Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-181/08-3/EWW
z 21 maja 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-181/08-3/EWW
Data
2008.05.21
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Wyłączenie stosowania obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
faktura korygująca
korekta podatku
obniżenie podatku należnego
przedmiot opodatkowania
wynagrodzenia
Istota interpretacji
1. Rozwiązanie umów cywilnoprawnych nie powoduje konieczności korekty podatku in minus, jeśli stanowiły one koszty uzyskania przychodów. 2. Odszkodowanie, odmiennie niż wynagrodzenie nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem.
Wniosek ORD-IN 947 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W związku z zawartą umową sprzedaży (dalej „umowa SP”) S rozpoznał przychód do opodatkowania w kwocie 41.173.858,64 CHF. Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 PdopU rozpoznał koszt uzyskania przychodów. Podatek VAT z tytułu powyższej transakcji został ujęty w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2006 r.
Umowa LON została zawarta na okres 10 lat, jako umowa leasingu operacyjnego. W chwili obecnej S rozważa jednak podjęcie działań, które mogłyby doprowadzić do pozyskania znacznych środków finansowych niezbędnych do dokonania określonych zamierzeń inwestycyjnych. Środki te S zamierza uzyskać ze sprzedaży Gruntu oraz Naniesień. Jednakże analiza rynku nieruchomości oraz opłacalności transakcji podejmowanych na tym rynku prowadzi do wniosku, że dla S bardziej opłacalne będzie doprowadzenie do zerwania wiążących go z F umów, aniżeli oczekiwanie na upływ podstawowego okresu leasingu i wykup po tym okresie składników majątku, ażeby następnie dokonać ich sprzedaży. Powyższe jest dla S o tyle korzystne, że znalazł on inwestora zagranicznego, gotowego nabyć Grunt wraz z Naniesieniami na bardzo korzystnych warunkach finansowych.
F i S w drodze porozumienia rozwiązują:
Konsekwencją powyższego jest, że strony porozumienia zwracają sobie cenę sprzedaży, po której F nabyła Grunt i Naniesienia, co pozostaje w zgodzie z dyspozycją art. 497 Kc. Strony nie zwracają sobie jakichkolwiek należności zapłaconych z tytułu zawarcia, realizacji przez dotychczasowy okres, oraz rozwiązania – umów LON i DG. W efekcie S staje się powrotnie użytkownikiem wieczystym Gruntu i właścicielem Naniesień. Strony w treści porozumienia uzgadniają, że F otrzyma, w związku z przedterminowym zakończeniem leasingu, kwotę X (najprawdopodobniej wartość nie uiszczonych OOL i kwoty wykupu WK), która będzie stanowić dla F odszkodowanie umowne.
Zdaniem Wnioskodawcy, rozwiązanie umowy o charakterze ciągłym wywołuje jedynie skutki prawne od chwili rozwiązania, a więc ex nunc (np. Z. Radwański, „Zobowiązania część ogólna”, C.H. Beck, W-wa 1995, s. 287). Ponadto, do chwili rozwiązania przedmiot umowy LON i umowy DG był wykorzystywany przez S w związku z działalnością gospodarczą, stanowiąc istotny element generowanych w tym zakresie przychodów podlegających opodatkowaniu. Za brakiem obowiązku korygowania wstecz k.u.p. przemawia także fakt, że żaden przepis prawa podatkowego nie przewiduje takiego obowiązku w odniesieniu do rozwiązania tego rodzaju umów. Nadto Zainteresowany zwraca uwagę na fakt, że mimo rozwiązania przedmiotowej umowy warunki z art. 17b ust. 1 PdopU na moment ponoszenia tych wydatków były spełnione. Fakt późniejszego rozwiązania tej umowy nie może stanowić podstawy dla odmowy pozostawienia tych wydatków w k.u.p. Wskazano, iż powyższe okoliczności wydają się dostrzegać także organy podatkowe wydające stosowne interpretacje w trybie art. 14b OrdU (np. postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26 stycznia 2007 r. wydane przez Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, Nr ZD/4061-243/06, postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 1 czerwca 2007 r., Nr 1424/2140/4111/423/2/07). Także art. 29 ust. 2 VATU, ani § 16 rozpV – nie przewidują obowiązku dokonania korekty faktur VAT, a co za tym idzie nie zachodzi potrzeba ani konieczność korygowania podatku naliczonego odliczonego przez S od podatku należnego w związku z otrzymanymi fakturami VAT od F.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stwierdza, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (…).
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z przytoczonymi przepisami, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jak wskazuje Wnioskodawca, do chwili rozwiązania umów Leasingu Operacyjnego Naniesień i Dzierżawy Gruntu ich przedmiot jest wykorzystywany przez niego w związku z działalnością gospodarczą i stanowił istotny element generowanych w tym zakresie przychodów podlegających opodatkowaniu. Z tytułu poniesienia Wstępnej Opłaty Leasingowej, Miesięcznych Opłat Leasingowych oraz Miesięcznych Rat Czynszu Dzierżawnego Zainteresowany otrzymuje od kontrahenta faktury, z których odlicza podatek VAT. Obciążenia z tego tytułu zalicza natomiast do kosztów uzyskania przychodu. Do momentu planowanego rozwiązania przez strony wskazanych umów, spełnione są przesłanki dające prawo do odliczania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego. Po ich rozwiązaniu, prawo to ustanie. Natomiast ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej nie nakładają na podatnika obowiązku skorygowania podatku naliczonego z faktur otrzymanych od kontrahenta, którego podstawą miałby być fakt rozwiązania przedmiotowych umów. W przypadku, gdy Opłata Administracyjna była częścią usługi głównej i jako taka stanowiła podstawę do rozliczenia podatku, również w jej przypadku nie powstanie obowiązek korygowania podatku naliczonego chyba, że korekta taka miałaby wynikać z tytułu skorygowania kosztów w myśl przepisów podatku dochodowego. Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego. Kwestie dotyczące kolejnych zagadnień z podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach nr: ILPP2/443-181/08-4/EWW, ILPP2/443-181/08-5/EWW, ILPP2/443-181/08-6/EWW, ILPP2/443-181/08-7/EWW, ILPP2/443-181/08-8/EWW, ILPB3/423-142/08-3/HS, ILPB3/423 142/08-4/HS, ILPB3/423-142/08-5/HS, ILPB3/423-142/08-6/HS, ILPB3/423-142/08-7/HS, ILPB3/423-142/08-8/HS, ILPB3/423-142/08-9/HS, ILPB3/423-142/08-10/HS z dnia 21 maja 2008 r.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.