INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku do wkładu niepieniężnego (w postaci nieruchomości zabudowanych), który ma zostać wniesiony do spółki prawa handlowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku do wkładu niepieniężnego (w postaci nieruchomości zabudowanych), który ma zostać wniesiony do spółki prawa handlowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto zamierza zrealizować projekt utworzenia parku. Będzie to podmiot funkcjonujący w formie spółki z o.o., w której Miasto będzie posiadało 100% udziałów. Jej zadaniem będzie budowa Inkubatora Przedsiębiorczości, bieżące zarządzanie obiektem oraz wsparcie dla nowo powstałych firm funkcjonujących na jego terenie. Park powstanie jako nowa jakościowo i organizacyjnie instytucja otoczenia biznesu. Celem utworzenia parku jest tworzenie korzystnych warunków dla dynamicznego rozwoju przedsiębiorczości oraz zwiększenie konkurencyjności firm na rynku regionalnym poprzez zapewnienie wsparcia dla nowych innowacyjnych przedsiębiorstw w postaci infrastruktury lokalowej, szkoleniowej, a także wsparcie w formie doradztwa przy współpracy z uczelniami. Projekt realizowany będzie na terenie obejmującym grunty i obiekty budowlane, które Miasto planuje wnieść jako aport rzeczowy do ww. spółki. Grunty i budynki zostały przejęte w 1989 r. zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym w procesie komunalizacji mienia Miasta. Infrastruktura w postaci budynków stanowić będzie zaplecze dla działalności komercyjnej, a dochody z najmu, usług szkoleniowych, itp., przeznaczone będą na pokrycie kosztów funkcjonowania parku.

Nieruchomość przewidziana do wniesienia aportem jest własnością Miasta i posiada uregulowany stan prawny. Prowadzona jest dla niej księga wieczysta. Na podstawie operatu szacunkowego wartość nieruchomości określono na kwotę 4.981.095 zł.

Na nieruchomość składają się następujące działki (oznaczenia w rejestrze gruntów):

• nr 22889 o pow. 0,0472 ha - jest to grunt niezabudowany,
• nr 22890 o pow. 1,5479 ha - jest to grunt zabudowany budynkami Centrum. Znajdowały się w nich pomieszczenia wykładowe, nauki zawodu praktycznego, magazyny oraz pomieszczenia socjalne. Budynki wybudowane zostały metodą tradycyjną na przestrzeni od lat trzydziestych do lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

Opis budynków:

1. Budynek składający się z trzech części tworzących jedna wspólną całość, oznaczony w rejestrze gruntów i budynków numerami: 4597, 4598, 4599, murowany dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony. Wybudowany w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Poszczególne części odbudowywane były lub budowane po zniszczeniach wojennych oraz w latach 1969-1975 (w okresie tym powstał budynek warsztatowy nr 4594). Nie był dotychczas wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, służył jedynie działalności dydaktycznej. W miesiącu grudniu 2012 r. część budynku została wynajęta pod działalność usługową.

Konstrukcja fundamentów i ścian: ławy fundamentowe i ściany piwnic z betonu, ściany zewnętrzne z cegły ceramicznej, hala parterowa dwunawowa żelbetowa, prefabrykowana. W pozostałych pomieszczeniach ściany wewnętrzne z cegły pełnej. Stropy - kleina oraz w części wylewane. Dach - konstrukcji drewnianej pokryty blachodachówką. Schody - wewnętrzne żelbetowe wylewane, poręcze stalowe. Stolarka okienna – drewniana jedno i dwuszybowa. Podłogi i posadzki - w hali produkcyjnej i pomieszczeniach biurowych antypoślizgowe, w korytarzu terakota i drewniane deski, w sanitariatach terakota, w pomieszczeniach warsztatowych podłogi drewniane. Ściany - murowane, w części pomieszczeń na I piętrze kartonowo-gipsowe. Grzejniki - żeliwne i panelowe blaszane. Obróbki blacharskie - blacha ocynkowana. Ocena stanu technicznego budynku dokonana na podstawie wizji lokalnej z wykorzystaniem wzoru Rossa wykazała 50% stopień zużycia.


2. Budynek magazynowy nr 4601 - stanowi przedłużenie warsztatów. W skład budynku wchodzą dwa magazyny i garaż. Ławy fundamentowe - betonowe. Ściany zewnętrzne – wykonane z cegły, ściana szczytowa z siporeksu. W środku budynku występuje konstrukcja żelbetowa. Dach - stropodach pokryty papą na lepiku. Posadzki - betonowe. Stolarka okienna - drewniana, wrota drewniane. Obróbki blacharskie – blacha ocynkowana. Tynki wewnętrzne i zewnętrzne - cementowo-wapienne.

W budynkach wykonywane były jedynie bieżące remonty. Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji usług remontowych.Powierzchnię użytkową oszacowano na podstawie dokumentacji i pomiarów przeprowadzonych podczas wizji. Powierzchnia użytkowa wszystkich budynków wynosi: parter – 1.509,12 m², piętro – 787,96 m². Łączna powierzchnia użytkowa: 2.297,08 m².


3. W skład nieruchomości wchodzą również budynki o konstrukcji drewnianej (zgodnie z operatem szacunkowym oznaczone numerami ewidencyjnymi: 4596, 4603, 4602). Ze względu na wysoki stopień zużycia przeznaczone są do rozbiórki. Obiekty te są budynkami według prawa budowlanego i zostaną rozebrane przed wniesieniem nieruchomości jako aportu rzeczowego.


1. nr 22902 o pow. 0,0018 ha - stanowi grunt zabudowany słupem napowietrznej sieci energetycznej niskiego napięcia. Słup energetyczny i cała infrastruktura energetyczna jest własnością zakładu energetycznego i nie będzie stanowiła aportu rzeczowego wniesionego do spółki. Ze względu na infrastrukturę techniczną (przebiegający ciepłociąg miejski) działka nie może być przeznaczona pod zabudowę.

Łączna powierzchnia działek wynosi 1,5969 ha. Wszystkie działki położone są na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Rada Miasta uchwaliła studium uwarunkowania przestrzennego, zgodnie z którym działki położone są w zespole 5.1 na terenie przeznaczonym pod usługi publiczne i usługi komercyjne UP-UC.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytania.

1. Czy wniesienie aportu rzeczowego w postaci nieruchomości zabudowanej będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. l pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy wniesienie aportu rzeczowego do spółki, która będzie prowadziła działalność gospodarczą, należy opodatkować podatkiem od towarów i usług...
3. Czy w takiej sytuacji właściwe będzie następujące postępowanie:


1. objęcie udziałów w wartości netto,
2. wystawienie przez Miasto faktury z 23% podatkiem od towarów i usług,
3. podatek należny Miasto odprowadzi do Urzędu Skarbowego,
4. otrzymujący aport (spółka) odliczy podatek naliczony z faktury dokumentującej tę transakcję,
5. otrzymujący aport zwróci Miastu równowartość podatku od towarów i usług...

Zdaniem Miasta, która odwołało się do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (oraz wskazało, że utworzenie spółki prawa handlowego jest zadaniem fakultatywnym gminy), wniesienie aportu do spółki prawa handlowego w formie nieruchomości zabudowanej będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Miasto wskazało, że zgodnie z wypisem z rejestru gruntów budynki położone na przedmiotowej nieruchomości zostały oddane do użytku w 1930 r. W tym okresie nie obowiązywały przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie mogło mieć miejsca prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do tych obiektów. W związku z powyższym uważa, że w omawianej sytuacji do wniesienia aportem (budynków i budowli) do utworzonej spółki miejskiej ma zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się taką samą stawkę podatku jak dla dostawy znajdujących się na nim budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Również jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od tego podatku, zwolnienie to dotyczy dostawy gruntu, na którym obiekty te są posadowione. Zdaniem Miasta w przedstawionej sytuacji potraktowanie czynności wniesienia aportu do spółki jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług pozostanie neutralne finansowo i jedynie skomplikuje prawidłowość rozliczeń podatkowych.

Miasta oceniło, że - jeżeli organ podatkowy uzna, że w przedstawionym stanie prawnym, czynność wniesienia aportem nieruchomości do utworzonej spółki prawa handlowego, w której Miasto posiada 100% udziałów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - to sposób postępowania przy rozliczeniu podatku przedstawiony w pytaniu nr 3 jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu ww. przepisu, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższa regulacja wskazuje, iż dostawa nieruchomości gruntowych niezabudowanych, stanowiących tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawodawca, w art. 2 pkt 14 ustawy, definiuje pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę, itp. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do regulacji art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Miasto zamierza zrealizować projekt utworzenia parku. Będzie on realizowany na terenie obejmującym grunty i obiekty budowlane, które Miasto planuje wnieść jako aport rzeczowy do spółki prawa handlowego. Nieruchomość ta jest własnością Miasta i posiada uregulowany stan prawny. Grunty i budynki zostały przejęte w 1989 r. zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym w procesie komunalizacji mienia Miasta.

Na nieruchomość składają się na następujące działki (oznaczenia wynikające z rejestru gruntów):

• nr 22889 o pow. 0,0472 ha - jest to grunt niezabudowany,
• nr 22890 o pow. 1,5479 ha, jest to grunt zabudowany budynkami Centrum (w tym budynkiem magazynowym nr 4601). Znajdowały się w nich pomieszczenia wykładowe, nauki zawodu praktycznego, magazyny oraz pomieszczenia socjalne. Budynki wybudowane metodą tradycyjną na przestrzeni od lat trzydziestych do lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Nie były dotychczas wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej - służyły jedynie działalności dydaktycznej. W miesiącu grudniu 2012 r. część jednego z budynków została wynajęta pod działalność usługową. W budynkach wykonywane były jedynie bieżące remonty. Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji usług remontowych.


W skład nieruchomości wchodzą również budynki o konstrukcji drewnianej, jednak ze względu na wysoki stopień zużycia zostaną rozebrane przed wniesieniem nieruchomości jako aport rzeczowy.


• nr 22902 o pow. 0,0018 ha, stanowi grunt zabudowany słupem napowietrznej sieci energetycznej niskiego napięcia. Słup energetyczny i cała infrastruktura energetyczna jest własnością zakładu energetycznego i nie będzie stanowiła aportu rzeczowego wniesionego do spółki. Ze względu na infrastrukturę techniczną (przebiegający ciepłociąg miejski) działka nie może być przeznaczona pod zabudowę.

Wszystkie działki położone są na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Rada Miasta uchwaliła studium uwarunkowania przestrzennego, zgodnie z którym działki położone są w zespole 5.1 na terenie przeznaczonym pod usługi publiczne i usługi komercyjne UP-UC.

Na tym tle Miasto powzięło wątpliwość dotyczącą zasadności zastosowania zwolnienia od podatku do wkładu niepieniężnego (w postaci nieruchomości zabudowanych), który ma zostać wniesiony do spółki prawa handlowego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, cytowane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne stwierdzić należy, że:

• prawidłowy jest pogląd Miasta, iż dostawa (w drodze aportu) obiektów budowlanych, które w momencie realizacji tego aportu będą znajdowały się na działce nr 22890, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, skoro brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a Miasto nie miało prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu oraz nie poniosło żadnych wydatków na ich ulepszenie


Należy jednak zastrzec, że jeżeli aport będzie miał miejsce po upływie 2 lat od dnia oddania w najem części jednego z budynków, o których mowa we wniosku, dostawa tej części budynku będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Będzie ona bowiem miała status zasiedlonej w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.
Przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, zwolnienie od podatku dotyczyć będzie także dostawy gruntu, z którymi związane są ww. obiekty.


• zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy nie może mieć zastosowania do sprzedaży działki nr 22902. Wprawdzie jest ona zabudowana określonymi urządzeniami, jednak – jak zaznaczyło Miasto – nie będą one przedmiotem aportu. Zatem przedmiotem tej czynności będzie sam grunt. A skoro grunt ten – jak wynika z ewidencji gruntów – nie jest terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, do jego zbycia będzie miała zastosowanie stawka podatku w wysokości 23%.

Przedmiotowa czynność – jak słusznie zauważyło Miasto - winna być udokumentowana fakturą VAT, a podatek należny, który zostanie wyliczony w związku z opodatkowaniem jej części, winien być wpłacony na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Jednak ze względy na błędną kwalifikację prawnopodatkową, której Miasto dokonało względem aportu działki nr 22902 (w zakresie stawki podatku), stanowisko Miasta – jako całość – należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania umów cywilnoprawnych między podmiotami obrotu gospodarczego oraz zasad dotyczących wzajemnych rozliczeń między nimi. Ponadto organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów, jak i przyjęty w nich tryb rozliczeń między kontrahentami (chyba że ich postanowienia naruszają przepisy podatkowe, co jednak może być ustalone jedynie w drodze stosownego postępowania).

W związku z powyższym tut. organ nie mógł wypowiedzieć się co do prawidłowości postępowania Miasta i spółki, która ma być przez nie utworzona, w zakresie sposobu objęcia udziałów oraz rozliczenia między tymi podmiotami równowartości podatku od towarów i usług, jako części zapłaty za aport.

Końcowo informuje się, że kwestie możliwości uzyskania przyśpieszonego zwrotu podatku naliczonego przez nowo utworzoną spółkę prawa handlowego w związku z wniesieniem do niej opodatkowanego aportu oraz stwierdzenia czy zbycie budynku będzie miało miejsce w warunkach pierwszego zasiedlenia, zostały rozstrzygnięte odpowiednio w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1165b/12/MD oraz postanowieniu nr ITPP2/443-1165c/12/MD

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. stawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.