, które po podziale będą się znajdować odpowiednio u Wnioskodawcy i w Spółce Nowo Zawiązanej (ok. 48% do ok. 52%), będzie zatem odpowiadać aktualnemu stosunkowi wartości nominalnych udziałów Udziałowca I (ok. 48%) i Udziałowca II (ok. 52 %) w kapitale zakładowym Wnioskodawcy.

W związku z podziałem Wnioskodawcy, żadnemu z aktualnych Udziałowców Wnioskodawcy nie zostaną przyznane dopłaty, o których mowa w art. 529 § 3 KSH.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy przeniesienie, w ramach podziału, części majątku Wnioskodawcy stanowiącej ZCP na Spółkę Nowo Zawiązaną będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie w ramach podziału części majątku Wnioskodawcy stanowiącego ZCP na Spółkę Nowo Zawiązaną nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 6 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „zbycia” w rozumieniu powyższego przepisu należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Tak rozumiane „zbycie”, obejmuje także przeniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w ramach podziału przez wydzielenie. Powyższą wykładnię art. 6 ustawy o VAT potwierdzają organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 lipca 2012r. (sygn. IPPP2/443-442/12-2/AO) czy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 lipca 2012r. (sygn. IPTPP2/443-345/12-4/JN).

Ponieważ w przypadku podziału przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników majątkowych, które zostaną przeniesione na Spółkę Nowo Zawiązaną będzie stanowił ZCP, a przeniesienie takie stanowi zbycie w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT, to do zdarzenia takiego nie stosuje się przepisów ustawy o VAT, co oznacza, że przeniesienie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonać wydzielenia części majątku ze Spółki poprzez przeniesienie go do istniejącej spółki i poprzez podział Spółki na dwie samobilansujące się jednostki organizacyjne. Wydzielenie nastąpi w ramach procedury przewidzianej przepisami art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 ww. ustawy, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Natomiast, zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 tejże ustawy, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

Zatem podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ww. ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego wynika, że podstawowym wymogiem uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Dokonując wykładni pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy uwzględnić wspólnotowe rozumienie pojęcia „całości lub części majątku”, którym posługuje się art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Skoro prawodawca unijny nie zdefiniował ww. pojęcia, należy posiłkować się jego rozumieniem przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

W tym miejscu należy powołać wyrok C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines, w którym Trybunał stwierdził, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w ww. akcie unijnym. Pojęcie zbycia „całości lub części majątku” należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej jego części, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Trybunał Sprawiedliwości kładzie nacisk głównie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych sytuacjach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania.

Istotne znaczenie ma ocena, czy zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza dokonać wydzielenia z własnych struktur zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT która ma być wniesiona do Nowo Zawiązanej Spółki. Tym samym w świetle powyższego są spełnione wszystkie warunki określone w art. 6 pkt 1 pozwalające wyłączyć przedmiotową transakcję poza zakres czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanego przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Nowo Zawiązanej Spółki, na skutek podziału Spółki przez wydzielenie, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań dotyczącej pozostałych podatków zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.