INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 07.11.2007 r. (data wpływu 10.12.2007 r.) oraz w piśmie z dnia 31.01.2008 r. (data wpływu 01.02.2008 r.) uzupełniającym własne stanowisko na wezwanie IPPB2/415-532/07-2/SP z dnia 24.01.2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania emerytury i renty wdowiej wypłacanej przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych (D R) oraz tzw. dodatku branżowego (renta zakładowa) wypłacanego z Z (kasy dodatkowej opieki, dodatkowego zaopatrzenia) z Frankfurtu – jest :

• prawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania emerytury i renty wypłacanej przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych (D R) oraz dodatku branżowego (renty zakładowej) wypłacanej z Z (kasy dodatkowej opieki, dodatkowego zaopatrzenia) z Frankfurtu,
  
  
• nieprawidłowe – w części dotyczącej instytucji zobowiązanej do zwrotu pobranych zaliczek.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania emerytury i renty wdowiej wypłacanej przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych (D) oraz tzw. dodatku branżowego (renta zakładowa) wypłacanego z Z(kasa dodatkowej opieki, dodatkowego zaopatrzenia) z Frankfurtu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest obywatelką Austrii. Zameldowaną i zamieszkałą w Polsce na podstawie karty pobytu. Wnioskodawczyni była zatrudniona we Frankfurcie w Domu Dziecka i Samotnej Matki. W związku z wykonywaną pracą od roku 1994 otrzymuje na podstawie Niemieckiego Kodeksu socjalnego emeryturę z R (niemieckiej ubezpieczalni) o znaku X, oraz tzw. dodatek branżowy (renta zakładowa) o znaku Y z (ZVK) z Frankfurtu. Ponadto po śmierci męża Wnioskodawczyni otrzymała rentę wdowią (W) z D o znaku Z i dodatek z (ZVK) o znaku V.

Emerytura jak i renta po zmarłym mężu pochodzą z powszechnego ubezpieczenia społecznego z obowiązkowo opłacanych składek. W Polsce Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnych dochodów. Jedynym dochodem są uposażenia emerytalno – rentowe otrzymywane z Niemiec, przesyłane na konto bankowe w Biłgoraju. Bank od powyższych świadczeń potrąca zaliczki na podatek dochodowy.

Pismem z dnia 24.01.2008 r. Nr IPPB2/415-532/07-2/SP wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku przez przedstawienie własnego stanowiska odnośnie pytania drugiego przedstawionego we wniosku oraz do dostarczenia oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa. Pełnomocnik Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 01.02.2008 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy słusznie pobierane są zaliczki na podatek dochodowy...
2. Gdzie Wnioskodawczyni powinna się zwrócić o zwrot niesłusznie pobranych zaliczek: do Banku, czy do Urzędu Skarbowego...

Zdaniem wnioskodawczyni:

Ad. 1

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z umową o zapobieganiu podwójnego opodatkowania otrzymywane świadczenia nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, tylko w kraju wypłaty t. j. w Niemczech.

Ad. 2

Według Wnioskodawczyni, bank niesłusznie potrąca zaliczki na podatek dochodowy i w związku z tym zobowiązany jest je zwrócić w sposób możliwy dla niej do zrealizowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Ad. 1

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176, ze. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis ten, zgodnie z art. 4a ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Jak wynika z informacji otrzymanych z niemieckiego Ministerstwa Finansów świadczeniami, których dotyczą postanowienia art. 18 ust. 2 umowy, są świadczenia przyznane do 30 września 2005 r. przez Krajowe Zakłady Ubezpieczeń natomiast od 1 października 2005 r. przyznane przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych .

Reasumując otrzymywana przez Wnioskodawczynię emerytura oraz renta zostały przyznane przez . Zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Także tzw. dodatek branżowy (renta zakładowa) oraz dodatek do renty wdowiej, które są wypłacane przez kasę dodatkowej opieki, dodatkowego zaopatrzenia z (ZVK), a opłacane były z obowiązkowych składek i wypłacane są z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych z Niemiec, również podlegają opodatkowaniu tyko w Niemczech.

Ad. 2

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz zacytowanych wyżej przepisów, należy uznać, iż wypłacana przez D. emerytura i renta oraz dodatki wypłacane z (ZVK) podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech, w związku z tym bank niesłusznie pobrał zaliczki na podatek dochodowy. Wobec powyższego zasadne będzie złożenie, przez Wnioskodawczynię wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wraz z korektami zeznań rocznych za lata 2002-2006 we właściwym urzędzie skarbowym. Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Natomiast o zwrot nienależnie pobranych przez płatnika w 2007 r. zaliczek może Pani wystąpić do właściwego urzędu skarbowego, poprzez złożenie na odpowiednim druku zeznania podatkowego za 2007 r. w ustawowym terminie do końca kwietnia 2008 r. Jeżeli takowe rozliczenie podatkowe już zostało dokonane, to przysługuje Pani prawo do złożenia korekty deklaracji. W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje poprzez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Krańcowo należy dodać, iż dołączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock